Η αναζήτηση εργασίας είναι από μόνη της μια απαιτητική, και συχνά αγχωτική διαδικασία. Συγκρίνεις αγγελίες, φτιάχνεις το βιογραφικό σου, δίνεις τον καλύτερό σου εαυτό σε συνεντεύξεις και στο ενδιάμεσο προσπαθείς να μείνεις αισιόδοξος, ρεαλιστής και ήρεμος. Κι όμως, μέσα σε όλα αυτά, υπάρχει κάτι που συχνά παραβλέπουμε: τα σημάδια που δείχνουν ότι μια θέση εργασίας ή μια εταιρεία μπορεί να μην είναι αυτό που φαίνεται.
Κάποια red flags είναι εμφανή, άλλα πιο διακριτικά—σχεδόν υπόγεια. Μπορεί να νιώσεις μια μικρή ενόχληση όταν διαβάζεις μια αγγελία. Ή να βγεις από μια συνέντευξη με μια αόριστη αίσθηση ότι κάτι δεν πάει καλά. Το ένστικτό σου δεν είναι υπερβολικό· είναι ένας πολύτιμος σύμμαχος.
Παρακάτω θα βρεις μερικά από τα πιο κοινά (και πιο ύπουλα) σημάδια που αξίζει να προσέξεις όταν ψάχνεις δουλειά.
1. Αγγελίες που λένε πολλά… αλλά δεν λένε τίποτα
Όταν μια αγγελία μοιάζει με θολό σύννεφο γενικόλογων φράσεων—«αναζητούμε πολυδιάστατους ανθρώπους», «περιβάλλον με ρυθμούς ρουλέτας», «ψάχνουμε έναν ninja»—είναι πολύ πιθανό ότι δεν υπάρχει ξεκάθαρος ρόλος. Ή, ακόμα χειρότερα, ο ρόλος είναι πολλοί μαζί. Όταν δεν σου εξηγούν τι ακριβώς θα κάνεις, πώς να ξέρεις αν είσαι κατάλληλος ή όχι; Αυτό δεν είναι πρόβλημά σου—είναι πρόβλημα της εταιρείας.
2. Υπερβολές στην υπόσχεση… και σιωπή στα βασικά
Αγγελίες που υπόσχονται «δυναμική ομάδα», «ταχύτατη ανέλιξη» και «περιβάλλον χωρίς όρια» αλλά δεν λένε λέξη για μισθό, ωράριο ή μορφή συνεργασίας, είναι ύποπτες. Όταν τα όμορφα λόγια είναι πολλά και τα πρακτικά μηδέν, συνήθως κάτι προσπαθούν να κρύψουν.
3. Περίεργες ερωτήσεις (ή καθόλου ερωτήσεις) στη συνέντευξη
Αν ο εργοδότης δεν σου κάνει καμία ερώτηση για το πώς δουλεύεις, τι αναζητάς ή τι σε ενδιαφέρει, υπάρχει πρόβλημα. Από την άλλη, αν σου κάνει πολύ προσωπικές ερωτήσεις («Έχεις σχέδια να κάνεις παιδιά;», «Πόσο χρονών είσαι;», «Πώς περνάς τα απογεύματά σου;») το πρόβλημα είναι ακόμα μεγαλύτερο—και παράνομο.
4. Πώς μιλούν για τους προηγούμενους
Αν ο άνθρωπος που μιλάει απαξιωτικά για τους ανθρώπους που έφυγαν από την ομάδα, είτε τους κατηγορεί για «έλλειψη αντοχών» είτε τους χαρακτηρίζει ανοιχτά, αυτό είναι σοβαρό red flag. Όπως φέρονται στους προηγούμενους, θα φερθούν και σε σένα.
5. Ένστικτο vs. ενθουσιασμός
Μπορεί να έχεις ανάγκη τη δουλειά ή να σε ενθουσιάζει η ιδέα του τίτλου, του γραφείου ή του brand. Αλλά αν κάτι δεν σου κάθεται καλά, αν φεύγεις από τη συνέντευξη με σφιγμένο στομάχι, πάρε το στα σοβαρά. Η εμπειρία μάς λέει ότι τα πρώτα vibes είναι συχνά προφητικά.
Πώς να προστατευτείς χωρίς να γίνεις υπερβολικά καχύποπτος;
Δεν είναι όλες οι εταιρείες τέλειες, ούτε είναι κάθε αγγελία ολοκληρωτικά διαφανής. Το ζητούμενο δεν είναι να αποκλείεις κάθε ευκαιρία με το παραμικρό, αλλά να μάθεις να ξεχωρίζεις πότε τα πράγματα είναι απλώς «λίγο off» και πότε είναι κόκκινη σημαία που κυματίζει.
Ρώτα ευθέως στη συνέντευξη γιατί άνοιξε η θέση. Αν δεν πάρεις απαντήσεις, είναι απάντηση. Και πάνω απ’ όλα: μη θεωρείς ότι η αγένεια, η σύγχυση ή η ασάφεια είναι «φυσιολογικά». Δεν είναι.
Μια δουλειά δεν είναι απλώς ένας τίτλος και ένας μισθός. Είναι ένα περιβάλλον στο οποίο θα περάσεις 8+ ώρες τη μέρα. Αν νιώθεις ότι πρέπει να αγνοήσεις το ένστικτό σου για να την αποδεχτείς, ίσως αυτή δεν είναι η θέση για σένα. Τα κόκκινα σημαιάκια υπάρχουν για κάποιο λόγο—και όσο πιο έγκαιρα τα δεις, τόσο πιο ήρεμος θα κοιμάσαι μετά.
