Μια από τις περισσότερο χρησιμοποιημένες λέξεις στην ορολογία της μόδας, αλλά και των περιοδικών που σχετίζονται με αυτή είναι το στιλ. Εικόνες εξώφυλλων που συνοδεύονται από εκφράσεις του τύπου: προτάσεις για τέλειο στιλ ή ανακαλύψτε το στιλ που σας ταιριάζει, είναι λίγο πολύ οικεία σε όλους μας.tumblr_mav5ckYyf61qb8gn4o1_1280

Όπως λοιπόν κάθε τομέας έχει το δικό του λεξιλόγιο με έννοιες και ορισμούς, που περιγράφουν μια συγκεκριμένη εικόνα, ένα συγκεκριμένο ύφος, μια συγκεκριμένη τεχνική κατασκευής ρούχου ή αξεσουάρ, έτσι και στο λεξικό της μόδας θα συναντήσουμε την ορολογία του στιλ. Η ορολογία του λεξικού όμως, πέρα από την  συντακτική του ερμηνεία, δεν θα μπορέσει θα μας μεταδώσει μέσα από την ανάλυση της λέξης, την αίσθηση και κυρίως την ιδέα που αποπνέει και περικλείει, καθώς αποκρυπτογραφείται διαφορετικά από τον καθένα μας.

Το στιλ είναι μια προσωπική υπόθεση που θυμίζει το δαχτυλικό αποτύπωμα της ταυτότητας μας. Αποτελεί την τελική εικόνα ενός τεράστιου παζλ, όπου ο καθένας καθημερινά συνειδητά ή όχι τοποθετεί και συνδέει το ένα κομμάτι μαζί με άλλο, υφαίνοντας με αυτό τον τρόπο ένα δικό του μοτίβο. Είναι μια έννοια αφηρημένη και ταυτόχρονα συγκεκριμένη, αντιφατική και αρμονική, διαχρονικά εξελισσόμενη, αποτελεί την αιχμή του δόρατος της απόλυτης ελευθερίας έκφρασης, ακροβατεί ανάμεσα σε ασφαλείς και επικίνδυνες στιλιστικές επιλογές και φυσικά περιέχει μια μορφή μαγείας. Κατά πόσο όμως μια τέτοια φόρμουλα, μπορεί να είναι απόλυτα ισορροπημένη και επιτυχημένη για όλους μαζί και τον καθένα ξεχωριστά παράλληλα; Το σημαντικότερο όμως πως κάποιος μπορεί να το αναβαθμίσει σε μια πιο καλαίσθητη εκδοχή;

Το μυστικό της επιτυχημένης φόρμουλας, θυμίζει κυνήγι θησαυρού. Αποκαλύπτεται κομμάτι κομμάτι μέσα από την παρακολούθηση κλασικών κινηματογραφικών ταινιών, συνδέοντας κάθε ηθοποιό με το συγκεκριμένο χαρακτηριστικό ύφος του χαρακτήρα που υποδύεται. Κρύβεται μέσα σε στριφώματα παντελονιών και κυρίως καθρεφτίζεται στο βάδισμα εκείνων που όχι απλά τα φορούν, αλλά τα νοιώθουν και τα παρουσιάζουν ξεχωριστά μέσα από το χαρακτήρα τους. Επηρρεάζεται από τον αριθμό των κουμπιών που θα μείνουν ανοιχτά ή κλειστά σε ένα ανδρικό πουκάμισο ή σε ένα κολακευτικό βαθύ γυναικείο ντεκολτέ. Καθορίζεται από τον τρόπο και την ένταση του make up μιας γυναίκας (καθώς έτσι ολοκληρώνει τη συνολική της εμφάνιση), τον τρόπο που ανάβει το τσιγάρο της, που φυσάει τον καπνό της και που κάθεται σταυρώνοντας τα πόδια της για να πιει το ποτό της. Σαφέστατα η τελική εικόνα, αποκτά χρώμα μέσα από τον ιδιαίτερο τρόπο που ο καθένας από εμάς χαμογελά και κυρίως συμπεριφέρεται στους γύρω τους, αποδεικνύοντας έτσι πως η εξωτερική αψεγάδιαστη εμφάνιση δεν αρκεί πλέον για να θεωρηθεί ολοκληρωμένη.

Όλοι μας έχουμε ακούσει ονόματα Jackie O, Steve McQueen, Marlon Brando, Jim Morison, James Dean, Rita Hayworth, Josephine Baker. Πέρα από διάσημα ονόματα στο άκουσμα τους, αποτελούν ένα σημείο αναφοράς του στίλ. Δημιουργούν στο μυαλό όλων μας μια συγκεκριμένη εντύπωση, που σαςν ανάμνηση θυμίζει φωτογραφία παιδικών μας χρόνων. Αυτή η ανάμνηση, αποτελεί ένα από χιλιάδες μικροσκοπικά κομματάκια του πάζλ που στο σύνολο της σχηματίζουν την εικόνα τους στιλ. Όσο περισσότερα αντίστοιχα κομματάκια, προσθέτουμε στη μνήμη μας καθημερινά μέσα από εικόνες που ΕΜΕΙΣ επιλέγουμε να δούμε, ξεχωρίζοντας ή αποφεύγοντας ότι κάθε χρονική περίοδο δεν μας εμπνέει, εκφράζει, ηρεμεί, τόσο περισσότερο θα εξελίσεται και η δική μας τελική συνολική εικόνα. Μέσα από την εξερεύνηση και τον καθημερινό μας πειραματισμό, το στίλ μας θα συνεχίζει να είναι προσωπικό χωρίς αυτό όμως να σημαίνει πως θα παραμένει και  απόλυτα σταθερό, εκφράζοντας ή καλύτερα πιστοποιώντας με αυτό τον τρόπο πως όλοι μας αλλάζουμε μέσα από την εξέλιξη μας. Σαφέστατα λοιπόν αφού η επιτυχημένη συνταγή ισορροπίας του στιλ είναι μια απόλυτα προσωπική υπόθεση, ίσως το μοναδικό στοιχείο που θα μπορούσε να λειτουργήσει ανασταλτικά για όλους, είναι ο ρατσισμός και γενικότερα η άρνηση αποδοχής μιας εικόνας που απλά στα μάτια μας είναι ασυνήθιστη.

Σημασία άλλωστε δεν έχει να προτιμούμε ότι τα μάτια μας και τα αυτιά μας έχουν συνηθίσει να απορροφούν, αλλά να είμαστε ικανοί τόσο να διαχωρίσουμε όσο και να προσαρμόσουμε το κάθε νέο ερέθισμα, στην δική μας καθημερινότητα εξελίσσοντας έτσι τους γύρω μας αλλά και τον εαυτό μας.