Την περασμένη εβδομάδα, εκεί που κάναμε βόλτα με μια φίλη στην αγορά, ανάμεσα σε μαγιό και φούστες που φώναζαν «καλοκαίρι στα νησιά», με κοίταξε με ένα βλέμμα γεμάτο απογοήτευση και με ρώτησε αγανακτισμένα: «Εγώ πότε θα αδυνατίσω;». Μια ερώτηση συνηθισμένη, αλλά καθόλου αθώα. Φορτωμένη με άγχος και μια αυτοπεποίθηση που –σαν κι εμάς- είχε χαθεί ανάμεσα στις κρεμάστρες.

«Τον τελευταίο χρόνο προσπαθώ με όλο μου το είναι να τρώω ισορροπημένα», μου είπε. «Ξέρω πως τα προηγούμενα χρόνια το είχα παρακάνει με το φαγητό απ’έξω, αλλά τώρα που έχω αλλάξει, γιατί το σώμα μου δεν ανταποκρίνεται;». Ήταν σαν να έστελνε ξανά και ξανά μηνύματα σε έναν πρώην που είχε αποφασίσει να την αγνοεί. Εκείνη άλλαξε, εκείνος όχι. Και κάπως έτσι, η σχέση με το σώμα της έμοιαζε περισσότερο με ghosting παρά με αμοιβαία προσπάθεια.

Αν όλα αυτά σου φαίνονται γνώριμα, κι εσύ νιώθεις πως το σώμα σου σε αφήνει στο «διαβάστηκε», σε καταλαβαίνω

Γιατί, καμιά φορά, το σώμα λειτουργεί σαν αργοπορημένο κούριερ: εσύ έχεις παραγγείλει κάτι που ανυπομονείς να παραλάβεις και βρίσκεσαι στην αναμονή με έναν ενθουσιασμό, ανυπομονησία και (λίγη) υπομονή. Ψυχραιμία. Η αλλαγή έρχεται, απλώς δεν είναι express.

Ένας σημαντικός παράγοντας που συχνά ξεχνάμε στην προσπάθεια να χάσουμε κιλά, είναι η υγεία της εντερικής μας χλωρίδας. Ναι, αυτά τα μικρά βακτήρια που ζουν μέσα μας και τα προσπερνάμε σαν να μην παίζουν ρόλο στην ευεξία μας. Όταν όμως τα «κακά» βακτήρια πάρουν τα πάνω τους -σαν τέρας που ξυπνά-, επειδή η ισορροπία τους έχει διαταραχθεί από τη χρόνια υπερκατανάλωση μη θρεπτικών τροφών, τα πράγματα μπερδεύονται. Και τότε, τα πατατάκια βλέποντας σειρά ή οι μεταμεσονύχτιες παραγγελίες από την αγαπημένη σου πιτσαρία –γιατί ας είμαστε ειλικρινείς, το γιαούρτι των 20:00 για βραδινό δε σε κράτησε-, απλώς ρίχνουν λάδι στη φωτιά.

Πιθανόν, τώρα, να σου έρχεται στο μυαλό η λέξη «θερμίδες», καθώς μιλάμε για επεξεργασμένα τρόφιμα και δυσκολία στην απώλεια βάρους

Αλλά όχι, δεν είναι τόσο απλό. Γιατί πίσω από κάθε πατατάκι, μπισκότο και κομμάτι πίτσας, κρύβεται ένας βιοχημικός μικρόκοσμος που δουλεύει ασταμάτητα. Κάθε φορά που καταναλώνεις τροφές με απλούς υδατάνθρακες, όπως ζάχαρη ή λευκό αλεύρι, μόρια γλυκόζης κατακλύζουν το αίμα σου. Και τότε εμφανίζεται η ινσουλίνη. Σκέψου την σαν την κολλητή σου που δεν αντέχει άλλο να βλέπει τη ντουλάπα σου γεμάτη με ρούχα που δεν φοράς. Παίρνει δράση, οργανώνει, ξεχωρίζει, απομακρύνει ό,τι θεωρεί περιττό. Το ίδιο κάνει και η ινσουλίνη: φροντίζει να απομακρύνει τη γλυκόζη από την κυκλοφορία του αίματος, κι αν υπάρχει περίσσευμα, αναγκαστικά το αποθηκεύει. Έτσι, το «δεν πετάμε τίποτα» γίνεται λίπος.

«Άρα όλες αυτές οι τροφές είναι απαγορευμένες;» με ρώτησε πανικόβλητη. «Όχι φυσικά! Το θέμα δεν είναι μόνο το τι τρως, αλλά πότε και πόσο το τρως». Το σενάριο αλλάζει τελείως αν, για παράδειγμα, φας το αγαπημένο σου cookie μετά από ένα θρεπτικό γεύμα. Εκεί, η ινσουλίνη «δουλεύει» ήρεμα, με πλάνο και όχι κατάσταση συναγερμού. Αυτή η μικρή δόση γλυκού περνά σχεδόν απαρατήρητη, χωρίς να κάνει «θόρυβο» στον οργανισμό σου.

Ό,τι κι αν έχει συμβεί στο διατροφικό σου παρελθόν από «μαραθωνίους» burger μέχρι βραδινά με γαριδάκια και Netflix, δε μπορείς να το αλλάξεις

Αυτό που μπορείς όμως, είναι να το εξισορροπήσεις στο σήμερα. Κι εδώ έρχεται ο απλός, σωτήριος κανόνας των «διατροφικών τριάδων», δηλαδή κάθε γεύμα σου να περιέχει μια πηγή πρωτεΐνης, μια πηγή υδατάνθρακα και κάτι φρέσκο (λαχανικό ή φρούτο). Κι αν θέλεις να απογειώσεις τη θρεπτική αξία του; Πρόσθεσε και μια καλή πηγή λιπαρών. Αυτή η τριάδα είναι σαν το dream team για τα καλά βακτήρια του εντέρου, τους δίνει τη δύναμη για να αντιμετωπίσουν το θηρίο που έχουν γίνει τα κακά. Κι έτσι, το χάος αρχίζει να ισορροπεί.

Κι επειδή όλα ακούγονται ωραία μέχρι να ανοίξεις το ψυγείο -και να σου κλείσει το μάτι ένα ξεχασμένο τυρί, ένα λεμόνι που έχει δει καλύτερες μέρες και μισό τάπερ με μαμαδίστικο φαγητό που έχει μείνει ξεχασμένο εδώ και δύο εβδομάδες- να πώς μπορείς να δημιουργήσεις απλά, νόστιμα και θρεπτικά τα βασικά γεύματα της ημέρας σου με βάση τις διατροφικές τριάδες:

● Πρωινό: ψωμί ολικής άλεσης (πηγή υδατάνθρακα) + αυγό (πηγή πρωτεΐνης) + ντοματίνια (φρέσκο) + αβοκάντο (πηγή μονοακόρεστων λιπαρών).

● Μεσημεριανό: ζυμαρικά ολικής άλεσης (πηγή υδατάνθρακα) + φιλέτο κοτόπουλο (πηγή πρωτεΐνης) + ψητά λαχανικά (φρέσκο) + ελαιόλαδο (πηγή μονοακόρεστων λιπαρών).

● Βραδινό: βρώμη (πηγή υδατάνθρακα) + γιαούρτι (πηγή πρωτεΐνης) + φρούτο εποχής (φρέσκο) + αμύγδαλα (πηγή μονοακόρεστων λιπαρών).

Ίσως τελικά αυτό που όλοι χρειαζόμαστε δεν είναι γρήγορα αποτελέσματα, αλλά να μάθουμε να απολαμβάνουμε κάθε στάδιο της διαδρομής. Λίγη υπομονή σήμερα, λίγη φροντίδα αύριο, και το σώμα μας θα το ανταποδώσει, αρκεί πρώτα να βάλουμε λίγη τάξη, είτε στη ντουλάπα μας, είτε στο ψυγείο μας, είτε στην ίδια μας τη ζωή. Γιατί, αν δεν το κάνουμε εμείς, τότε ποιος;