”Αγάπα δυνατά! Ο χρόνος περνάει και η αγάπη δεν περιμένει!”. Μου πήρε καιρό για να καταλάβω πόσο ηχηρό είναι το μήνυμα αυτής της φράσης. Σήμερα ξέρω. Ξέρω πως αν ο φόβος υπερνικά την αγάπη, τότε το ανώτερο εγώ μας στη πιο απλή του μορφή, σαμποτάρεται. Και οι επιθυμίες μας;

Οι επιθυμίες μας ‘μπαλατζάρουν’ ανάμεσα στα όνειρα και την πραγματικότητα. Όνειρα για μια υγιή, ρομαντική, γεμάτη ένταση ζωή. Όνειρα που αποτελούν συνειδητή επιλογή, κι όμως τις περισσότερες φορές δεν πραγματοποιούνται. Η M. έχει κάνει μόνο ραντεβού της μιας νύχτας, ο Γ. πολλές γνωριμίες χωρίς συναίσθημα και οι φίλοι μας μετρούν τις σχέσεις, τις γυναίκες και όλες τις αντρικές φιγούρες μέσα από τις οποίες κατάφεραν να πάρουν μια μικρή δόση ενθουσιασμού και αλήθειας. Και εμείς;

‘Εμείς ας υποθέσουμε πως αναζητάμε σε κάποιο άλλο πρόσωπο συναισθήματα σαν αυτά που βλέπουμε στις ταινίες και ας είναι όλα βγαλμένα μέσα από τη ζωή. Εμείς ας υποθέσουμε πως στην προσπάθεια μας να βρούμε όλα αυτά τα συναισθήματα, ξεχνάμε μια πολύ βασική προϋπόθεση. Την προϋπόθεση να αναγνωρίσουμε τους φόβους μας πριν μπούμε στη διαδικασία να συνευρεθούμε με κάποιο άλλο πρόσωπο. Άν αισθάνεσαι πως το συναίσθημα του φόβου σαμποτάρει και τις δικές σου σχέσεις, τότε συνέχισε την ανάγνωση και ίσως να βρεις τις απαντήσεις που ψάχνεις!

Ο φόβος να μην πληγωθούμε

Ποιος αντέχει τον πόνο και την απογοήτευση; Αντικειμενικά, όλοι μας. Αν ωστόσο αυτός ο φόβος ξεπερνάει τα πλαίσια της αντοχής, τότε τα πράγματα εδώ είναι πολύ πιο κρίσιμα. Αν δε, προερχόμαστε από ένα οικογενειακό περιβάλλον μέσα στο οποίο βιώσαμε ερεθίσματα με κεντρικούς πρωταγωνιστές την απώλεια, τον πόνο, την προδοσία και την θλίψη, τότε υπάρχει τεράστια πιθανότητα η λέξη αγάπη στα αυτιά μας να αντηχεί ως «επικίνδυνη».

«Βαριέμαι εύκολα», « Προτιμώ τα μη διαθέσιμα άτομα»

Ωραίες οι φράσεις – άλλοθι για εκείνους όμως που αναζητάνε και εύκολους τρόπους για να ακουμπήσουν τις ανασφάλειές τους. Αυτού του είδους οι φράσεις αποτελούν μια τεράστια δικαιολογία. Μια δικαιολογία την οποία όσο την επαναλαμβάνει ο εαυτό μας, άλλο τόσο δύσκολο είναι να την αποχωριστεί και από την ζωή του. Αν πιστεύεις πως με αυτόν τον τρόπο θα καταφέρεις να εξολοθρεύσεις τα βιώματα που σε πλήγωσαν, σε διαβεβαιώνω πως χάνεις χρόνο και μάλιστα πολύτιμο. Επούλωσε ότι σε γονάτισε, λάβε δράση και πάτα restart! Restart σε ότι δεν έζησες όπως θα ήθελες. Εσύ ορίζεις την αρχή, τη μέση και το τέλος!

Ο φόβος ότι θα χάσουμε τον εαυτό μας

Η Α. μου εκμυστηρεύτηκε πως στη νέα της σχέση περνάει αναπάντεχα όμορφα, ωστόσο αισθάνεται πως ορισμένες φορές χάνει το κέντρο της. Tα λεγόμενα της μαζί με τα όσα είπαμε για τις ερωτικές μας ιστορίες, με έκαναν να συμπεράνω πως τελικά αποτελεί και αυτό έναν ακόμη φόβο. Αυτό που κρύβεται πίσω από το «έχω ανάγκη να κρατάω τις αποστάσεις μου» είναι πολύ πιο ύπουλο από όσο φαντάζει. Στη πραγματικότητα, πολλοί άνθρωποι δυσκολεύονται να θέσουν τα προσωπικά τους όρια γιατί φοβούνται να μην πληγωθούν ή να μην πληγώσουν τους άλλους. Έτσι, επιλέγουν να κρατούν αποστάσεις ασφαλείας προκειμένου να αποφύγουν την οποιαδήποτε μορφή ‘παραβίασης’, ξεχνώντας βέβαια πως μέσα από αυτόν τον τρόπο δημιουργούν ρωγμές στη συντροφική τους συνύπαρξη. Αν είσαι ένα από αυτά τα πρόσωπα, σίγουρα δεν αποτελείς μειονότητα. Ωστόσο αναρωτήσου: ‘’Γιατί το κάνω αυτό στον εαυτό μου;’’ Kαι ύστερα, ‘’Πως θα επιτρέψω στην αγάπη να έρθει κοντά μου όταν συνεχώς την απομακρύνω;’’

Ο φόβος της διαφωνίας

Εν έτη 2020, οι περισσότεροι δηλώνουν πως επιζητούν την ηρεμία τους. Αν όμως επιλέγουμε μονίμως την ηρεμία μας και μάλιστα με κάθε κόστος, τότε πως θα επιτρέψουμε στον εαυτό μας να έρθει πιο κοντά στη ‘θορυβώδη’ αγάπη; Η οποιαδήποτε διαφωνία αποτελεί και αυτή μέρος μιας σχέσης. Αν ανήκεις σε εκείνους που σε κάθε ενδεχόμενη σύγκρουση αυτομάτως φλερτάρουν με τη σκέψη «θέλω την ησυχία μου», τότε ασφαλώς και μπορείς να παραμείνεις στην απόλυτη ηρεμία σου, καλό θα ήταν όμως να γνωρίζεις πως αυτό δεν ανταποκρίνεται σε μια υγιή σχέση, αλλά σε συμφωνία χαρακτήρων και μάλιστα κάτω από συγκεκριμένες προϋποθέσεις. Εναλλακτικά, άλλαξε πλεύση και αποδέξου την ασπρόμαυρη φύση του έρωτα!

Και τώρα τι;

Τώρα επανέλαβε μαζί μου πόσο πολύ αξίζεις την αγάπη. Όσο οι φίλοι σου άλλο τόσο και εσύ. Όσο οι γονείς, οι συγγενείς και οι γνωστοί σου άλλο τόσο και εσύ. Όποιος πιστεύεις ότι αξίζει την αγάπη, άλλο τόσο πάντα να πιστεύεις πως την αξίζεις και εσύ. Τώρα αναγνώρισε τους φόβους που σε σαμποτάρουν χωρίς λογοκρισία και χωρίς αποστροφή! Γιατί ξέρεις κάτι, αν δεν το κάνεις εσύ δεν θα το κάνει κανένας άλλος για εσένα. Και αν είναι να μην αγαπήσεις και να μην αγαπηθείς όπως ονειρεύεσαι, τότε τι, τι στα αλήθεια μένει;

featured photo: Twenty20.com/kirillvasilevcom