Με αφορμή τον μερικώς παθητικό του ρόλο στο “Zoey’s Extraordinary Playlist”, ο Peter Gallagher κάνει μια ανασκόπηση σε παρόμοιο ρόλο του στο “While you were sleeping” (1995). Πώς είναι άραγε το να πρέπει ένας ηθοποιός να υποδυθεί έναν ρόλο ενώ κοιμάται; Αυτή είναι μια από τις αποκαλύψεις που έκανε σε συνέντευξή του στο Vulture.
“While you were sleeping” (1995)
Η ταινία είναι μια Αμερικάνικη κλασική ρομαντική κωμωδία, σκηνοθετημένη από τον Jon Turteltaub. Πρωταγωνιστές είναι η Sandra Bullock και ο Bill Pullman. Ο Peter Gallagher εντυπωσιάζει σε μια πολύ σύντομη συναναστροφή τους με τη Sandra Bullock. Όσο αυτή κρίνει τον εαυτό της που κόμπιαζε μπροστά του όταν της μίλησε, o Peter πέφτει στις ράγες του τρένου. Η Sandra τρέχει και του σώζει τη ζωή. Ανησυχώντας όμως για την υγεία του μένει στο νοσοκομείο μαζί του. Και λόγω μιας σκέψης που ξεστόμισε άθελά της, όλοι αρχίζουν να την αντιμετωπίζουν ως την αρραβωνιαστικιά του. Η οικογένειά του δε, που στην πορεία γνωρίζει, την καλωσορίζει στο σπίτι τους. Κάπως έτσι μια ηρωική πράξη γίνεται ο λόγος που μπαίνει στη ζωή του… ακόμα και αν αυτός δεν το ξέρει.
Οι προκλήσεις του να υποδύεσαι ότι είσαι σε κώμα
“Αν ήμουν σε κώμα, θα έπρεπε να είμαι εκτός, ακόμα κι αν αυτό ήταν το μόνο που έπρεπε να κάνω, θα προσπαθούσα να το κάνω. Υπολόγιζα το αν θα μείνω έξω πολύ αργά το βράδυ, γιατί ίσως θα ήμουν τόσο κουρασμένος, που δεν θα ήμουν σε θέση να κοιμηθώ στη δουλειά. Απλώς έπρεπε να αποσιωπήσω κάθε ανασφάλεια σχετικά με το τι μπορεί να κάνει το σώμα μου ενώ είμαι κοιμισμένος. Δεν χρειάζεται να αναφέρω όλα τα ενοχλητικά πράγματα που μπορούν να συμβούν όταν είσαι κοιμισμένος, η κάμερα τραβάει και οι άνθρωποι που σέβεσαι στέκονται γύρω σου. Αλλά, σκέφτεσαι, δεν έχω κάνει τόσο κόπο απλά για να προσποιούμαι.”, λέει ο Gallagher στη συνέντευξή του στο Vulture.
Σε πείραξε όταν έμαθες ότι θα είσαι σε κώμα σε όλη την ταινία; Ή σε ενθουσίασε κάπως;
“Δεν ξέρω αν με ενθουσίασε. Θα ήταν ωραίο να είμαι ο τύπος που κερδίζει το κορίτσι κάποιες φορές. Αλλά αν δεν πρόκειται να είσαι ο τύπος που κερδίζει το κορίτσι, καλό είναι να είσαι ο τύπος που έχει σημασία για την ιστορία που λένε. Και αν μέσα από αυτό μπορείς να παρουσιάσεις ότι είσαι ένα ανθρώπινο ον, μπορείς στη διαδικασία να μάθεις κάτι. Προσπάθησε να εντυπωσιάσεις τους θεατές με το να είσαι αστείος ή πιστευτός.”
Τον υποδύεσαι πολύ μπερδεμένο όταν ξυπνάει. Αυτή ήταν δική σου πρωτοβουλία;
“Ο Jon είπε ότι η αγαπημένη του ατάκα στην ταινία ήταν μια ad-lib που έκανα, η οποία ήταν: “Μου αρέσει το Jell-O; Επειδή δεν μπορεί να θυμηθεί την “αρραβωνιαστικιά” του Lucy, η εντελώς απερίσκεπτη ιατρική ομάδα αποφασίζει ότι έχει και έτσι ο ίδιος αρχίζει να έχει μια μικρή κρίση ταυτότητας. Έτσι σκέφτηκα, “Εντάξει, αν έχω πραγματικά αμνησία, και το πιστεύω, πώς είμαι σίγουρος ότι γνωρίζω το οτιδήποτε;” [Αρχίζει να τραγουδάει το αλφάβητο, το οποίο ο Peter κάνει στην ταινία για να δει αν το θυμάται.]”
Στη σειρά “Zoey’s Extraordinary Playlist” υποδύεσαι ένα άτομο που είναι σχεδόν αναίσθητο. Βρήκες ομοιότητες μεταξύ του ρόλου αυτού και του ρόλου σου στο “While you were sleeping”;
“Έχω συναίσθηση του τι γίνεται γύρω μου απλά δεν μπορώ να εκφραστώ. Οπότε όχι ακριβώς. […] Η μητέρα μου πάσχει από το σύνδρομο Alzheimer εδώ και 20 χρόνια. Το PSP, από το οποίο πάσχει ο πατέρας του δημιουργού Austin Winsberg, έχει ομοιότητες με το Alzheimer. Οπότε αυτό μου ήρθε στο μυαλό – είχα αρκετή εμπειρία από αυτό. Αλλά στην πραγματικότητα αυτό που με τράβηξε σε αυτό το ρόλο ήταν ότι μου θύμιζε το OC. Είναι άλλη μια τέλεια ιστορία για να ειπωθεί στον κόσμο που ζούμε. […] Έτσι η σειρά Zoey’s Extraordinary Playlist πραγματεύεται το γεγονός ότι όλοι έχουμε μια ιστορία την οποία ο κόσμος δεν γνωρίζει μέχρι να την ακούσει.”
