Μεγαλώνοντας, όλες οι κούκλες μου ήταν κορίτσια. Τις έντυνα με ροζ φορέματα με γκλίτερ και φραμπαλάδες και φανταζόμουν να κάνω κοριτσίστικες δραστηριότητες με τη κόρη που ήμουν σίγουρη οτι θα αποκτήσω στο μέλλον.
Αλλά καθώς περνούσαν τα χρόνια, γινόμουν όλο και περισσότερο έκπληκτη γεννώντας παιδιά αγόρια. Και έπρεπε να προσαρμόσω τις προσδοκίες μου αναλόγως. Επειδή υπάρχουν σίγουρα μερικά πράγματα – μεταξύ αυτών τα παρακάτω πέντε- που με εντυπωσίασαν οσον αφορά το μεγάλωμα αγοριών.
- Χρησιμοποιούν πολύ χαρτί υγείας
Σύμφωνα με τους υπολογισμούς μου, τα αγόρια θα έπρεπε να χρησιμοποιούν το 50% του χαρτιού υγείας απο οτι κάνουν τα κορίτσια.
Είμαι το μόνο άτομο στην εξαμελή οικογένεια μου που χρησιμοποιεί χαρτί υγείας σε κάθε επίσκεψη μου στο μπάνιο και παρ’ όλο που αγοράζω τις μεγάλες συσκευασίες, τελειώνει το χαρτί μέχρι να πεις κύμινο.
- Παίζουν με οτιδήποτε τους δώσεις
Μερικά απο τα αγαπημένα παιχνίδια των αγοριών μου είναι ‘κοριτσίστικα’. Έχουν παίξει με κουζινικά και κούκλες. Πρόσφατα ανακάλυψα μια κούτα με παλιές Barbie μου και έπαιξαν μαζί τους με τις ώρες. Τείνουν προς τα πιο παραδοσιακά ‘αγορίστικα’ παιχνίδια; Φυσικά, ειδικά καθώς μεγαλώνουν. Αλλά, αν δεν τα περιορίσεις σε ‘κατάλληλα και μη’ παιχνίδια, μπορούν να παίξουν με τα πάντα.
- Τα μαλλιά τους χρειάζονται πολύ προσοχή
Δυσκολευόμουν πάντα να μαζέψω σε μια σωστή αλογοουρά τα μαλλιά μου και για αυτό, νόμιζα πως το θέμα των μαλλιών με τα αγόρια θα ήταν εύκολο. Δυστυχώς, τα μαλλιά των αγοριών χρειάζονται περισσότερη φροντίδα, ιδίως αν είναι κοντά. Μερικές φορές χρειάζεται πολύ νερό και τζελ ( και κλάματα) για να στρωθούν τα μαλλιά. Και δεύτερον, τα κουρέματα. Ενώ τα μαλλιά μου μακραίνουν πολύ αργά, οι γιοι μου χρειάζονται κούρεμα κάθε δυο εβδομάδες. Διαφορετικά θα μοιάζουν με τη Ραπουντζελ. Τόσο άδικο.
- Μερικές φορές γίνονται δραματικοί
Νόμιζα πως το να μεγαλώνεις αγόρια δεν θα περιελάμβανε υστερίες και δράματα, αλλά έκανα λάθος. Δεν υπάρχουν λιγότερα κλάματα, φωνές, πόρτες που χτυπούν και ‘η ζωή μου καταστράφηκε΄απο οτι με τα κορίτσια. Μερικές φορές μισούν τους αδερφούς τους, άλλες θέλουν να φορέσουν σορτσάκι και όχι παντελόνι και μερικές φορές μισούν τα πάντα.
5. Κάποιος θα χτυπήσει
Το 75% των παιδιών μου έχει σπάσει το δόντι του. Είχαμε περιστατικά με σπασμένους καρπούς, ράμματα και στραμπουλήγματα. Και αυτά είναι απλώς τα σοβαρότερα. Τα κοψίματα, γδαρσίματα, εξανθήματα και μελανιές είναι καθημερινά πλεον. Το ντουλαπακι του μπάνιου μοιάζει σα να βρίσκεται σε δωμάτιο εντατικής.
Δεν είναι περίεργο καθώς συνέχεια πηδούν απο εδώ και εκεί. Ωστόσο, αντιμετωπίζοντας τα όλα αυτά έχω γίνει πιο ‘δυνατή’ απο όσο νόμιζα οτι θα μπορούσα να γίνω.
Do the math, τώρα. Mετάφραση: Δήμτρα Καρατζά
