Φαντάσου να βιώνεις μια άνευ ήχου, ή άνευ όρασης ζωή. Πόσο μόνος ή μόνη μπορεί να νιώσει κάποιος; Ημέρες σαν και τη σημερινή πρέπει να σε ευαισθητοποιούν, όχι όμως για όσο διαβάζεις κείμενα σαν και αυτό.

Λουί Μπράιγ: Ένας Γάλλος εφευρέτης υψίστης σημασίας αν με ρωτάς, αφού με τη συμβολή του βοήθησε, βοηθά και θα βοηθά ανθρώπους με πλήρη και μερική τύφλωση να επικοινωνούν, να διαβάζουν και να απολαμβάνουν των δικαιωμάτων τους.

Γεννημένος σε ένα χωριό κοντά στο Παρίσι στις 4 Ιανουαρίου του 1809, εξού και η επιλογή της 4ης Ιανουαρίου ως Παγκόσμια Ημέρα Γραφής Μπράιγ. Έπειτα από ατύχημα τυφλώθηκε στο ένα του μάτι. Οι γονείς του τότε τον έστειλαν στο Βασιλικό Ινστιτούτο Τυφλών στο Παρίσι ώστε να εκπαιδευτεί, το σύστημα όμως που δίδασκαν δεν ήταν καθόλου χρηστικό.

Σε ηλικία μόλις 5 ετών ο Μπράιγ εφηύρε το δικό του αλφάβητο για τυφλούς. Με το πέρας του καιρού βρήκε τον τρόπο ώστε άνθρωποι τυφλοί να διδάσκονται μαθηματικά αλλά και μουσική, δεν έμεινε όμως μόνο σε αυτό αφού εφηύρε και μια γραφομηχανή για τις ανάγκες τους.

Επίσημα ο κώδικας Μπράιγ για την ελληνική γλώσσα καθιερώνεται το 1948, ενώ η Παγκόσμια αυτή Ημέρα ανακηρύχθηκε επίσημα στις 18 Δεκεμβρίου του 2018 από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ.

Αντιμέτωποι με μια «αόρατη» πανδημία.

Η περίοδος της πανδημίας αναμφίβολα ήταν και θα είναι η πιο τρομακτική περίοδος που έχουμε βιώσει την τελευταία δεκαετία. Άνθρωποι απομονώθηκαν με τις οικογένειές τους, στερήθηκαν της κοινωνικής τους ζωής και άλλοι έμειναν απολύτως μόνοι. Σε αυτό το μερίδιο ανθρώπων βρίσκονται και οι τυφλοί, οι οποίοι ένιωσαν κυριολεκτικά τον τρόμο μιας όντως αόρατης πανδημίας.

Είναι γεγονός πως οι άνθρωποι αυτοί έχουν ως μέσο επικοινωνίας την αφή. Εκτός από τα κείμενα σε γραφή Μπράιγ, οι αγκαλιές, τα χάδια αλλά κυρίως το πιάσιμο των χεριών είναι για εκείνους υψίστης σημασίας και το στερήθηκαν λόγω των περιοριστικών μέτρων ασφαλείας.

Οι αποστάσεις επίσης μεταξύ ανθρώπων για την καταπολέμηση της διασποράς του κορονοϊού δεν είναι σε καμία περίπτωση ασφαλείς για έναν τυφλό συνάνθρωπό μας μιας και χρειάζεται να ακουμπούν τον καθοδηγητή τους.

Το να είναι κανείς μόνος στο σπίτι και ιδίως σε μια τέτοια εποχή μπορεί να είναι τρομακτικό, για εκείνους όμως είναι πολλά περισσότερα από μια πρόκληση.

Η δική μας συμβολή είναι σίγουρα πολύτιμη εκείνο όμως που πρέπει να αναλογιστείς και να βάλεις καλά στο νου σου είναι πως αυτοί οι άνθρωποι δεν πρέπει να είναι μόνοι.

Δεν πρέπει να ξεχνιούνται ή χειρότερα να ζουν στη σκιά. Είναι σημαντικό να ευαισθητοποιηθούμε, να δράσουμε, να συμμετάσχουμε ενεργά μέσα από τον εθελοντισμό ώστε οι τυφλοί συνάνθρωποί μας να έχουν μια φυσιολογική ζωή, γεμάτη αγάπη, κατανόηση και συμπόνια, άλλωστε πολλοί φορείς φροντίζουν να κάνουν τη ζωή τους πιο εύκολη μέσα για παράδειγμα από αναγνώσεις βιβλίων, και όχι μόνο.

Ένας από αυτούς τους φορείς είναι ο Φάρος Τυφλών Ελλάδος και παρέχεις τις υπηρεσίες του σε άτομα που αντιμετωπίζουν προβλήματα όρασης. Φυσικά οι εθελοντές αποτελούν βασικό πυλώνα της υλοποίησης του έργου του. Επίσης το Διαβάζω Για Τους Άλλους είναι ένας εθελοντικός, Μη Κερδοσκοπικός Οργανισμός με στόχο να διαβάζει σε ανθρώπους που δεν μπορούν μόνοι τους αλλά και να ηχογραφεί βιβλία για αυτούς.

Γίνε και εσύ ο ήρωας αυτών των ηρώων.