Είμαι 40 χρονών και έχω επιλέξει να είμαι single και child-free. Σε περίπτωση που αναρωτήθηκες, ναι, έχω ήδη δυο γάτες. Αυτές σίγουρα πάντως δεν μου κάνουν slut shaming όταν θέλω να φορέσω ένα εξαιρετικά κοντό τζιν σορτσάκι ή ένα string μαγιό. Για αρκετούς Έλληνες άνδρες θα έλεγα το αντίθετο.

Είναι τόσο βαθιά ριζωμένη στις συνειδήσεις τους η φαλλοκρατική νοοτροπία που σπάνια θα συναντήσεις κάποιον που να μην έχει σοβινιστικά κατάλοιπα

Αυτά εκδηλώνονται με πολλούς και διάφορους τρόπους στην καθημερινότητα- σαφέστατα και με slut shaming στις συντρόφους τους. Θα μπορούσα να απαντήσω με το να γράψω μονάχα μια φράση η οποία είναι: “Να φοράς ότι θέλεις, ντύνεσαι για εσένα όχι για τους άλλους και οι ενδυματολογικές σου επιλογές δεν αποτελούν δείκτη ηθικής, μην επιτρέπεις σε κανέναν να σε καταπιέζει”, αλλά θα το αναλύσω.

Σχετικά πρόσφατα, είχα μια σχέση με έναν τύπο που μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν μου είχε δώσει τέτοια διαπιστευτήρια, όμως σε μια βραδινή μας έξοδο στην οποία φόρεσα ένα maxi μαύρο φόρεμα, διέκρινε πως διαγραφόταν το εσώρουχό μου και τότε μου έκανε μια ανεκδιήγητη σκηνή με ανελέητο και εξαντλητικό slut shaming πετώντας ατάκες τύπου “δεν με σέβεσαι”, “το κάνεις επίτηδες για να προκαλείς” και “όσοι μας κοιτούσαν θα έλεγαν πόσο μαλάκας είμαι που σου επιτρέπω να κυκλοφορείς έτσι”.

Μετά το αρχικό σοκ το οποίο έπαθα, αφού δεν ήξερα από που μου ήρθε, σηκώθηκα όσο πιο ψύχραιμα μπορούσα, εκφώνησα έναν γενναίο φεμινιστικό μονόλογο, τον κοίταξα με οίκτο, πήρα τα πράγματά μου και δεν με ξαναείδε ποτέ στην μίζερη ζωή του. Ήταν το πιο σωστό που θα μπορούσα να κάνω απέναντι σε αυτή την φαλλοκρατική συμπεριφορά η οποία – κι όμως- ζει και βασιλεύει ακόμα γύρω μας και θέλει τους άνδρες να νομίζουν ότι μπορούν να ορίζουν ακόμα και τι θα φοράμε, ενώ αυτά που φοράμε ταυτόχρονα καθορίζουν και την ηθική μας.

Μεγάλωσα σε μια οικογένεια που δεν με χαρακτήρισε ποτέ με κριτήριο το τι φορούσα

Ο πατέρας μου έδειχνε βαθύ σεβασμό στις ενδυματολογικές μου επιλογές όσο κοντή κι αν ήταν η φούστα μου κι όσο ανοιχτό κι αν ήταν το ντεκολτέ μου. Δεν θεώρησε ποτέ πως το να ντυθώ όπως ήθελα – θέλετε να χρησιμοποιήσουμε τον χαρακτηρισμό προκλητικά, δεν τον φοβάμαι, ας τον χρησιμοποιήσουμε – με κάνει φθηνή σαν άνθρωπο, ούτε ότι προσβάλει τον ίδιο ή εμένα. Θα προσέβαλαν εμένα ή την οικογένειά μου μονάχα οι πράξεις μου και η συμπεριφορά μου, όχι τα ρούχα μου. Και ενώ ο πιο σημαντικός άντρας της ζωής μου δεν με έκανε ποτέ να νιώσω άβολα κατακρίνοντας το ντύσιμό μου, πέρασαν κάποιοι οι οποίοι έβγαζαν μεζούρες όχι επειδή ήταν ράφτες αλλά για να μετρήσουν το πόσο ψηλά είναι το στρίφωμα ώστε να με κατηγορήσουν για ανηθικότητα ή και ασέβεια απέναντί τους προσπαθώντας να με καταστήσουν ενοχική και ένοχη.

Η νοοτροπία αρκετών ανδρών στην Ελλάδα φοβάμαι ότι δεν απέχει και πολύ από αυτή του μέσου Μουσουλμάνου: Στο ιδανικό τους κόσμο θα μας κουκούλωναν με ένα σεντόνι με δυο τρύπες στα μάτια για να έχουν το κεφάλι τους ήσυχο και περιλαμβάνει πολλά κρεσέντα ζήλιας κι ακόμα περισσότερα κηρύγματα περί ηθικής τα οποία σχετίζονται άμεσα με το πόσο εφαρμοστό είναι το κολάν μας και τι χρώμα είναι το βρακί μας. Κι αυτή η κατηγορία άνδρα συνεχίζει να συμπεριφέρεται σύμφωνα με το στερεότυπο: χαλάει τα λεφτά σε κωλόμπαρα, κάνει ultra σεξιστικά σχόλια στον δρόμο και παίρνει μάτι το στήθος ή τους γλουτούς της σερβιτόρας.

Οι άλλοι, αυτοί που αγαπάμε και θέλουμε, δεν ασχολούνται με κομμάτια πανί, πληρωμένο σεξ και χυδαία πεσίματα: Eίναι εξαιρετικά απασχολημένοι με το να μας αγαπούν και να μας σέβονται.

Δεν ξέρω αν είναι πιο λίγοι, αλλά υπάρχουν, γι’ αυτό σε διαβεβαιώνω. Και γι’ αυτό και μην τρως χρόνο αφήνοντας τους bullies να σου κάνουν shaming, ασχολήσου με το να βρεις ένα αγόρι με όμορφο μυαλό και χωρίς παρωπίδες που θα χαίρεται να σε βλέπει να φοράς κάτι που σου αρέσει.

featured photo: @maximova.ta