Οι ταινίες που διηγούνται ένα ιστορικό γεγονός έχουν καταλάβει τη χρονιά που φεύγει, σαν μία νέα μανία. Από τον θρήνο της Πρώτης Κυρίας Τζάκι Κένεντι μέχρι το πρώτο ραντεβού του πρώην πλανητάρχη Ομπάμα με την γυναίκα του Μισέλ, παρατηρούμε πως ολοένα και περισσότερα αληθινά γεγονότα, ζωντανεύουν με μια δόση μυθιστορηματικής αίγλης στις μεγάλες οθόνες ανά τον κόσμο.

Πρώτη είδαμε την ταινία του φεστιβάλ Sundance Film Festival, Southside Without You, όπου παρακολουθούμε, το πρώτο ραντεβού του Μπαράκ Ομπάμα με την Μισέλ καθώς εκτυλλίσσεται μέσα από την μορφή μιας ρομαντικής κομεντί. Εδώ έχουμε την περίπτωση ανάμειξης αληθινού γεγονότος με αρκετή δόση ρομαντισμού. Ωστόσο βλέπουμε αρκετά αυτοβιογραφικά στοιχεία για την ζωή και των δύο να αποκαλύπτονται μέσα απο έναν πολύ ενδιαφέρον διάλογο.

Ο Μπαράκ Ομπάμα είχε την τύχη να εμπνεύσει και το συνδρομητικό κανάλι Netflix αφού η ταινία Barry η οποία διαπραγματεύεται τα πρώιμα χρόνια του πρώην πλανητάρχη στο κολλέγιο, μας δείχνει τα πρώτα βήματα του Ομπάμα, προς την πολιτική. Παρακολουθούμε την ανάδειξη του ως τον μελλοντικό πρόεδρο της Αμερικής, μέσα απο βιώματα ρατσισμού, χαμηλής αυτοπεποίθησης αλλά και τον αγώνα του να γίνει αυτός που έγινε σήμερα.

Ο θρήνος της Πρώτης κυρίας της Αμερικής Τζάκι Κένεντι, έγινε παγκόσμια συζήτηση και ο άδικος θάνατος του προέδρου Κένεντι απασχολεί ακόμη και σήμερα πολύ κόσμο. Πόσο μάλλον τους σκηνοθέτες αλλά και τις εταιρίες παραγωγής που δημιούργησαν για εμάς το αριστούργηματικό Jackie. Στην ταινία, την Τζάκι ενσαρκώνει η ταλαντούχα Natalie Portman και βλέπουμε απο μια πολύ κοντινή οπτική γωνία τόσο την συναισθηματική φόρτιση όσο και την αντιμετώπιση του θανάτου ενός αγαπημένου συζύγου, αγαπητού προέδρου και αφοσιωμένου πατέρα απο την χήρα του Τζάκι Κένεντι. Οι ερμηνείες χαρακτηρίστηκαν καθηλωτικές και όχι άδικα.

Οι επόμενη ταινία μπορεί να μην αναφέρεται αυτή καθεαυτή σε κάποια αληθινή ιστορία, ωστόσο η πλοκή είναι ίδια με αυτή ενός αληθινού γεγονότος. Στο Loving, εξελίσσεται μια ιστορία αγάπης ανάμεσα σε δύο ανθρώπους που παλεύουν με τον φυλετικό διαχωρισμό και τον ρατσισμό ενάντια στα ζευγάρια διαφορετικού χρώματος. Η ταινία είναι μαι απλή δήλωση αγάπης με βαθιά νοήματα χωρίς μακροσκελής διαλόγους και μονολόγους για τα ίσα δικαιώματα. Ο σκηνοθέτης επέλεξε να μας αφήσει να καταλάβουμε μόνοι μας το νόημα μέσα απο τα βλέμματα, τις κινήσεις και τις μικρές εκφράσεις αγάπης που όμως τονίζουν με κάθε το τρόπο το δικαίωμα να αγαπάς και να αγαπιέσαι απο όποιον εσύ θέλεις.

Η ιστορία της Christine Chubbock είναι ευρέως γνωστή κυρίως μέσω της πράξης αυτοκτονίας της το 1974 στον αέρα της τηλεόρασης. Η ιστορία της Christine περιγράφει την ζωή μια γυναίκας που αργοπέθαινε μέσα στην καθημερινότητα της. Σε μια δουλειά που δεν έχαιρε ιδιαίτερης εκτίμησης, με σχεδόν καθόλου φίλους και καλύτερη φίλη την μητέρα της, μηδαμινούς ερωτικούς συντρόφους αλλά και τάσεις μανιοκατάθλιψης, η Christine Chubbock δεν αποτελεί μια απλή ιστορία για μία ακόμη τραγική φιγούρα που η ιστορία της έφτασε στα media. Η ταινία διαπραγματεύεται πολλά περισσότερα απο την επιφάνεια. Εισχωρεί στην ψυχοσύνθεση της προσωπικότητας και αναλύει τους λόγους για τους οποίους κάποιος άνθρωπος φτάνει στο σημείο να αφαιρέσει την ζωή του.

Καθώς η λίστα μου τελειώνει, λέω να αναφερθώ και στο Imperium. Μια ταινία με πρωταγωνιστή τον ώριμο πλέον Daniel Radcliffe η οποία διαπραγματεύεται την ζώη ενός νέου, χωρίς να αναφέρεται σε κάποιο συγκεριμένο αληθινό περιστατικό, στα ενδότερα των κοινοτήτων των νεοναζί. Στην πορεία της ιστορίας συναντάμε αναφορές σε πρόσωπα και περιστατικά που έλαβαν χώρα και στην πραγματικότητα ωστόσο η κύρια πλοκή της ταινίας είναι η ουσιαστική αποκάλυψη της ζωής εντός μίας φανατισμένης ομάδας ανθρώπων αλλά και τα βιώματα που κάνουν κάποιον να στραφεί προς αυτές.

Δεν είναι λοιπόν αναγκαίο, αγαπημένοι μου αναγνώστες οι ιστορικές ταινίες να αποτελούν ένα βαρετό δείγμα ταινίας, ή μια στεγνή και καθ΄όλα αποστειρωμένη διήγηση των γεγονότων. Μια ταινία βασισμένη σε αληθινή ιστορία, μπορεί να είναι εξίσου ενδιαφέρουσα με ένα μυθιστόρημα εάν προσπαθήσουμε να αποτυπώσουμε το ανθρώπινο και όχι τόσο το δημοσιογραφικού τύπου στοιχείο.