Πολλά λέγονται για τις γυναικείες φιλίες. Από το ότι αποτελούν τη ρηχότερη των ανθρωπίνων σχέσεων μέχρι ότι η δύναμη της πνευματικής ένωσης δύο τόσο δυναμικών όντων, όπως οι γυναίκες, είναι αδιαπέραστη. Δεν μπορώ να ξέρω εσύ τι πιστεύεις, η δική μου θεωρία πάντως είναι ότι η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση. Κανείς δεν αμφισβητεί το ψυχικό – εννοείται και το σωματικό – μεγαλείο του γυναικείου φύλου, καθώς όμως και την εύφλεκτη ισορροπία που πολλές φορές χαρακτηρίζει τη σχέση μεταξύ θηλυκών. Η φιλία εκ των πραγμάτων είναι μια σχέση που απαιτεί πολύ δουλειά, έντονες συζητήσεις, άπειρο χρόνο διαφωνιών, και άλλες συζητήσεις, και άλλες διαφωνίες και στο τέλος καταλήγει είτε σε μια εγκάρδια, μεθυσμένη αγκαλιά είτε στο αναπόφευκτο χώρισμα δρόμων που όσο και αν πονάει στην αρχή, η σκληρή αλήθεια είναι ότι αποτελεί μονόδρομο. Για αυτό το μονόδρομο θα μιλήσουμε σήμερα. Για φιλίες τις οποίες πρέπει να αφήσουμε πίσω μας και να προχωρήσουμε τη ζωή μας. Για το δικό μας καλό αλλά και του άλλου.

Έλλειψη συγχρονισμού

Η ζωή προχωρά και μεταμορφώνει. Αέναα. Πράγματα που σε ένωναν στο παρελθόν με έναν άνθρωπο στο μέλλον μπορεί να σε χωρίζουν. Όλα είναι πιθανά, αυτό είναι νόμος. Αν, λοιπόν, με ένα φιλικό πρόσωπο με το οποίο συνηθίζατε να είστε πολύ δεμένοι, τώρα πια αυτό δεν είναι εφικτό λόγω χρόνου, όρεξης, γεωγραφικών διαφορών που φαντάζουν στα μάτια σας μη αντιμετωπίσιμες (σχετικά είναι αυτά) ή λόγω διαφορετικής διαμόρφωσης του τρόπου που βλέπετε πλέον τη ζωή, απλά άφησε το να φύγει. Δεν είσαι ούτε κακή φίλη ούτε μικρόψυχη αν το κάνεις. Απλά δεν έχεις χρόνο για να παλεύεις μόνη σου σε έναν αγώνα που χρειάζεται δύο ζευγάρια χέρια για να κερδηθεί.

Τοξικότητα

Αυτή είναι μια λέξη που ακούμε πολύ συχνά τελευταία κι αυτό γιατί βρέθηκε επιτέλους ένας δανεικός όρος για να περιγράψει άτομα τα οποία με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο σε τροφοδοτούν ενεργειακά με  τόνους αρνητικότητας προς εκείνα αλλά και προς τον ίδιο σου τον εαυτό. Αν λοιπόν η φίλη σου σε απασχολεί μόνο με δικά της προβλήματα αφαιρώντας σου κάθε χώρο να αναπτύξεις κι εσύ τα δικά σου, σε μειώνει ή κάνει χιούμορ πάνω σε ζητήματα τα οποία δεν το επιδέχονται, σε κάνει να αισθάνεσαι άβολα φιλτράροντας κάθε λέξη που βγαίνει από το στόμα σου γιατί παίρνει τα πάντα – και κυρίως τον εαυτό της – πολύ σοβαρά και δεν αφήνει κουβέντα να πέσει κάτω, φοβάμαι ότι δε χρειάζεται να σου πω ότι θα ήταν καλύτερο να εγκαταλείψεις αυτή τη σχέση. Μάλλον το ξέρεις ήδη και έχεις αρχίσει κιόλας να το δρομολογείς.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΑ: Οι φίλες που δεν είναι πλέον φίλες

Προδοσία

Λάθη κάνουμε όλοι. Έτσι είμαστε προγραμματισμένοι. Και επίσης τη κάθε δράση διαδέχεται μια αντίστοιχου βεληνεκούς αντίδραση. Αν λοιπόν μια φίλη σε έχει προδώσει είτε πολλές φορές από λίγο – διαδίδοντας αναληθείς πληροφορίες για εσένα ας πούμε – ή μια φορά αλλά δυνατή – εδώ ίσως να μπλέκονται και τα αισθηματικά με ένα δυσάρεστο τρόπο –  θα πρέπει να δράσεις αναλόγως. Σε κάθε περίπτωση, η συγχώρεση μπορεί να είναι το ίδιο λυτρωτική για το θύμα όσο για το θύτη. Ωστόσο αν δυσκολεύεσαι να σκεφτείς τον τρόπο με τον οποίο θα μπορούσες να ξανανιώσεις εμπιστοσύνη για αυτό τον άνθρωπο ή ότι αυτό που σου έκανε σε θίγει βαθιά και ανεπανόρθωτα, καλύτερα να φύγεις από αυτή τη σχέση. Το τελευταίο πράγμα που θέλεις στη ζωή σου είναι η ύπαρξη πίσω σκέψεων στις φιλίες σου και ένα μόνιμο αίσθημα αδικίας από κάποιον που υπάρχει μέσα στη ζωή σου από επιλογή.

Όπως και να έχει, μέσα από την ανθρώπινη επαφή και τις φιλίες – μακρόβιες και μη – μορφωνόμαστε συναισθηματικά, διαμορφώνοντας απόψεις για είδη ανθρώπων, σχέσεων και ουσιαστικών ρόλων και προτύπων. Ας τις επιλέγουμε λοιπόν με σοφία, αποβάλλοντας πρώτα τυχόν «σκουπίδια». Ως γνωστόν, όταν αδειάζεις το ζωτικό σου πεδίο από κάτι άχρηστο, κάνεις χώρο για κάτι καινούριο και ενδεχομένως ποιοτικά ανώτερο.