Έχουμε ακούσει πολλές φορές τον όρο «φόβος της δέσμευσης». Πολλές σχέσεις δεν έχουν καν αρχίσει και άλλες έχουν άδοξα τελειώσει εξαιτίας της. Όμως τι σημαίνει πραγματικά αυτό και πώς μπορείς να το καταλάβεις και να το αντιμετωπίσεις; Ας μπούμε λιγάκι στο πετσί του ρόλου του Ματ Ντέιμον, ο οποίος ενσαρκώνει τον Γουίλ στην ταινία Good Will Hunting για να δούμε τι μπορεί να συμβαίνει σε κάποιον που έχει το εν λόγω θέμα.

Ο εξαιρετικός Γουίλ λοιπόν, είναι ένας οξυδερκής ευφυέστατος νέος και τόσο ατσίδας στα μαθηματικά που βάζει τα γυαλιά στους ίδιους τος καθηγητές του. Του προσφέρονται φοβερές εργασιακές ευκαιρίες τις οποίες απορρίπτει ταχυδακτυλουργικά γιατί την βρίσκει να δουλεύει στην οικοδομή με τον κολλητό του. Τα πίνει τα ποτάκια του και εμπλέκεται συνέχεια σε καυγάδες σαν ένας κοινός αλητάκος του δρόμου. Γνωρίζει μια έξυπνη και τρυφερή κοπέλα την Skylar αλλά όταν αρχίσουν να έρχονται πιο κοντά αυτός απομακρύνεται.  Στη ζωή του μπαίνει κι ένας ψυχολόγος o Sean (τον οποίο ενσαρκώνει ο Ρόμπιν Γουίλλιαμς) για να τον ξεβολέψει.

Λέω «ξεβολέψει» γιατί μερικές φορές είναι πολύ βολικό να χτίζεις μια λανθασμένη εικόνα για τους άλλους ανθρώπους αλλά και για εσένα τον ίδιο. Βολεύεσαι να το παίζεις θύμα ή θύτης, αδιάφορος και κυνικός στο μικρό σου προσωπικό κλουβάκι. Είναι πολύ εύκολο να αφεθείς στη μιζέρια για παράδειγμα. Ο γκρινιάρης κι όλα τέλεια να είναι, θα βρει κάτι για να γκρινιάξει. Θέλει να είσαι πολύ ψαγμένος για να δεις την αλήθεια και να γνωρίσεις τον εαυτό σου πραγματικά. Να δεχτείς ότι είσαι τα γονίδιά σου αλλά και τα βιώματά σου και να συνειδητοποιήσεις ότι κάποιες συμπεριφορές σου είναι αποτέλεσμα των παραπάνω. Που ξεκινάς εσύ κι ο χαρακτήρας σου και πόσους προγόνους σου κουβαλάς από πίσω σου.

Εδώ όμως μιλάμε για φόβο δέσμευσης που είναι κάτι που έχει προέλθει από τραυματικό βίωμα. Ο Γουίλ λοιπόν, κουβαλάει πολλά άσχημα βιώματα λόγω κακοποίησης όπως και όλοι λίγο πολύ με φόβο δέσμευσης. Είναι ξεκάθαρο ότι ο άνθρωπος με φόβο δέσμευσης έχει με κάποιο τρόπο κακοποιηθεί αφού αποφεύγει την δημιουργία σχέσεων γιατί έχει συνδέσει την αγάπη με κάτι το αρνητικό. Με κάτι που εν τέλει αργά ή γρήγορα θα τον πληγώσει. Επίσης, το ίδιο το παιδί πάντα κατηγορεί τον εαυτό του και όχι τον ενήλικα που του προξένησε το τραύμα, γιατί εκείνος στα μάτια του μικρού παιδιού μοιάζει θεός. Ακόμα και όταν θεωρεί ότι η κακοποίηση του είναι παράλογη, προσπαθεί με κάποιο τρόπο να την δικαιολογήσει γιατί θεωρεί τον ενήλικα πιό σοφό. «Μάλλον μου άξιζε» θα σκεφτεί και θα το πιστέψει. Έτσι σιγά σιγά αλλοιώνεται η αυτοπεποίθηση του. Πόσες φορές έχουμε δει άτομα να παραμένον σε τοξικές σχέσεις. Σε σχέσεις μέσα στις οποίες κακοποιούνται αλλά παραμένουν γιατί έτσι έχουν μάθει. Ότι δηλαδή την λέξη αγάπη, ακολουθεί η λέξη πόνος.

Όταν ο ψυχοθεραπευτής του τον ρωτάει με ποιους εκτός του κολλητού του έχει καλές σχέσεις, ο Γουίλ του αραδιάζει ονόματα κλασσικών συγγραφέων όπως Shakespeare, Nietzsche και άλλους. Βέβαια έχει καλή σχέση μαζί τους εφόσον είναι νεκροί και συνεπώς δεν μπορούν να τον πληγώσουν.

Στη συνέχεια, ο Γουίλ ταυτίζεται με τον ψυχοθεραπευτή του ο οποίος  έχει βιώσει κι εκείνος παρόμοια κατάσταση στα παιδικά του χρόνια, αλλά όμως είχε και την εμπειρία ενός επιτυχημένου γάμου και μιας βαθιάς και ουσιαστικής σχέσης με την γυναίκα του. Στο τέλος, ο Sean μαζί με τον Will κάνουν το θαύμα και ο τίτλος της ταινίας αποκτά νόημα με διαφορετική σύνταξη. Hunting good will.  Το οποίο μπορεί να μεταφραστεί και ως «κυνηγώντας το καλό»

Η ψυχοθεραπεία σε τέτοιες περιπτώσεις είναι επιτυχής όταν έρθει στην επιφάνεια η άσχημη εμπειρία και έτσι μόνο μπορεί να θεραπευτεί κανείς. Χαρακτηριστική είναι η φράση από τον Sean προς τον Will «it’s not your fault.. it’s not your fault…»  Mόνο όταν το συνειδητοποιεί αυτό, ότι δηλαδή δεν είναι δικό του λάθος, είναι έτοιμος πια να επιδιώξει μια σχέση με την Skylar και ξεκινάει να πάει να την βρει.

Δυστυχώς η παιδική κακοποίηση έχει πολλές φορές καταστροφικά αποτελέσματα για αυτόν που τη βίωσε, όμως πρέπει να γνωρίζεις ότι η μοντέρνα ψυχοθεραπεία κάνει θαύματα και μπορεί να αντιμετωπίσει και να θεραπεύσει άτομα με τέτοια βιώματα. Εφόσον υπάρξει θεραπεία όλα είναι πιθανά και το άτομο ενδέχεται να αποκτήσει ολοκληρωμένες συναισθηματικές σχέσεις στην μετέπειτα ενήλικη ζωή του.