Το κείμενο που ακολουθεί είναι λίγο ιδιαίτερο. Είναι μια «μικρή» ιστορία που κάνει το γύρο της Κύπρου τις τελευταίες μέρες. Μια ιστορία με ένα μήνυμα βαθύ, που αν το πάρεις, αν το καταλάβεις, τότε είσαι τυχερός. Περιλαμβάνει αγάπη, αγάπη και αγάπη!
Τι μπορεί αλήθεια να πει κανείς σε ένα παιδί 13 χρονών όταν ανακαλύψει πως έχει μια αρρώστια σαν και αυτή που λέγεται καρκίνος;
Πώς είναι δυνατό να του εξηγήσεις πως θα περάσει μια σειρά από θεραπείες και αν όλα πάνε καλά,μόνο τότε θα επιστρέψει στους φίλους του στο σχολείο;
Και αν σε ρωτήσει αν θα πονέσει, τότε τι;
Πώς γίνεται να του πεις να σταματήσει να κλαίει και να στεναχωριέται;
Πώς θα του πεις πως ήρθε η ώρα να ξυρίσει το κεφάλι του; Κι αν σε ρωτήσει γιατί;
Kαι όταν σου πει πως ντρέπεται να δει τους φίλους του με ξυρισμένο κεφάλι;
Τα λόγια είναι περιττά και οι απαντήσεις από το στόμα δύσκολες να βγουν. Την απάντηση στα παραπάνω ερωτήματα την βρήκαν πάντως κάποιοι. Οι μαθητές του σχολείου «Xenion Languages School» στο Παραλίμνι της Κύπρου .
Oι 13χρονοι φίλοι του Αντώνη, μια ομάδα πάνω από 100 μαθητές, αποφάσισαν να πραγματοποιήσουν μια εκδήλωση στο σχολείου τους όπου εκεί θα ήθελαν να παρευρεθεί και ο όμορφος φίλος τους, Αντώνης. Στην εκδήλωση, οι μαθητές, απαιτούσαν να υπάρχουν ξυριστικές μηχανές. Ο Αντώνης ήρθε και ξαφνικά όλοι άρχισαν να ξυρίζουν τα κεφάλια τους. Τα ξυρισμένα κεφάλια έγιναν 5, μετα 10 και μετά πάνω από 100. Ο Αντώνης γελούσε συνεχώς…Ένιωθε όμορφα! Μόνο έτσι λένε θα καταλάβει ο φίλος τους πως τον σκέφτονται, τον αγαπάνε και είναι δίπλα του σε μια τόσο δύσκολη στιγμή.
Δεν έχω να πω κάτι άλλο, το μόνο που θέλω να πω είναι πως αυτό είναι η απάντηση σε όσους έχουν την τάση να κατηγορούν και να μιλάνε με κακεντρέχεια για τους νέους. Κοιτάτε να μαθαίνετε λοιπόν κύριοι!
Πολλά Μπράβο!
Φωτογραφίες : Xenion Languages School
