Ποιο κοινό στοιχείο συνδέει τη Χιονάτη, το Φθινόπωρο, τον Πειρασμό και το απόλυτο comfort food στα μαμαδίστικα επιδόρπια;
Το μήλο.
Γένος ουδέτερο και αντιστρόφως ανάλογο του συμβολισμού του.
Έρχεται μέσα από τους αιώνες, δεμένο με θρύλους και παραμύθια, άλλοτε κατακόκκινο στο χέρι της Εύας, άλλοτε πράσινο και γλυκόξινο μέσα σε πλεχτά καλάθια, δίπλα στα φθινοπωρινά φύλλα ή στο ημερήσιο διαιτολόγιο κάθε λάτρη των αντιοξειδωτικών τροφών.
Ο σημερινός μου γευστικός στόχος είναι ένας γάμος ή αλλιώς, το ταίριασμα που προκύπτει από την πανάρχαια ένωση του Μήλου και της Ζύμης.
Αν η οικογενειακή θαλπωρή ήταν γεύση, θα μεταμορφωνόταν σε μια ζεστή μηλόπιτα.
Άλλωστε τι λείπει από μια κινηματογραφική εικόνα ενός βροχερού απογεύματος δίπλα στο τζάκι, παρέα με το ανάλογο ευωδιαστό αφέψημα ή καφέ;
Μία πρωτόγνωρη μαγεία ξετυλίγεται για όσους από εμάς θα κληθούν να μυηθούν στα μυστικά της και να δημιουργήσουν αυτό το θεόσταλτο επιδόρπιο.
Οδηγίες διαδρομής
Αν αγαπάτε τη μουσική, διαλέξτε την αγαπημένη σας.
Αν αγαπάτε τις ποδιές, φορέστε την αγαπημένη σας.
Αν σκοπεύετε να το κάνετε με το ζόρι, καλύτερα δείτε τηλεόραση ή κοιμηθείτε.
Αν ενοχλείστε στην ιδέα και στη θέα μιας σχεδόν βομβαρδισμένης κουζίνας, καλύτερα δείτε τηλεόραση ή κοιμηθείτε.
Αν βαριέστε να αγοράστε τα υλικά, στείλτε τον αγαπημένο σας και σε περίπτωση που γκρινιάζει, βεβαιώστε τον ότι θα ανταμειφθεί από το αποτέλεσμα.
Όπως και να ‘χει, υπολογίστε πως με αυτή τη συνταγή θα κάνετε τον εαυτό σας και πολύ κόσμο δίπλα σας ευτυχισμένο.
Μερίδες: για δώδεκα πεινασμένα στόματα.
Χρόνος: ούτε λίγο ούτε πολύ, ζαχαρόχρονος, περνάει ευχάριστα.
Σκεύος: ένα ταψάκι 24 εκ. (εγώ έβαλα τρία των 16 εκ.)
Υλικά:
Για τη ζύμη,
- 200 γρ. βούτυρο τεμαχισμένο
- 380 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
- 150 γρ. ζάχαρη άχνη
- 100 γρ. καρύδια τριμμένα σε σκόνη
- 2 αβγά
- 1 κ.γ. κανέλα
- ½ κ.γ. αλάτι
Για τη γέμιση,
- 5 μήλα, περίπου 1 κιλό, καθαρισμένα και κομμένα σε κύβους (όποια ποικιλία σας αρέσει, εγώ έβαλα ανάμεικτα)
- 100 γρ. σταφίδες ξανθές
- 100 γρ. μαύρη ζάχαρη
- 150 γρ. καρύδια
- ½ κ.γ. κανέλα
- 2 βανίλιες
- 2 κ.σ. λικέρ αμύγδαλο (όποιο εσείς προτιμάτε)
- 1 κ.σ. αλεύρι (πολύ ταιριαστό είναι το άνθος αραβοσίτου με γεύση βανίλιας)
Εκτέλεση
Για τη ζύμη μας, βάζουμε όλα τα υλικά στο μίξερ και με το φτερό χτυπάμε μέχρι να ομογενοποιηθούν. Αυτό! Τυλίγουμε σε μεμβράνη και το αφήνουμε για 1 ώρα στο ψυγείο.
Εγώ το άφησα μια νύχτα και ήταν πιο ακμαίο για γευστικές περιπέτειες, οπότε το προτείνω.
Για τη γέμιση, ανακατεύουμε όλα τα υλικά σε ένα μπολ εκτός από το αλεύρι που το πασπαλίζουμε τελευταίο (αυτό το κάνουμε για να κρατήσει τα υγρά που θα βγάλουν στο ψήσιμο τα μήλα).
Βγάζουμε το ζυμαράκι μας από το ψυγείο και χρησιμοποιούμε περίπου τα 2/3 για να φτιάξουμε τη βάση. Ανοίγουμε με τον πλάστη σε διάμετρο μεγαλύτερη του ταψιού μας γιατί θέλουμε οπωσδήποτε να κάνουμε τοιχώματα. Αν σας κολλάει, βοηθάει πολύ να βάλετε λαδόκολλα πάνω και κάτω από τη ζύμη και ύστερα να ανοίξετε. Αφού καλύψουμε βάση και τοιχώματα, ρίχνουμε τη γέμιση και με αγάπη στρώνουμε να πάει παντού ομοιόμορφα. Με το υπόλοιπο ζυμάρι, ανοίγουμε λεπτό φύλλο και καλύπτουμε πάνω την πίτα. Πιέζουμε λίγο με νεράκι να ενωθούν οι άκρες και ψήνουμε στους 170 C για μία περίπου ώρα, θα το καταλάβετε από το ροδοκοκκίνισμα του φύλλου.
Υ.Γ. Εγώ συνήθως κοιτάζω το φούρνο με λαχτάρα, τρώγοντας μήλα και έχω χαρά.
Διασκεδάστε το ποικιλοτρόπως!
