«Απλές, συχνές στη χρήση λέξεις, που στιγματίζουν τόσο, χωρίς να το καταλαβαίνεις, τη ζωή σου! Όπως το “αν”… Αν τον Αύγουστο του 1987, στα 11 χρόνια μου, δεν έφταναν τα βήματά μου σε κλειστό γήπεδο στη Θεσσαλονίκη, θα έχανα το «μαγικό» μπασκετικό μου… μονοπάτι. Διαδρομή που έδωσε «χρώμα» στην καθημερινότητά μου, σε προσωπικό και αθλητικό επίπεδο, με ταξίδεψε- με όλες τις ομάδες, με τις οποίες συνεργάστηκα με πίστη, αφοσίωση και επαγγελματική ευσυνειδησία- στην Ελλάδα και το εξωτερικό, μου πρόσφερε (έστω και αργά), τη φανέλα με το εθνόσημο, με έκανε καλύτερο άνθρωπο και αθλητή… ” έγραφε το 2016 ο Κώστας Χαραλαμπίδης για να ανακοινώσει την απόφασή του να σταματήσει το μπάσκετ.

Ο Κώστας Χαραλαμπίδης ξεκίνησε την καριέρα του από την ομάδα του Μακεδονικού Νεάπολης το 1997. Σήμερα, σχεδόν 25 χρόνια μετά επαγγελματικού μπάσκετ, ανήκει στο προπονητικό team της ομάδας του Περιστερίου, δίπλα στον προπονητή πια, Βασίλη Σπανούλη.

Ενδιάμεσα αγωνίστηκε στην Ολύμπια Λάρισας, στο Μαρούσι, στον Πανελλήνιο, στον Άρη, στον Κ.Α.Ο. Δράμας, στην ιταλική Μπρίντιζι και στον ΠΑΟΚ απ’ όπου και ολοκλήρωσε την καριέρα του το 2014, μετά από έναν σημαντικό τραυματισμό. Σχεδόν δύο χρόνια μετά έκανε το επόμενο βήμα, ως μέλος του τεχνικού επιτελείου της ομάδας. Το καλοκαίρι του 2020, έγινε μέλος του προπονητικού team της ομάδας του Παναθηναϊκού κατακτώντας με την ομάδα το Κύπελλο και το Πρωτάθλημα Ελλάδας.

Αναρωτιέμαι ποιους λόγους θεωρεί εκείνος σημαντικούς στο να είναι κανείς μέλος μιας αθλητικής ομάδας. “Μπορώ να σου αναφέρω άπειρους: Ομαδικότητα, συνεργασία, πειθαρχία, σχέσεις, κριτική σκέψη, αυτοπεποίθηση, αυτοέλεγχος” μου λέει, και νομίζω γίνεται ξεκάθαρη η εμπειρία του ως αρχηγός για σχεδόν έξι χρόνια σε Μακεδονικό και ΠΑΟΚ.

Γιατί μπάσκετ;

Για δύο λόγους: Γιατί έχει πολλές εναλλαγές φάσεων και άμεση αλληλουχία γεγονότων. Και γιατί θεώρησα τον εαυτό μου πιο ταλαντούχο από τα υπόλοιπα αθλήματα που έκανα στη παιδική μου ηλικία!

Πόσο δύσκολο ήταν να διαχειριστείς την πίεση ότι έπαιζες μπροστά σε πλήθος, ειδικά στους πρώτους επαγγελματικούς αγώνες σου;

Είναι μια διαδικασία που περνάνε όλοι παίκτες. Δεν έχεις να διαχειριστείς μόνο τις συνθήκες ενός αγώνα, έχεις να διαχειριστείς στα πρώιμα στάδια ακόμη και τη δική σου εικόνα, το πως βλέπεις δηλαδή τον εαυτό σου μέσα στο γήπεδο.

Ποιο στοιχείο του χαρακτήρα ενός παίκτη επηρεάζει την ομάδα του; Ποιο δικό σου χαρακτηριστικό διατήρησες από την αρχή μέχρι το τέλος στην καριέρα σου;

Ποτέ δεν μπορεί να είναι ένα μόνο χαρακτηριστικό ενός παίκτη. Πολλά και διαφορετικά χαρακτηριστικά μπορεί να επηρεάζουν την λειτουργία μιας ομάδας είτε θετικά είτε αρνητικά. Σε ένα σύνολο απλά προσπαθείς να εξαλείψεις τα αρνητικά. Θεωρω πως το κίνητρο και η αυτοπεποίθηση με συνόδεψαν σε όλη τη πορεία μου στον αθλητισμό.

Έλα, εξήγησέ μας τι σημαίνει pick n roll;

Είναι η συνηθέστερη συνεργασία στο μπάσκετ. Μη μου ζητάς να στο περιγράψω! Καλύτερα να μάθεις πρώτα το off side!

Γιατί η υποστήριξη των φιλάθλων είναι σημαντική για έναν αθλητή ή μία ομάδα; Πώς βίωσες την αγάπη του κόσμου, ειδικά σε ομάδες όπως ο ΠΑΟΚ;

Είναι σημαντική διότι αθλητισμός και δη η επιτυχία στον αθλητισμό έχει άμεση σχέση με την ψυχολογία. Ο αθλητής θέλει τη στήριξη απ’ όπου και αν προέρχεται για να μπορεί να ξεπερνάει τις στρεσογόνες καταστάσεις και τη σωματική κούραση. Την αγάπη του κόσμου μπορείς να τη βιώσεις στο έπακρο όταν κερδίζεις. Αλλιώς βιώνεις το μένος του! Αυτή είναι η ελληνική αθλητική πραγματικότητα.

Έκανες αληθινούς φίλους στην αθλητική πορεία σου;

Στον αθλητισμό κάνεις μόνο αληθινούς φίλους γιατί ζεις έντονα συναισθήματα και τα μοιράζεσαι.

Τι αξίες πρέπει να πρεσβεύει ένας αθλητής για να γίνει καλός αρχηγός;

Νομίζω σου ανέφερα μερικά παραπάνω αλλά ένα κυρίαρχο είναι να βάζει τον εγώ του κάτω από το εμείς.

Τι σκέφτεται ένας παίκτης στα αποδυτήρια; Και τι σκέφτεται όταν περιμένει στον πάγκο;

Από το πως θα μαρκάρει έναν αντίπαλο, φαντασιώσεις με τον Τζόρνταν σε ρόλο κομπάρσου δίπλα του, μέχρι το τι σκ*τά κάνω λάθος και δε σταυρώνω γυναίκα! Στον πάγκο, να μη τον αδικήσω, νομίζω συγκεντρώνεται λίγο παραπάνω στον αγώνα!

Ποιος ήταν ο τρόπος να ξεπερνάς τις ήττες όταν γύριζες σπίτι;

Συνηθισμένες πρακτικές όπως ένα ποτήρι κρασί, μια βόλτα να ξελαμπικάρεις η μια συζήτηση άνευ περιεχομένου με απαγορευμένο θέμα το μπάσκετ!

Γιατί πιστεύεις δεν υπάρχουν τόσες πολλές γυναίκες προπονήτριες μπάσκετ στην Ελλάδα;

Δε θα τσιμπήσω το αντιφεμινιστικό δόλωμα σου και θα σου απαντήσω… «γιατί δε το επιδιώκουν».

Σε βοήθησε ο αθλητισμός να γίνεις καλύτερος άνθρωπος;

Απόλυτα, αν και δεν νομίζω πως θα συμφωνήσουν οι κοντινοί μου άνθρωποι! Μάλλον πρέπει να ρωτήσεις αυτούς!

Μέσα από την πολυετή εμπειρία σου σαν επαγγελματίας αθλητής ποιο είναι το μεγαλύτερο μάθημα που σου έχει διδάξει το μπάσκετ για τη ζωή;

Το μπάσκετ είναι μια μικρογραφία, μια προσομοίωση της ζωής. Πρέπει να ξεπεράσεις τον εαυτό σου, πρέπει να προετοιμαστείς σκληρά, να βρίσκεις δυνάμεις που δεν γνώριζες, να ξεπεράσεις τα όριά σου, να εξελιχθείς, να πάρεις αποφάσεις, να συνεργαστείς και να συνυπάρχεις…όπως και στη ζωή!

Το 2014 ένας σοβαρός τραυματισμός διέκοψε απότομα την καριέρα σου. Πιστεύεις ότι υπάρχει πάντα κάτι να μαθαίνουμε από τις μικρές ή μεγάλες ατυχίες της ζωής;

Αυτό μας έχει διδάξει ο αθλητισμός: Να ερμηνεύεις γεγονότα, να σταθμίζεις καταστάσεις και να εξελίσσεσαι σε μια καλύτερη version του ίδιου σου του εαυτού.

Τις στιγμές που σκέφτηκες να τα παρατήσεις, τι ήταν εκείνο που σε έκανε να συνεχίζεις;

Το ανταγωνιστικό μου πνεύμα και το ότι έψαχνα κίνητρο στα πάντα και στο τίποτα.