Μεγαλώνουμε και βαδίζουμε το μονοπάτι της ζωής προσπαθώντας να ανακαλύψουμε τον τελικό μας προορισμό, να φτάσουμε το όνειρο, λες και πρέπει να κατακτήσουμε την κορφή του βουνό. Στη διαδρομή αυτή όμως, πολλές φορές υπάρχουν μικρότερα ξέφωτα και λόφοι που υψώνονται μπροστά μας, μπερδεύοντας ακόμη και τον ίδιο μας τον εαυτό.

Ναι, υπάρχουν και εκείνοι που γεννιούνται και γνωρίζουν μέσα τους από πολύ νωρίς ποια είναι η δική τους κορυφή, το μεγάλο τους όνειρο.

Για όλους εμάς όμως, τα πράγματα είναι λιγάκι πιο περίπλοκα κι αυτό αν με ρωτάς είναι μαγικό.

Είναι μαγική η διαδικασία, η προσωπική διεργασία και ο προσωπικός χρόνος που πρέπει να αφιερώσουμε προκειμένου να βρούμε τις σταθερές μας. Σαν όντα, οι άνθρωποι έχουμε την τάση να αναζητούμε σταθερές κι ας μας γοητεύει το ταξίδι. Άλλωστε κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την εκπαιδευτική διαδικασία της περιπλάνησης, ως μάθημα ζωής.

Αν γυρίσουμε τον χρόνο λιγάκι πίσω θα θυμηθούμε παιδικούς ή εφηβικούς πόθους, το όνειρο της μπαλαρίνας, της ηθοποιού, του κιθαρίστα και ένα σορό άλλα. Το να κυνηγάς τα όνειρα σου, είναι μια φράση που συμμερίζομαι απόλυτα και μάλλον έχω κάνει ήδη μεγάλη κατάχρηση, μπλέκοντας πολλά όνειρα σε ένα ασύμβατο πρόγραμμα.

Ένα από τα δώρα λοιπόν της ωριμότητας, είναι η αυτογνωσία και η δύναμη να εγκαταλείψεις αυτό που άλλοτε φάνταζε με το μεγάλο όνειρο αλλά πλέον μέσα σου ξέρεις πως δεν είναι τίποτα άλλο από μια στάση στη διαδρομή προς τον προορισμό σου.

«Μην αφήνεις τον θόρυβο των απόψεων των άλλων να πνίξει τη δική σου εσωτερική φωνή. Έχε το θάρρος να ακολουθήσεις την καρδιά και τη διαίσθησή σου. Με κάποιον τρόπο ήδη ξέρεις τι πραγματικά θέλεις να γίνεις. Μην αφήνεις τη ζωή σου να είναι αποτέλεσμα των ελπίδων ή των προβολών άλλων ανθρώπων» Αυτά τα λόγια του Steve Jobs μπορούν να εκφράσουν απόλυτα την ανάγκη μας για προσωπική αυτοδιεργασία.

Τι κι αν μεγάλωσες με την πεποίθηση πως θα γίνεις ένας σπουδαίος γιατρός και θα αναλάβεις το οικογενειακό ιατρείο;

Μέσα σου όμως πάντα έπαιζε το ματζόρε και στο μάθημα της ανατομίας σιγοψιθύριζες στίχους του Johnny Cash κι αν τα κατάφερες κι αν έγινες γιατρός, μέσα σου πόσο ολοκληρωμένος είσαι;

Ακόμη κι όταν περνούσες ώρες ατελείωτες στο θεατρικό εργαστήρι, μάθαινες όλα τα λόγια και τις σκηνές, ήσουν έτοιμη για το παρακάτω βήμα, μέχρι που ανακάλυψες την αγάπη σου για τις θετικές επιστήμες, για την έρευνα και την μελέτη.

Η ανάγκη της επιλογής, σε καμία περίπτωση δεν μειώνει την προσπάθεια, την αγάπη ή των κόπο τόσων χρόνων, αποτελεί όμως σημάδι ωριμότητας. Μερικά όνειρα δεν διαρκούν για πάντα, αποτελούν όμως πρόδρομο για έναν διαφορετικό σκοπό της ζωής.

Στη ζωή τίποτα δεν έρχεται χωρίς μάχη, χωρίς κόπο και πόνο

Κάποια στιγμή θα βρεθούμε σε ένα σταυροδρόμι και αυτό είναι κάτι μαγικό, η δυνατότητα της επιλογής. Ας μην ζήσουμε λοιπόν την ζωή κάποιου άλλου, μην παρατήσουμε το όνειρο μας για μικρές δυσκολίες που σίγουρα παντού θα συναντήσουμε, αλλά να χαιρόμαστε και όταν οι στόχοι μας αλλάζουν και πάντα στην ζωή και να κυνηγάμε την φλόγα και το πάθος που βγαίνει από την ψυχή.

featured photo: @takemewu31