Να ξεκαθαρίσουμε από τώρα ότι δεν υπάρχει καλύτερη σειρά από αυτή που μπορείς να δεις σε ένα απόγευμα, με 6 μισάωρα επεισόδια. Μια τέτοια σειρά είναι και το Home for Christmas κέρδισε την εύνοια μου ήδη πριν το ξεκινήσω. Τώρα που το έχω ολοκληρώσει κιόλας, μπορώ να πω πως ευτυχώς δεν ήταν άλλo ένα χριστουγεννιάτικο trashy show – ξέρεις, από τα πολλά που κυκλοφορούν.
Από την πρώτη κιόλας στιγμή το επίκεντρο της προσοχής μας στρέφεται στη Johanne, μια νοσοκόμα που ζει στη Νορβηγία και πηγαίνει στο σπίτι των γονιών της για το γιορτινό τραπέζι στις αρχές του Δεκέμβρη. Εκεί μπορούμε να πούμε ότι δέχεται το λεγόμενο οικογενειακό bullying. Όλα της τα αδέρφια παντρεμένα με παιδιά, εκείνη μόνη στα 30, χωρισμένη πριν 3 χρόνια, και η μητέρα της μέσα στο άγχος για την μοναξιά της κόρης της. Ξέρεις ότι κάτι δυσλειτουργικό συμβαίνει εκεί, όταν για την Johanne δεν υπάρχει θέση ανάμεσα στους ενήλικες στο τραπέζι επειδή είναι single. Κάπως έτσι βρίσκεται ανάμεσα στα δίδυμα μωρά ανίψια της. Μεταξύ μας, υπό τέτοιες συνθήκες, καλύτερα παρέα με τα δίδυμα.
Για να απαλλαχθεί από τα σχόλια και την αγωνία των δικών της, η Johanne ανακοινώνει πως τελικά έχει αγόρι. Και κάπως έτσι δίνει το σήμα της εκκίνησης για την ιστορία μας. Έχει 24 μέρες μέχρι τα Χριστούγεννα για να μην έρθει μόνη της στο ρεβεγιόν. Από εκεί και πέρα ξεκινάει ένας τρελός αγώνας γνωριμιών και ραντεβού, από τα οποία το καθένα αποτελεί ένα μίνι μάθημα για τη ζωή γενικά.
Τι ξεχωρίσαμε στο Home for Christmas;
Την υπέροχη συγκάτοικο της Johanne που φέρνει κάτι από Phoebe Buffay. Την πολυπολιτισμίκοτητα της Νορβηγίας που είναι εμφανής σε κάθε σημείο της σειράς με έναν όμορφα δοσμένο τρόπο. Την αλληλεγγύη ανάμεσα στις γυναίκες. Την αποδοχή ότι οι ανθρώπινες σχέσεις είναι προβληματικές, αλλά δεν παύουν να υφίστανται. Αλλά και το ότι αν πάψουν να υφίστανται είναι κι αυτό εντάξει. Tην αιώνια single γιαγιά από το νοσοκομείο που για εμάς έγινε για λίγο ο γκουρού του έρωτα. Το ότι εκεί μπορείς να κυκλοφορήσεις με έλκυθρο στα χιόνια σαν να μη συμβαίνει τίποτα.
Μα πάνω από όλα λατρέψαμε όλα εκείνα τα κλισέ που είδαμε να καταρρέουν μπροστά στα μάτια μας ένα ένα. Το ότι είσαι μόνη ή μόνος στις γιορτές δεν είσαι απαραίτητα δυστυχισμένος. Αφού πρώτα διαχωρίσεις την μοναξιά από την μοναχικότητα. Κι αν αναρωτιέσαι που χώρεσαν όλα αυτά, δες και θα καταλάβεις πως αν σε 180 λεπτά του Netflix μπορούμε να αναιρέσουμε τόσα κλισέ, φαντάσου τι μπορούμε να κάνουμε στην πραγματική ζωή. A, και θα θες να δεις κάθε σκανδιναβική σειρά ή ταινία που υπάρχει στο Netflix. Αυτά.
