homealone

Η πρώτη μετακόμιση σε ένα ολόδικό σου σπίτι, μακριά από γονείς και ενίοτε συγγενείς είναι μια συγκλονιστική εμπειρία. Δύσκολη και γλυκιά μαζί. Είναι η στιγμή που μαθαίνεις να στηρίζεσαι στα πόδια σου, γιατί πολύ απλά μόλις κατέβηκες από το μεγάλο ροζ συννεφάκι που τόσο επιμελώς έπλασαν για σένα οι γονείς σου και προσγειώθηκες στην απαιτητική καθημερινότητα και τις υποχρεώσεις της. Από την άλλη, το να είσαι αφεντικό του εαυτού σου σημαίνει ανεξαρτησία κι αυτό, ας μη γελιόμαστε, είναι κάτι ανεκτίμητο. Επειδή, όμως, οι καιροί είναι δύσκολοι και δυστυχώς δεν ζούμε στο Στρουμφοχωριό, όπου όλα είναι ήρεμα και όμορφα, υπάρχουν κάποια πράγματα που χρειάζονται προσοχή όσο αφορά την επιλογή ενός μελλοντικού σπιτιού και την μετέπειτα διαμονή σε αυτό. Κι εδώ θα εστιάσω συγκεκριμένα στις γυναίκες (χωρίς παρεξήγηση αγόρια) γιατί στατιστικά είμαστε περισσότερο επιρρεπείς σε περιπτώσεις εγκληματικότητας, καθώς αποτελούμε ευκολότερο στόχο. Είναι αυτονόητο, λοιπόν, πως η ασφάλεια πρέπει να είναι το πρώτο μέλημά μας, κάτι που δυστυχώς δεν τηρούμε συχνά όταν μπαίνουν στη μέση άλλοι παράγοντες, όπως το κόστος ή η απόσταση από τη δουλειά ή τη σχολή. Παρακάτω, λοιπόν, παραθέτω μερικά απλά αλλά ταυτόχρονα σημαντικά βήματα που είναι αναγκαία αν θέλουμε να απολαύσουμε το νέο αυτό ξεκίνημα χωρίς δυσάρεστες εκπλήξεις.

 Βήμα 1ο: Η επιλογή της γειτονιάς

Το πρώτο πράγμα που πρέπει να προσέξεις όταν βγεις στο κυνήγι για το σπίτι των ονείρων σου, είναι η περιοχή στην οποία θα ανήκει. Το σημαντικό εδώ είναι να μη βάλεις το κόστος πάνω από την ασφάλεια. Για παράδειγμα, βρήκες ένα διαμέρισμα σε πολύ καλή γειτονιά αλλά δίστασες να το νοικιάσεις γιατί το ενοίκιο ήταν λίγο τσιμπημένο σε σχέση με εκείνο κοντά στις φοιτητικές εστίες. Μέγα λάθος. Απλά αναρωτήσου αν αξίζει να φοβάσαι να γυρίσεις το βράδυ στο σπίτι προκειμένου να εξοικονομήσεις κάποια χρήματα που θα τα ξοδέψεις έτσι κι αλλιώς σε κάτι λιγότερο σημαντικό. Όταν, λοιπόν, αποφασίσεις πως ήρθε η ώρα να ψάξεις για σπίτι, έλεγξε πρώτα εξονυχιστικά τις περιοχές που αναγράφονται στα ενοικιαστήρια. Ψάξε στο διαδίκτυο, ρώτα φίλους και γνωστούς, στην ανάγκη κάνε μια έρευνα στην περιοχή για να μάθεις την άποψη των κατοίκων. Προσωπικά, αποφεύγω τις περιοχές που συχνά αναφέρονται ως φοιτητοπεριοχές, γεγονός που σημαίνει πως οι πολυκατοικίες εκεί είναι πιο παλιές και με λιγότερη ασφάλεια. Αντίθετα, σε περιοχές όπου κατοικούν ως επί το πλείστον οικογένειες, η εγκληματικότητα είναι μειωμένη.

 Βήμα 2ο: Η επιμονή στη λεπτομέρεια

Και το εννοώ. Πρέπει να γίνεις σχολαστική. Όσο βαρετή και να σου φαίνεται η διαδικασία της αναζήτησης σπιτιού, σε καμία περίπτωση μην καταλήξεις κάπου χωρίς να εξετάσεις όλα τα συν και τα πλην του, ειδικά όσον αφορά κάποια θέματα ασφαλείας. Λόγου χάρη το να μην έχει το μελλοντικό σου σπίτι πόρτα ασφαλείας ή να έχει υποστεί φθορά μία από τις μπαλκονόπορτες με αποτέλεσμα να μην κλείνει, είναι σοβαρά μειονεκτήματα, πράγματα τα οποία είναι υποχρεωμένος ο ενοικιαστής να διευθετήσει αλλά και εσύ να επισημάνεις. Από την άλλη, κάποιες πολυκατοικίες μετά από κοινή απόφαση κλειδώνουν μετά από κάποια ώρα την εξώπορτα, γεγονός που από μόνο του προσθέτει επιπλέον πόντους στο σπίτι που μόλις τσέκαρες.

Βήμα 3ο: Η προστασία μέσα στο σπίτι

Νομίζω πως δεν χρειάζεται να πλατειάσω σχετικά με το κλείδωμα της πόρτας. Οι εποχές κατά τις οποίες οι άνθρωποι κοιμούνταν ήσυχοι χωρίς να κλειδώνουν, έχουν περάσει προ πολλού. Εσύ φιλενάδα πρέπει να κλειδώνεις. Διότι ακόμη και μια πόρτα ασφαλείας δεν μπορεί να σε προστατέψει αν δεν κλειδωθεί. Επιπλέον, υπάρχουν συστήματα που εγγυώνται περισσότερη ασφάλεια και καλό θα ήταν να τα λάβεις υπόψη σου για μελλοντική χρήση. Αναφέρομαι καταρχήν στα συστήματα συναγερμού στα οποία μπορείς να βρεις μια μεγάλη ποικιλία και να διαλέξεις αυτό που ταιριάζει στις ανάγκες και το budget σου. Εναλλακτικά, υπάρχουν ειδικοί σύρτες πόρτας που τοποθετούνται μέσα στο πάτωμα και παρέχουν επιπλέον ασφάλεια. Think about it!

Βήμα 4ο: Η βραδινή έξοδος

Έχεις εγκατασταθεί στο σπίτι, εξοικειώθηκες σιγά σιγά με τη γειτονιά και τους ένοικους της πολυκατοικίας και απόψε έχεις μεγάλη έξοδο. Όμως, όταν σκέφτεσαι την επιστροφή στο σπίτι μετά τα μεσάνυχτα, σε πιάνει ένα σφίξιμο στο στομάχι, ο φόβος του αγνώστου. Όμως, υπάρχουν κάποια πράγματα που μπορείς να κάνεις για να μειώσεις στο ελάχιστο τις πιθανότητες να σου συμβεί κάτι όταν γυρνάς. Αν δεν έχεις δικό σου μεταφορικό μέσο και κυκλοφορείς κυρίως με ταξί στις νυχτερινές σου εξόδους, ζήτα από τον οδηγό να σε αφήνει ακριβώς μπροστά από την πολυκατοικία σου κι όχι στο προηγούμενο τετράγωνο, όσο περίπλοκο και αν είναι να μπει στο στενό δρομάκι όπου μετά βίας χωράει ένα αυτοκίνητο. Επίσης, φρόντισε το κινητό σου να είναι φορτισμένο για παν ενδεχόμενο και ιδανικά κράτα τα κλειδιά σου σε θέση ετοιμότητας (προσωπικό μου tip) για να έχεις κάτι αιχμηρό με το οποίο μπορείς να αμυνθείς αν χρειαστεί. Ιδανικά, ζήτα από μια φίλη να μοιραστείτε το ταξί για να αισθάνεσαι περισσότερη ασφάλεια ή ακόμα καλύτερα γνωστοποίησέ το στην παρέα σου αν νιώθεις ανασφαλής και ρώτα αν δεν είναι κόπος να σε γυρίσει κάποιος φίλος με το αυτοκίνητό του. Φίλοι σου είναι, αλίμονο αν ντρέπεσαι να το ζητήσεις. Το πολύ-πολύ κερνάς έναν καφέ την επόμενη φορά αν αισθάνεσαι υποχρέωση.

Γενικά μην υποτιμάς του κινδύνους αλλά και μην κλείνεσαι μέσα από φόβο. Απλά προνόησε και… καλή διαμονή!