Ένα ωραίο μεσημέρι αποφασίσαμε στο Savoir Ville να γνωριστούμε καλύτερα (αρχικά μεταξύ μας, έπειτα με εσάς). Ξεκινήσαμε, λοιπόν, να ‘σκανάρουμε’ ο ένας τον άλλον. Με ερωτήσεις -πολλές ερωτήσεις- και απορίες –αστείες απορίες- που σιγά σιγά έγιναν μικρές συνεντεύξεις «μεταξύ μας».

Η πρώτη (όχι η μοναδική, αλλά στ’ αλήθεια η πρώτη ) από την οποία σκέφτηκα ότι θέλω να πάρω συνέντευξη ήταν η Κλέλια.

Η Κλέλια Φατούρου γεννήθηκε ένα Σαββατόβραδο στον μεγάλο καύσωνα του ’87. Είναι δημοσιογράφος και σύμβουλος ψυχικής υγείας και -κατά τη γνώμη μου- μια από τις πιο ιδιαίτερες παρουσίες στο περιοδικό.

Είχα σκοπό να σας μιλήσω γι’ αυτήν. Τελικά, όμως,  αποφάσισα πως καλύτερα για εκείνη «μιλούν» τα κείμενά της.

Σας προτείνω, λοιπόν, να διαβάσετε μερικά από αυτά εδώ. Αν ο τρόπος γραφής και η ειλικρίνειά της σας αφοπλίσουν, τότε αφενός είστε σε «καλό δρόμο», αφετέρου μπορείτε να συνεχίσετε διαβάζοντας τη συνέντευξη που μας παραχώρησε.

Λοιπόν… Κλέλια, πες μας ποια είσαι με μια πρόταση (ΞΕΡΕΙΣ ΕΣΥ!)

Είμαι η Κλέλια και μακάρι να ‘ξερα ποια είμαι. Αλλά δεν βαριέσαι, με καλή παρέα και style (μέσα κι έξω) I’ll get there.

Τι αγαπάς; τι σε εκνευρίζει;

Αγαπώ τις αδερφές μου, ελάχιστους ανθρώπους, ψυχές σαν τον Bukowski, το colour block, τη μυρωδιά των cakes και τις πολύ έντονες στιγμές (ευτυχίας και δυστυχίας).Με εκνευρίζει η αγένεια, η βλαχιά (του μυαλού και όχι της καταγωγής), οι «χειρολαβές» μετά τις γιορτές, το σπυρί που βγαίνει όταν δεν το θες καθόλου και η προετοιμασία για ταξίδια (there I said it).

Γιατί γράφεις; Ποιες είναι οι αφορμές σου;

Δεν θα το πιστέψεις, αλλά βαριέμαι πολύ να γράφω (!) Πάντα είχα πρόβλημα με το όριο των λέξεων γιατί εγώ έγραφα πολύ παρακάτω. Είμαι καλύτερη στον προφορικό (λόγο πάντα). Πάντα σκέφτομαι το θέμα όταν κάθομαι να γράψω και να το στείλω (σόρι αφεντικό!). Εκ των πραγμάτων, η μοναδική έμπνευση είναι αυτά που περνάω εγώ και οι πολύ δικοί μου που κάνουν το λάθος και μου τα αποκαλύπτουν.

Τι σε συγκινεί περισσότερο; Τι σε γεμίζει;

Αν και δεν μου το’ χουν, συγκινούμαι και κλαίω μία φορά ημερησίως. Μία ταινία, μία σειρά, ένας καλός λόγος, μία τρυφερή στιγμή, όταν δεν με κάνουν παρέα οι άλλοι, όταν ανθίζει μία τουλίπα. (είμαι ΚΑΡΚΙΝΟΣ ντε)! Με γεμίζει το να παίζω Taboo και να τους κερδίζω όλους. Και φυσικά η νουτέλα σε αφθονία.

Με τι ασχολείσαι στον ελεύθερο -και μη- χρόνο σου;

Οι «επίσημες» ασχολίες είναι το σινεμά, το περπάτημα με ακουστικά, να βλέπω σειρές online, να αναλύω τα πάντα και να παρατηρώ τί φοράνε οι άλλοι στο δρόμο. Οι «κρυφές» είναι να διαβάζω gossip περιοδικά, να ακούω μπουζουκοτράγουδα (με ανεβασμένα τα παράθυρα του αυτοκινήτου) και να παριστάνω την άνετη.

Καταλήγοντας, νομίζω ότι ο λόγος που την ‘επέλεξα’ είναι προφανής. Αφήνω τα συμπεράσματα για εσάς και ακόμα τρία, αγαπημένα μου, δικά της άρθρα για να σας ‘γεμίσουν’ τη μέρα… “Η μεγάλη μου απώλεια” “Τόλμη και γοητεία” “Η ποσοτική μέτρηση της ευτυχίας” Ευχαριστώ Κλέλια!