Ο Γιωργής είναι αριστούχος απόφοιτος της Νεοελληνικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και της Ανωτέρας Σχολής Δραματικής Τέχνης του Εθνικού Θεάτρου. Αλλά βασικά ο Γιωργής έχει ένα χάρισμα που πολλοί θα ευχόμασταν να αγγίξουμε για μια περίοδο στη ζωή μας. Πετυχαίνει στόχους και πατάει τα πόδια του γερά στο έδαφος. Συνδυασμός που τον κάνει να καταφέρνει να ξεχωρίζει στον καλλιτεχνικό χώρο.

Γράφει. Γράφει θεατρικά κείμενα, τραγούδια, ατάκες… Σκηνοθετεί.

Δίνει σε ό,τι κάνει αγάπη και την προσωπική του σφραγίδα γι’ αυτό και δεν πρόκειται για κάποιο μυστικό στην επιτυχία του. Ίσως η εμμονή σε κάτι που το πιστεύει πολύ και η φροντίδα του το κάνει highlight της εποχής!

Θα ήθελα να ξεκινήσουμε από το γεγονός που τιμάει μια προσπάθεια και αξιώνει τη δουλειά ενός καλλιτέχνη, το βραβείο. Ο κόσμος που παρακολουθεί τα θεατρικά δρώμενα θέλει να μάθει τι σημαίνει για έναν ηθοποιό το βραβείο “Δημήτρης Χορν” που απονεμήθηκε φέτος σε εσένα, συμπληρώνοντας είκοσι χρόνια από τη θέσπισή του…

Το βραβείο «Δημήτρης Χορν» είναι ένας ετήσιος θεσμός που επιβραβεύει την προσπάθεια ενός ηθοποιού της νεότερης γενιάς. Το κύρος του το αντλεί μέσα από την επιτροπή (όλοι τεράστια κεφάλαια για το θέατρο) και από τους ίδιους τους νικητές, αφού έχουμε πράγματι να κάνουμε -μιλώντας φυσικά για τους προκατόχους- με σημαντικούς καλλιτέχνες με αντοχή στον χρόνο και σπουδαία συνεισφορά στο θέατρο. Ηθοποιοί «πρώτης γραμμής» που λέμε. Αυτό ονειρεύομαι να είμαι. Χρήσιμος και κρίσιμος σε παραστάσεις που ο κόσμος αγκαλιάζει. Το βραβείο είναι για μένα ένα γλυκό κίνητρο να αξιώνω από τον εαυτό μου να είμαι κάθε χρόνο εκεί, με κάτι να προσθέσω στο κοινό θεατρικό καλάθι. Ιδιαίτερα τώρα που η δουλειά μας δέχεται τεράστιο πλήγμα -όπως και πολλές άλλες- από την παγκόσμια συγκυρία του κορονοϊού, εμείς έχουμε καθήκον να παραμείνουμε ετοιμοπόλεμοι και όταν έρθει η στιγμή, να δηλώσουμε παρόντες, με νέες ιδέες και όρεξη.

Η παράσταση “170 τετραγωνικά (Moonwalk)”, για την οποία βραβεύτηκες, επανέρχεται για τρίτη συνεχόμενη χρονιά στο προσκήνιο. Θες να μας μιλήσεις για αυτό το έργο που κέρδισε κοινό και κριτές; Τι θέση έχει στη ζωή του Γιωργή και πως ξεκίνησε η ιδέα;

Η ιδέα ξεκίνησε αρκετά χρόνια πίσω. Μέχρι να φτάσει η ιδέα να γίνει παράσταση μεσολάβησε τεράστιο ταξίδι με άπειρες δυσκολίες. Τα «170 Τετραγωνικά» είναι μια δουλειά που με αγάπησε πιο πολύ απ’ ότι την αγάπησα κι εγώ ο ίδιος. Έσπρωχνα τα πράγματα προς μία κατεύθυνση και με εξέπλητταν συνεχώς προς μία άλλη. Είναι μια δουλειά που μου έδωσε επί σκηνής συμπυκνωμένη χαρά και τεράστια αποδοχή από το κοινό. Κωμωδία και δράμα, φάρσα και ρεαλισμό. Ένα περίεργο σταυροδρόμι όπου ό,τι υλικό έχω κτίσει, χώρεσε σε ένα έργο και έναν ρόλο. Είναι μια δουλειά στην οποία η εμπλοκή του σκηνοθέτη Γιώργου Παλούμπη και όλων των ηθοποιών υπήρξε καθοριστική. Στο συνολικό πλάνο της ζωής μου έχει μια πολύ ξεχωριστή θέση, αλλά ταυτόχρονα είναι και άλλη μία δουλειά, την οποία οφείλω μόλις ολοκληρωθούν οι παραστάσεις να την αφήσω πίσω μου και να ξαναχτίσω από το μηδέν την καινούρια ιδέα που θα θέλει να δει το φως της σκηνής.

Από τα «Λουλούδια στην Κυρία» στον “Χαρτοπόλεμο” και από εκεί στα “170 τετραγωνικά”. Θα μπορούσες να ξεχωρίσεις μία απ’ τις δουλειές της ομάδας σου; Να επιλέξεις το έργο που σε συγκινεί και σε εμπνέει περισσότερο;

Το έργο με το οποίο έχω το μεγαλύτερο συναισθηματικό δέσιμο είναι σίγουρα ο «Χαρτοπόλεμος». Η παράσταση αποτέλεσε προϊόν συνεργασίας ανάμεσα σε ανθρώπους της καρδιάς μου και κύκνειο άσμα του κολλητού μου και επί σειρά ετών συνεργάτη μου και πυρηνικού μέλους της ομάδας μας, του Βαγγέλη του Ρωμνιού. Αυτό το έργο ήταν το όνειρο να πούμε μια ιστορία και να ξεπεράσουμε την αυστηρή ιδιότητα του ηθοποιού. Ήταν μια παραγωγή που ξεκίνησε για 7 παραστάσεις και ολοκληρώθηκε ξεπερνώντας τις 150!

Εκτός από την συγγραφική και υποκριτική σου πορεία, ήρθε και ο ρόλος του σκηνοθέτη στη ζωή σου. Η δραματουργική σύνθεση του Γιάννη Λιγνάδη, βασισμένη σε κείμενα του Ξενοφώντα και του Θουκυδίδη, τα “«Μαθήματα Πολέμου ΙΙΙ: ΑΘΗΝΑΙΩΝ ΔΡΑΜΑΤΑ» σκηνοθετήθηκε από εσένα και ανέβηκε στη Σκηνή «Ελένη Παπαδάκη» του Εθνικού Θεάτρου. Πες μας λίγα πράγματα για αυτή σου την εμπειρία

Όταν μου προτάθηκε από τον δάσκαλό μου Δημήτρη Λιγνάδη η σκηνοθεσία της παράστασης «ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΠΟΛΕΜΟΥ ΙΙΙ: Αθηναίων Δράματα» και δη στο Εθνικό Θέατρο που υπήρξε το σπίτι μου για μία ολόκληρη δεκαετία, ενθουσιάστηκα με την προοπτική και έπεσα με τα μούτρα στην δουλειά. Η παράσταση ξεπέρασε τις προσδοκίες μου αισθητικά και υποκριτικά. Όλη η ομάδα λειτούργησε άψογα, ενώ αγάπησα τόσο πολύ και το ιστοριογραφικό κείμενο του Ξενοφώντα που με ζήλια καθόμουνα κάθε βράδυ στις κερκίδες, γιατί σαν ηθοποιός ήθελα αν ήταν δυνατόν να παίζω όλους τους ρόλους σε κάθε παράσταση. Σαν σκηνοθέτης, είχα την ευκαιρία και την ελευθερία να εξερευνήσω διάφορους τρόπους προσέγγισης του κειμένου και ολοκλήρωσα αυτή την παράσταση κατά πολύ πιο πλούσιος.

Η ενεργή συμμετοχή σου στο κανάλι της ΕΡΤ και τη σειρά “Χαιρέτα μου τον πλάτανο” ήταν ένα ακόμη βήμα και μια διαφορετική από το θέατρο εμπειρία. Τι νέο σου μαθαίνει η διαδικασία των γυρισμάτων;

Η τηλεόραση είναι ένα τελείως διαφορετικό σπορ για τον ηθοποιό. Είναι πολύ απαιτητική με έναν τρόπο που μέχρι τώρα είχα γνωρίσει πολύ λίγο. Οι ρυθμοί είναι αδυσώπητοι και απαιτούν μεγάλη ετοιμότητα και υψηλή συγκέντρωση. Νιώθω τυχερός που κάνω τηλεόραση στην ΕΡΤ με τους συγκεκριμένους ανθρώπους.

Πάμε τώρα σε ένα μεγάλο κεφάλαιο της ζωής σου. Γράφεις τραγούδια. Και η σχέση σου με τη μουσική απ’ όσο γνωρίζουμε ξεκινάει από παλιά. Τι συμβαίνει με αυτή “την σχέση σου”, τη μουσική;

Γράφω τραγούδια από παιδί. Πριν από μία τετραετία έβγαλα έναν δίσκο με τίτλο «Καμένα τοστ και καλημέρες» με δώδεκα δικά μου κομμάτια. Τέσσερα χρόνια μετά κυκλοφόρησα προ ολίγων ημερών και τον δεύτερο μου δίσκο που ολοκληρώθηκε στην ανοιξιάτικη καραντίνα που μας πέρασε, με τίτλο «Ένας Δράκος στην βεράντα». Η διαδικασία της μουσικής παραγωγής μου δίνει μεγάλη χαρά. Έχω την φιλοδοξία τα κομμάτια μου να τα ακούσει πολύς κόσμος. Τα φτιάχνω δηλαδή με την πρόθεση να συναντήσουν το ευρύ κοινό. Κάτι τέτοιο δεν έχει συμβεί μέχρι σήμερα, αλλά αυτό δεν με πτοεί. Έχω την βαθιά πίστη ότι το κάθε τραγούδι που στέλνω εκεί έξω σαν διαγαλαξιακό ραβασάκι ανάμεσα σε μένα και στον τυχαίο ακροατή μου, θα βρει εν τέλει τον προορισμό του.

Ο νέος δίσκος έχει τον τίτλο «Ένας δράκος στη βεράντα» και ξεκινάει να κάνει τα πρώτα του “κλικ” στο Youtube. Πώς ξεκίνησε αυτή η ιδέα και τι θέλει να επικοινωνήσει στο μουσικόφιλο- και όχι μόνο- κοινό;

Γράφω τραγούδια για να επικοινωνήσω το πως νιώθω για τον κόσμο, για τον έρωτα, για την φιλιά κλπ. Αν είναι μια συνειδητοποίηση που μου πρόσφερε η ενασχόλησή μου με την τραγουδοποιία, αυτή είναι η εξής: Ο άνθρωπος έχει ανάγκη την μικρή καθημερινή ιδιωτική του μυθολογία. Τα μικρά πάθη και παθήματά του, συνθέτουν την προσωπική του ταινία. Τα τραγούδια που ακούμε προσφέρουν με έναν τρόπο το soundtrack των στιγμών μας. Γι’ αυτό το τραγούδι έχει τόσο μεγάλη δύναμη και έχει συνδεθεί τόσο με την ζωή του ανθρώπου και με τον κοινωνικό μας βίο. Έχω την τύχη σαν μουσικός και τραγουδιστής να συνθέτω το προσωπικό μου soundtrack και εάν αυτό δύναται να συγκινήσει και μέσα από την ταύτιση να αγγίξει και να συνδεθεί με τις στιγμές άλλων ανθρώπων, τότε έχω το προνόμιο να αυτοαποκαλούμαι τραγουδοποιός! Τι νέο να περιμένουμε για το επόμενο δίμηνο ως το τέλος του 2020 που τόσο μας ξάφνιασε από τον Γιωργή που δεν παύει να μας ξαφνιάζει;

Αναμένουμε στις αίθουσες από την ODEON την νέα ταινία του Κώστα Χαραλάμπους “LUGER”, η οποία ολοκληρώθηκε και «ιού επιτρέποντος» κάνει πρεμιέρα στις 24 Δεκεμβρίου. Κάπου εκεί κοντά θα βγει και το νέο μου βίντεο κλιπ για το τραγούδι «ΕΥΘΡΑΥΣΤΟΝ» που μόλις κυκλοφόρησε ψηφιακά. Τα θεατρικά μας νέα είναι στενά συνδεδεμένα με τα μέτρα που λαμβάνει η κυβέρνηση κατά του ιού. Θέλω να πιστεύω ότι μέσα στις γιορτές η συνθήκες θα επιτρέψουν στα «170 τετραγωνικά» μας να ξαναπαιχτούν για τον κόσμο που εκδηλώνει συνεχώς το θερμό του ενδιαφέρον για την παράστασή μας, ακόμη και εν μέσω πανδημίας. Άλλα θεατρικά νέα με νέα θεατρικά έργα… από άνοιξη!!!

Ο νέος δίσκος του Γιωργή Τσουρή «Ένας δράκος στη βεράντα» παίζει δυνατά στο κανάλι του στο Youtube www.youtube.com/channel/

Όλα τα νέα για τον καλλιτέχνη θα τα μαθαίνεις στην επίσημη σελίδα του στο Facebook www.facebook.com/giorgistsouris

 featured photo: Aνδρέας Παπακωνσταντίνου