Περνάμε μήνες, μέρες και ώρες περιμένοντας κάποιος να κάνει την πρώτη κίνηση. Δεν γνωρίζουμε πως είναι και τι συμβαίνει στην ζωή αυτού του κάποιου αλλά εμείς εκεί, να περιμένουμε. Βγαίνουμε και βλέπουμε κάποιον που μας αρέσει και τον κοιτάμε, μας κοιτάει αλλά ακόμη περιμένουμε. Περιμένουμε να έρθει προς το μέρος μας, να μας πει κάτι έξυπνο γιατί αλλιώς θα ξενερώσουμε, αλλά δεν έχουμε βάλει ποτέ τον εαυτό μας σε αυτήν την διαδικασία της πρώτης επαφής με κάποιον. Η αναμονή, αναμονή φυσικά. Γιατί;

Γιατί μεγαλώσαμε σε σπίτια που μας έμαθαν ότι ο άντρας είναι κυνηγός και αν του στερήσεις το κυνήγι αυτό, χάνει το ενδιαφέρον του. Γιατί θέλει να μην τα βρίσκει όλα έτοιμα στο πιάτο και γιατί σύμφωνα με το “The Rules”, η απόρριψη θεωρείται κάτι θετικό σε μια αρχική προσέγγιση.

Τελευταία όμως, τα πράγματα μοιάζουν να έχουν αλλάξει. Βλέπουμε πάρα πολλές κοπέλες να δικαιολογούν άλλους τόσους άντρες για το γεγονός του ότι δεν κάνουν την πρώτη κίνηση. Να παίρνουν το ζήτημα στα χέρια τους και να δηλώνουν ακομπλεξάριστες με το αν θα ακολουθήσουν την παράδοση στον τομέα των σχέσεων. Θεωρούν ότι το βραχυπρόθεσμο αποτέλεσμα, αξίζει αυτήν την μικρή “υπέρβαση” από το θηλυκό γένος. Και έχουν δίκιο, γιατί το να κάνει μια γυναίκα την πρώτη κίνηση, βγάζει πολλούς άντρες από την αμήχανη στιγμή της πρώτης επαφής.

Αρχικά, υπάρχουν πάρα πολλοί άντρες που τους αρέσει όταν κοπέλα κάνει την πρώτη κίνηση. Αυτό συμβαίνει γιατί με το να κάνεις εσύ αγαπημένη μου, την αρχή, δείχνει στοιχεία του χαρακτήρα σου όπως αυτοπεποίθηση και δυναμισμό. Βγάζεις δηλαδή μια πρώτη εικόνα, μιας κοπέλας που νιώθει καλά με τον εαυτό της και αντιμετωπίζει την ζωή της με τόλμη. Ντάξει, ας το κάνουμε τόλμη και γοητεία, αφού επιμένεις.

Στην συνέχεια, μερικοί νιώθουν ότι το πρώτο βήμα είναι ένα αγχωτικό και αναπόφευκτο κομμάτι στον κόσμο του φλερτ. Νιώθουν ότι πρέπει να σηκώσουν ένα βάρος και πως πρέπει να είναι ανοιχτοί σε 99% πιθανότητα να αντιμετωπίσουν την απόρριψη. Εσύ λοιπόν, αντιστρέφοντας τον ρόλο αυτόν και παίρνοντας όλο το φορτίο στους ώμους σου, ανακουφίζεις τον δέκτη. Παρ’ όλα αυτά, αυτό είναι κάτι που μπορεί εύκολα να παρεξηγηθεί διότι, ο άντρας που έχεις απέναντί σου μπορεί να φοβηθεί. Μπορεί να θεωρήσει πως του στερείς τον ρόλο του κατακτητή και πως όλος αυτός ο δυναμισμός που εκπέμπεις δεν ταιριάζει στην δική του καθημερινότητα. Και τι έγινε; Έχασες κάτι;

Οι γυναίκες φοβούνται να κάνουν την πρώτη κίνηση γιατί την έχουν συνδυάσει με την χυδαιότητα ενός πεσίματος. Η αλήθεια είναι, πως οι περισσότερες που θα παρατηρήσεις ότι προσεγγίζουν τους άντρες στα μπαρ είναι ολίγον αδίστακτες. Από το τι θα πουν μέχρι το τι θα κάνουν. Δεν είμαστε όλες έτσι όμως. Μπορείς να πλησιάσεις κάποιον με τόσο διακριτικές κινήσεις και τόσο στυλ που θα κάνεις τις γύρω σου να αναρωτιούνται από ποιον πλανήτη ήρθες. Μπορείς επίσης, να κάνεις το βλέμμα σου να γίνει η πρώτη κίνηση και με την γλώσσα του σώματός σου να γίνεις προσιτή. Ή απλώς μπορείς να πας να του μιλήσεις.

Ό,τι και να κάνεις όμως, ακόμη και το να μην κάνεις τίποτα, είναι ωραίο να ξέρεις ότι ήταν επιλογή σου. Ότι το να μετανιώσεις επειδή έκανες αυτό που ήθελες και σου έλεγε η καρδιά σου δεν πιάνει μία μπροστά στο να μετανιώσεις επειδή δεν έκανες κάτι. Και μερικές φορές είναι καλό να προκαλείς και λίγο την τύχη σου και να μην τα περιμένεις όλα από τους άλλους. Γιατί στην τελική, τι σημασία έχει το ποιος θα κάνει την πρώτη κίνηση αν υπάρχει χημεία και ερωτική έλξη; Άσε που δεν κλέβεις από τον άντρα τον ρόλο του κυνηγού, απλώς τον δανείζεσαι για ένα βράδυ. Έτσι και αλλιώς, σε ποια δεν αρέσει να την κυνηγούν; Αλλά αυτό είναι εντελώς άσχετο με την πρώτη κίνηση.