Η συμβουλευτική είναι για πολλούς το πλαίσιο μέσα στο οποίο μπορούν να ανοιχτούν, να μιλήσουν για τα πάντα, χωρίς να φοβούνται ότι θα κριθούν, ελπίζοντας ότι εκεί θα βρουν την κατανόηση και τις απαντήσεις που έχουν ανάγκη.

Σε αντίθεση με οποιαδήποτε άλλη συνθήκη, η συμβουλευτική έχει έναν κώδικα εμπιστευτικότητας μεταξύ θεραπευτή και θεραπευόμενου που σου εξασφαλίζει πως ό,τι κι αν πεις, θα μείνει αυστηρά μεταξύ σας.

Κι ενώ τα δεδομένα αυτά θα έπρεπε να σου δημιουργούν ικανοποιητική ασφάλεια ώστε να είσαι απολύτως ειλικρινής με τον θεραπευτή σου, παλαιότερη μελέτη διαπίστωσε ότι το 93% των ανθρώπων που κάνουν ψυχοθεραπεία δεν είναι απολύτως ειλικρινές με τον θεραπευτή του.

Γιατί λέμε ψέματα στον ψυχολόγο;

Θα έλεγε κανείς ότι δεν είναι λογικό να λες ψέματα σε κάποιον που δεν μπορεί να μοιραστεί με κανέναν όσα θα του εκμυστηρευτείς. Κι όμως, αποδεικνύεται ότι υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους συμβαίνει αυτό.

Ένας λόγος που δεν ίσως δεν είσαι απόλυτα ειλικρινής με το θεραπευτή είναι μια φυσική ανάγκη κάθε ανθρώπου να δείξει άρτιος και δυνατός, να αποκρύψει την ευάλωτη πλευρά του. Στην τελική, ο θεραπευτής δεν παύει να είναι άνθρωπος και η γνώμη που θα σχηματίσει για κάθε έναν που έχει απέναντί του μετράει.

H Minkyoung Chung, σύμβουλος ψυχικής υγείας λέει στο Yahoo Life, «Ένας από τους πιο συνηθισμένους λόγους είναι ότι οι άνθρωποι δεν θέλουν να κρίνονται από τις πράξεις του παρελθόντος ή τον τρόπο που σκέφτονται. Μερικές φορές, είναι πιο εύκολο να πεις ψέματα για ένα θέμα παρά να το αντιμετωπίσεις».

«Δεν είναι όλοι έτοιμοι να είναι από την αρχή ειλικρινείς με το θεραπευτή τους και κυρίως με τον εαυτό τους. Η συμπεριφορά αυτή ενέχει την έννοια της άρνησης», συμπληρώνει.

Η έλλειψη ειλικρίνειας εμπόδιο στην αποτελεσματικότητα της συμβουλευτικής

Η ειλικρίνεια είναι βασικό συστατικό ώστε η ψυχοθεραπεία να είναι αποτελεσματική κι αυτό είναι κάτι που γνωρίζουν όσοι μπαίνουν σε αυτή τη διαδικασία.

Η Asha Tarry, ψυχοθεραπεύτρια, συγγραφέας και life coach λέει ότι το πρώτο πράγμα που πρέπει να θυμάσαι είναι ότι «η θεραπεία είναι μια σχέση». Η δημιουργία μιας σχέσης εμπιστοσύνης με τον θεραπευτή είναι σημαντική.

Μερικές φορές, όμως, οι ασθενείς βλέπουν τον θεραπευτή ως μια «σημαντική φιγούρα, έναν μέντορα. Έτσι, ο ασθενής μπορεί να υποκρίνεται. Ίσως αρχίσει να φτιάχνει ιστορίες ή να παραλείπει τμήματα στην εξιστόρηση γεγονότων, σε μια ανομολόγητη ανάγκη να εντυπωσιάσει τον θεραπευτή. Είναι σαν να βρίσκεσαι στο σχολείο και νιώθεις ότι πρέπει να πεις κάτι σωστό για να πάρεις καλό βαθμό».

Εάν ο θεραπευτής δεν αμφισβητήσει τον ασθενή, άθελά του μπορεί να τον ενθαρρύνει να συνεχίσει τα ψέματα. Ένας θεραπευτής δεν πρέπει να επαινεί υπερβολικά, αλλά αντίθετα να εκφράσει τις ενστάσεις του, εάν αντιλαμβάνεται ότι ο ασθενής δεν είναι απόλυτα ειλικρινής. «Τα ψέματα θα αποκαλυφθούν στο τέλος», εξηγεί η Tarry, «έτσι αν συνεχίσουμε την προσποίηση, τότε στην πραγματικότητα δεν βοηθάμε τον θεραπευόμενο».

Σε άλλες περιπτώσεις, πάλι, είναι πιθανό να χρησιμοποιούμε τα ψέματα επειδή δεν έχει χτιστεί η απαραίτητη εμπιστοσύνη μεταξύ θεραπευόμενου και θεραπευτή. «Είναι σημαντικό να οικοδομήσουμε μια σχέση και έναν ασφαλή χώρο για να αναγνωρίσει ο θεραπευόμενος ότι μπορεί να είναι ειλικρινής.

Η ειλικρίνεια και η εμπιστοσύνη κερδίζονται. Το ότι ο θεραπευτής είναι επαγγελματίας δε σημαίνει ότι ο θεραπευόμενος θα τον εμπιστευτεί αυτόματα».