Ο Ινδός κινηματογραφιστής Ajitpal Singh είχε δημιουργήσει μόλις μία ταινία μικρού μήκους προτού αποφασίσει να κάνει το ντεμπούτο του με μία ταινία μεγάλου μήκους. Όντας αυτοδίδακτος και εμπνευσμένος από τον τόπο του, αποφάσισε να πει μία ιστορία τοποθετημένη στη βόρεια Ινδία, στα σύνορα με την οροσειρά των Ιμαλαΐων. Έτσι προέκυψε η νέα ταινία Fire in the Mountains που έκανε πρεμιέρα στο φετινό φεστιβάλ του Sundance και αμέσως τράβηξε όλα τα βλέμματα πάνω της.

Στο Fire in the Mountains παρακολουθούμε μία γυναίκα να πηγαίνει κόντρα στα στερεότυπα που της έχουν επιβληθεί

H Chandra μαζί με τον σύζυγό της Dharam διατηρούν έναν μικρό ξενώνα, ο οποίος τους εξασφαλίζει το βασικό τους εισόδημα. Ταυτόχρονα, έχουν αποκτήσει μαζί δύο παιδιά, το ένα εκ των οποίων έχει προβλήματα υγείας, δεν περπατά και βρίσκεται σε αναπηρικό καρότσι. Μαζί τους μένει και η αδερφή του Dharam που έχει χάσει τον σύζυγό της. Η Chandra παρουσιάζεται ως μία γυναίκα ήσυχη, αλλά αεικίνητη. Ουσιαστικά, είναι η μόνη που δουλεύει στον ξενώνα και μεριμνεί για τα πάντα, όταν ο άντρα της είναι διαρκώς μεθυσμένος.

Παρακολουθούμε την Chandra να κουβαλά τον γιο της στις πλάτες της ώστε να τον πάει στους γιατρούς της κοντινότερης πόλης, προσπαθώντας να βρεθεί μία λύση. Ωστόσο, κανείς δεν μπορεί να καταλάβει γιατί το παιδί δεν περπατά. Κι ενώ η Chandra δείχνει εμπιστοσύνη στους γιατρούς και την επιστήμη, ο Dharam πιστεύει πως θα πρέπει να απευθυνθούν σε κάποιον πνευματικό ή μία τελετή που “θα θεραπεύσει τον γιο τους”.

Μία ταινία γεμάτη αντιθέσεις

Από τη μία η ηρεμία της Chandra και από την άλλη ο έντονος χαρακτήρας του Dharam συνθέτουν μία σχέση που φαίνεται ότι ισορροπεί πάνω σε ένα πολύ λεπτό σχοινί. Πρωταγωνίστρια όμως αυτής της ιστορίας είναι ο Chandra, ο δυναμισμός της, οι φεμινιστικές ιδέες της που εκφράζονται με πολύ διακριτικό τρόπο και ο αγώνας της για να κάνει αυτό που θεωρεί εκείνη σωστό και δίκαιο.

Ακόμη και το τοπίο στη συγκεκριμένη ταινία, έχει τον δικό του ρόλο, καθώς εντείνει αυτές τις αντιθέσεις. Πρόκειται για μία διαφορετική οπτική της Ινδίας, που δεν έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε στον κινηματογράφο και που σίγουρα δεν περνά απαρατήρητη.