Θυμάσαι εκείνη τη μαγική μαγνητική κασετίνα που την άνοιγες από τη μία πλευρά και έπαιζες φιδάκι; Αν ήθελες τη γύρναγες από την άλλη πλευρά και έπαιζες γκρινιάρη. Με την παιδική μου την παρέα εμείς γκρινιάρη δεν παίζαμε, ήμασταν από μόνοι μας άλλωστε τέτοιοι. Είχαμε όμως επενδύσει σοβαρό αριθμό ωρών στο φιδάκι, όταν ακόμη δεν γνωρίζαμε τον ορισμό της επένδυσης. Για να παίξεις χρειάζονταν τουλάχιστον δύο άτομα και σκοπός σου ήταν να φτάσεις πρώτος στο τετραγωνάκι νούμερο 100 ξεκινώντας από το 1. Έριχνες το ζάρι, έφερνες ό,τι ήταν το τυχερό σου και προχωρούσες όσα κουτάκια σου έδειχνε το ζάρι. Αν ήσουν τυχερός και συναντούσες σκαλίτσα, σε πήγαινε αυτομάτως παραπέρα, προσπερνώντας κουτάκια. Αν όμως συναντούσες φιδάκι, σε πήγαινε πίσω και φτου κι από την αρχή.

Η φιλία μπορεί να έχει πολύ περισσότερες από δύο πλευρές, αλλά σίγουρα θέλει κι εκείνη τουλάχιστον δύο άτομα για να υπάρξει. Έχει και η φιλία τις σκάλες της. Λέγονται αφοσίωση, κατανόηση, εμπιστοσύνη, σεβασμός, αγάπη, ανιδιοτέλεια. Έχει και τα φιδάκια της όμως κι έχουν ονόματα πολλά. Αν νιώθεις ότι η φιλία σου έχει μαζέψει φιδάκια πολλά, ήρθε η ώρα να κάνεις με πλήρη ειλικρίνεια στον εαυτό σου 7 βασικές ερωτήσεις γιατί κανείς μας δεν θέλει να πηγαίνει πίσω και ίσως ήρθε η ώρα να γυρίσεις τη μαγνητική σου κασετίνα από την άλλη πλευρά κι ας έχει και γκρινιάρη.

Πώς νιώθεις όταν είστε μαζί;

Με τους φίλους μας αν μη τι άλλο, είναι η ώρα να είμαστε και να νιώθουμε ο εαυτός μας. Εάν εσύ δεν είσαι ο εαυτός σου, προφανώς είναι γιατί δεν νιώθεις άνετα με αυτό. Επομένως μέσα στη φιλία αυτή δεν έχεις αφεθεί, άρα δεν την απολαμβάνεις. Και πώς να νιώσεις άνετα να χουχουλιάσεις στον καναπέ αν είναι από τσιμέντο και χωρίς μαξιλάρια; Και αλήθεια, όταν επιστρέψεις στον καναπέ σου μετά από τη συνάντησή σας, πώς νιώθεις; Έχεις ωραία συναισθήματα; Νιώθεις να σου βγάζει τον καλύτερό σου εαυτό; Αισθάνεσαι περισσότερη χαρά απ’ ότι πριν συναντηθείτε;

Χαίρεται με τη χαρά σου;

Και ποιος δεν έχει σηκώσει το τηλέφωνο να πάρει τον κολλητό με το που μαθαίνει τα νέα τα υπέροχα τα ξεσηκωτικά; Μάλιστα συνήθως αυτό ακολουθείται από τον κολλητό να προσπαθεί να καταλάβει τι του λες μιας που εξίσου συνήθως ουρλιάζεις από ενθουσιασμό. Και στην πορεία δίνετε ραντεβού να τα πείτε από κοντά γιατί έτσι όπως κάνεις δεν θα βγάλετε άκρη σύντομα. Αν όμως όποτε το δοκιμάζεις αυτό πέφτεις σε τοίχο, τότε η φιλία μπάζει σαν τον Τιτανικό. Ο φίλος είναι εκεί για τα δύσκολα, αλλά είναι εκεί και για τα ωραία. Είναι εκεί για όλα όσα υπάρχουν μέσα στη ζωή. Μπορεί η στεναχώρια να απαλύνει όσο τη μοιράζεσαι, αλλά η χαρά αντιθέτως πολλαπλασιάζεται.

Photo by @tiffanywong

Αν ο φίλος σου στέκεται δίπλα σου μόνο όταν δεν είσαι στα καλά σου, είτε ζηλεύει είτε δεν ενδιαφέρεται πραγματικά. Απλώς νιώθει ο ίδιος καλύτερα για τον εαυτό του όταν είναι σε καλύτερη μοίρα από σένα. Δια της ατόπου ευτυχέστερος, δηλαδή, ξουτ.

Μήπως σε εκνευρίζει;

Αν όταν σκέφτεσαι το φίλο σου χαμογελάς, όλα ανθηρά. Αν όμως χτυπάει το τηλέφωνο και το πρώτο συννεφάκι σκέψης γράφει “ωχ τώρα” ή όταν βρίσκεστε πιάνεις τον εαυτό σου να εκνευρίζεται με όσα εκείνος κάνει, το λες και αυτομαστίγωμα. Είτε γιατί μιλάει μόνο και δεν ακούει, είτε γιατί ακυρώνει συνέχεια τα σχέδιά σας χωρίς ουσιαστικό λόγο, είτε γιατί εσύ τον συναντάς για να μιλήσετε κι εκείνος απλά θέλει να βγει έξω να βρει ταίρι, είτε γιατί τέλος πάντων μασάει την τσίχλα με τρόπο που σου κλονίζει το νευρικό σου το σύστημα, πού το πας; Λες και δεν έχεις αρκετές αφορμές μέσα στη μέρα να σου σπάνε τα νεύρα, προσπαθείς να βρεις κι άλλες;

 Έγινε το ψέμα τέχνη;

Στο “Πιάσε με αν μπορείς” ο Di Caprio ενσαρκώνει τον Franke Abagnale, το μεγαλύτερου ψεύτη της ιστορίας. Ανήλικος ακόμα χρέωσε χιλιάδες δολάρια την πιστωτική κάρτα του μπαμπά του, μετά ήρθαν ακάλυπτες επιταγές, πλαστογραφημένες ταυτότητες και ψέματα τέτοια που έπεισε ολόκληρη αεροπορική εταιρία ότι ήταν υπάλληλός της και μάλιστα πιλότος. Έχοντας ταξιδέψει σε 26 χώρες, αποκαλύφθηκε, κι έτσι πήρε το επικίνδυνο μονοπάτι προς τη δήθεν ιατρική, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Παραλίγο να θρηνήσουμε θύματα όμως κι έτσι αποφάσισε να υποδυθεί πανεπιστημιακό καθηγητή κοινωνιολογίας  αρχικά και μετά δικηγόρο. Αν η ιστορία σου θυμίζει κάτι, προβληματίσου. Εντάξει, δεν μιλάμε για τα μικρά λευκά ψεματάκια όπου ο φίλος είναι κουρασμένος και ντρέπεται να σου το πει κι επικαλείται πονοκέφαλο, αλλά κατάλαβες. Μετράνε τα ψέματα τα χοντρουλά, εκείνα που πλήττουν την εμπιστοσύνη σου και σπάνε το γυαλί.

Είναι η φιλιά σας ευκαιριακή;

Είσαστε κολλητοί γιατί απλώς έτσι βολεύει στην καθημερινότητα; Σχολείο, πανεπιστήμιο, δουλειά; Σίγουρα στο περιβάλλον στο οποίο βρισκόμαστε αναπτύσσουμε στενότερες σχέσεις με κάποιους ανθρώπους και με κάποιους ναι, θα γίνουμε και φίλοι. Και είναι και λογικό. Αλλά όχι αρκετό. Μεθαύριο δηλαδή που θα σταματήσετε να γυρνάτε σπίτι από τη δουλειά με το ίδιο λεωφορείο θα σταματήσετε και τις επαφές; Δεν υπάρχει φιλία επειδή απλώς βολεύει. Και οι παντόφλες μας βολεύουν αλλά δεν τις βάζουμε και στη δουλειά.

Νιώθεις ανυπομονησία να βρεθείτε;

Απλό και καθαρό. Άλλωστε οι ρυθμοί των ημερών είναι τρελοί, οπότε αν δεν νιώθεις ανυπομονησία, δεν πρόκειται και να καταφέρεις να βρεις χρόνο για να συναντηθείτε γιατί πολύ απλά δεν θα το βάζεις στις προτεραιότητές σου. Οπότε γιατί να το πιέζεις; Σίγουρα έχεις κάτι πολύ καλύτερο να κάνεις με το χρόνο σου.

Πώς φαντάζεσαι το μέλλον σου χωρίς τη φιλία σας;

Η ερώτηση των ερωτήσεων είναι εδώ. Φτιάξε στο μυαλό σου ένα κάδρο του εαυτού σου στο μέλλον με τη ζωή σου όπως την ονειρεύεσαι και κάνε κι ένα αντίγραφο κάπου παραδίπλα. Στο ένα βάλε και το φίλο σου, στο άλλο όχι. Κάτσε κάπου αναπαυτικά και κοίτα καλά, σαν εκείνους στο Λούβρο που κοιτάνε τη Μόνα τη Λίζα καθήμενοι στο βελούδινο καπιτονέ καναπεδάκι για ώρες και αναρωτιέσαι αν βλέπουν κάτι που εσύ αδυνατείς ή τους πήρε ο ύπνος με τα μάτια μισάνοιχτα. Κι αφού είδες καλά, ήρθε η ώρα να διαλέξεις: σε ποιο κάδρο σε προτιμάς;

 featured photo: Twenty20.com/lelia_milaya/