Ghosting: η λέξη-κατάρα της σύγχρονης ερωτικής ζωής. Εκείνη η αόρατη εξαφάνιση που αφήνει πίσω της μόνο αναπάντητα μηνύματα, αναρωτήσεις και μια γλυκόπικρη γεύση «τι πήγε λάθος;». Και κάπου εδώ μπαίνω εγώ — ή μάλλον, προσπαθώ να μπω σε αυτόν τον ρόλο. Είμαι πολύ καλή για να ghostάρω; Ή απλώς δεν ξέρω πώς να εξαφανιστώ σωστά;

Ας το παραδεχτούμε: το ghosting είναι η τέχνη της σιωπής, ένα είδος κοινωνικού disappearing act που απαιτεί λεπτή ισορροπία ανάμεσα στην αποφασιστικότητα και την ψυχραιμία. Δεν είναι απλώς να σταματήσεις να απαντάς στα μηνύματα — είναι να το κάνεις χωρίς να αφήσεις πίσω σου καμιά εκκρεμότητα, χωρίς να γίνεις το «κακό κορίτσι» ή το «κακό αγόρι» της υπόθεσης. Και εδώ είναι που εγώ αποτυγχάνω παταγωδώς.

Γιατί, όταν έρχεται η στιγμή να εξαφανιστώ, το μυαλό μου παθαίνει μπλοκάρισμα. Αντί να κάνω ένα απλό «bye bye» χωρίς εξηγήσεις, αρχίζω να αναλύω, να δικαιολογούμαι, να στέλνω μηνύματα που μοιάζουν με μικρά δοκίμια. Και κάπως έτσι, η εξαφάνιση γίνεται μια αμήχανη διαδικασία που μοιάζει περισσότερο με slow fade out παρά με ghosting. Είμαι πολύ καλή για να ghostάρω; Ίσως είμαι πολύ καλή στο να μην πληγώνω — αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ξέρω να εξαφανίζομαι.

Και ας μην ξεχνάμε το άλλο: το ghosting είναι και λίγο… άδικο

Γιατί αφήνει τον άλλο να πλανάται σε έναν λαβύρινθο αμφιβολιών και ανασφάλειας. Εγώ, από την άλλη, είμαι της σχολής «καθαρά λόγια, καθαρή κουβέντα». Προτιμώ να πω «δεν ταιριάζουμε» ή «δεν νιώθω το ίδιο», ακόμα κι αν αυτό σημαίνει να νιώσω λίγο άβολα για λίγα λεπτά. Γιατί, στο τέλος της ημέρας, η ειλικρίνεια είναι το πιο όμορφο δώρο που μπορείς να κάνεις — και στον άλλον, και στον εαυτό σου.

Οπότε, ίσως η απάντηση στο ερώτημα δεν είναι αν είμαι καλή ή κακή στο ghosting, αλλά ότι απλώς δεν είμαι φτιαγμένη για να εξαφανίζομαι. Είμαι φτιαγμένη για να μένω, να λέω, να εξηγώ — ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι μερικές φορές πληγώνω ή πληγώνομαι. Γιατί η ζωή είναι πολύ μικρή για να παίζουμε παιχνίδια αόρατης παρουσίας.

Και αν έχεις κι εσύ την ίδια δυσκολία, να ξέρεις: δεν είσαι μόνη. Ίσως τελικά το να μην ξέρεις πώς να ghostάρεις σωστά να είναι το πιο ανθρώπινο πράγμα στον κόσμο.