Πάντα ήθελα να γράψω γι αυτή την ταινία, κυρίως γιατί κατάφερε να με ταξιδέψει μαζί με την Άγκνες, να με αλλάξει όσο τον Γκρου, να με συγκινήσει όσο και εσάς…

Ποτέ όμως δεν κατόρθωσα να πιάσω στα χέρια μου το μολύβι την ώρα που την έβλεπα γιατί πρώτα με «έπιαναν» τα κλάματα από τη χαρά, από τη συγκίνηση ή και από τα δυο μαζί.

1

Παρ’ όλα αυτά σήμερα κατάφερα βρίσκοντας την κατάλληλη αφορμή να ασχοληθώ ξανά μαζί της .

Αποκάλυψη ή απλώς μια όμορφη σύμπτωση για το Despicable Me ;

2

­

Αυτός είναι ένας από τους δεκάδες σουρεαλιστικούς πίνακες του γνωστού Ισπανού καλλιτέχνη Joan Miro, με τίτλο Woman and little girl in front of the sun (1946) .

Τι σχέση έχει ο πίνακας του Miro με τον Απαισιότατο;

Ελάτε τώρα! Μην μου πείτε ότι δεν το βλέπετε! Προσπαθήστε λίγο ακόμα! Τίποτα;

Μάλλον χρειάζεστε λίγη βοήθεια!

Για να δούμε… Τώρα;

3

 Μα, δεν είναι ίδιος ο Γκρου; Ναι, ναι εκείνος ο γλυκός εγκληματίας που έφτιαξε από το πουθενά την ωραιότερη κινηματογραφική οικογένεια! Αυτός!

4

­­Δεν ξέρω πως τα μάτια μου κατάφεραν να το προσέξουν, δεν ξέρω αν στ’ αλήθεια ένας πίνακας σχεδόν επτά δεκαετιών ήταν η αφορμή για τη δημιουργία ενός υπέροχου «κακοποιού», ξέρω, όμως ότι είναι η ίσως  πιο γλυκιά σύμπτωση που βρέθηκε ποτέ στον δρόμο μου…

Με την ελπίδα πως δεν βλέπω μόνο εγώ την ομοιότητα αυτή, εύχομαι κάποια στιγμή ο animator του Despicable Me να με δικαιώσει!

5