Έφτασε ακόμα ένα καλοκαίρι. Ένα καλοκαίρι που μετράμε φωτιές, μετράμε καμένες δασικές εκτάσεις, πυρόπληκτους και αθώες ψυχές που υποφέρουν.

Αλήθεια, πόσο τρομακτικό μπορεί να είναι όλο αυτό; Πόσο τρομακτική μπορεί να είναι η σκέψη ότι κάποιος προκαλεί εσκεμμένα αυτόν τον πόνο;

Ο Αύγουστος Κορτώ, σε χθεσινή ανάρτησή του, τολμά να πει τα πράγματα με το όνομά τους και εκφράζει με τις καταλληλότερες λέξεις τη σκληρή αλήθεια.

Αν λάβει κανείς υπ’ όψιν τις ψυχές που μπορεί να χαθούν με την εξάπλωση μιας εσκεμμένης πυρκαγιάς, και το πόσο πολύτιμα είναι τα ολοένα και λιγότερα δάση για την επιβίωσή μας -έτσι που ‘χουμε ρημάξει τον πλανήτη- νομίζω ότι δεν χρειάζεται πλέον να χρησιμοποιούμε απαρχαιωμένους όρους όπως ‘εμπρηστής’. Ας λέμε απευθείας δολοφόνος.