Βασικά, δεν ήταν ποτέ κουλ.

Πρόσφατα διάβαζα ένα κείμενο στο LinkedIn το οποίο έθιγε το ζήτημα του αν το να είσαι συνέχεια απασχολημένος είναι κουλ ή απλά ηλίθιο. Αν τελικά το να είσαι συνέχεια απασχολημένος σε κάνει σημαντικό ή έστω πιο σημαντικό από τους γύρω σου. Αλλά η αλήθεια είναι πως, δεν σε κάνει ούτε λιγότερο, ούτε περισσότερο σημαντικό από τον διπλανό σου. Σε κάνει απλά busy.

Οι περισσότεροι από εμάς, απλώς σπαταλάμε τον χρόνο μας επενδύοντας σε πράγματα που δεν έχουν αξία. Σε ένα αγόρι που δεν μας απάντησε ποτέ στο μήνυμα που του στείλαμε, σε μια δουλειά που ‘δεν ψάχνει κάποιον’ και στο αν φτάνει ο μισθός ώστε να πάρουμε εκείνη την τσάντα που χρειαζόμαστε (ή απλά θέλουμε) από τον Οκτώβριο. Κι αυτό πέφτει σαν ντόμινο, χτυπώντας σου το καμπανάκι πως ο χρόνος που έχεις για να επενδύσεις σε αυτά που έχουν πραγματική αξία, λιγοστεύει όλο και περισσότερο μέρα με τη μέρα. Χρόνος με τον οποίο θα μπορούσες να γίνεσαι καλύτερος στη δουλειά σου ή απλώς να αράζεις.

Ύστερα, σπαταλώντας τον χρόνο μας σε ανούσια πράγματα και καταστάσεις, γυρνάμε το βλέμμα σε κάποιον διπλανό λέγοντάς του πόσο busy είμαστε. Γιατί θέλουμε να πιστεύουμε πως έτσι είμαστε σημαντικοί. Γιατί το έχουμε ανάγκη. Μα πάνω απ’ όλα γιατί η κοινωνία στην οποία ζούμε μας κάνει να έχουμε τέτοιου είδους αυταπάτες. Θέλουμε να είμαστε απασχολημένοι και μετά γκρινιάζουμε.

Το να έχουμε πάντα κάτι ώστε να απασχολήσουμε τον εαυτό μας δημιουργεί περισσότερα ‘θα έκανα’, ‘θα μπορούσα’ και ‘έπρεπε να είχα κάνει’ απ’ όσα νομίζεις και φαντάζεσαι. Κι όλο αυτό, σε οδηγεί στο να μετανιώνεις για πράγματα που ‘έχασες’ όσο ήσουν απασχολημένος με άλλα. 

Αλλά αυτό είναι κάτι το οποίο μπορείς να αλλάξεις. Αρκεί να πιστέψεις στο ότι το να έχεις ένα γεμάτο πρόγραμμα δεν σε κάνει σημαντικό, σε κάνει απλά φοβισμένο. Φοβισμένο για να ζήσεις.  Αφού ο κόσμος προσπαθεί να σε κάνει να πέσεις στο τρυπάκι του ‘κάνε περισσότερα, με λιγότερα’ κι έτσι εσύ είσαι συνέχεια απασχολημένος. 

Αντί λοιπόν, να χρησιμοποιείς το ‘Δεν έχω χρόνο’ ως δικαιολογία, μπορείς να μάθεις να λες ‘Έχω άλλες προτεραιότητες αυτόν τον καιρό’. Γιατί ακόμη κι αν δε το λες με λόγια, το λες με πράξεις. Και οι άλλοι το καταλαβαίνουν.

Έτσι κι αλλιώς, σε αυτή τη ζωή, όλα είναι επιλογές. Έχεις επιλέξει να δουλέψεις δυο ώρες παραπάνω και να μην πας στα γενέθλια του κολλητού σου. Έχεις επιλέξει να βγεις με τους φίλους σου αντί με την κοπέλα που σου αρέσει, καθώς και επέλεξες να μη δίνεις εκείνο το επεισόδιο του Taboo αλλά να scrollάρεις στο Instagram εκείνα τα 40 λεπτά. Δεν είναι ότι δεν έχεις χρόνο, είναι απλά ότι δεν έχεις χρόνο για όλα και όλους. Όσο πιο σύντομα το καταλάβεις, τόσο καλύτερα θα είσαι. Γιατί το είμαι ‘busy’ δεν είναι κουλ. Δεν είναι καν δικαιολογία. Αλλά το να μάθεις να λες στον άνθρωπο που έχεις απέναντί σου ότι δεν θέλεις να βγεις μαζί του, θέλεις να βγεις με τους φίλους σου. Να μάθεις να λες ότι χρειάζεται να δουλέψεις το σαββατοκύριακο γιατί το έχεις ανάγκη και ότι δεν μπορείς να πας να τον δεις γιατί θέλεις να δεις κάποιον άλλον. 

Τόσο απλά και ξεκάθαρα.