Ίσως αρκετοί από εμάς να έχουν συνυπάρξει σε μία σχέση και σε ένα σπίτι και έχοντας μία διαφωνία που καταλήγει σε καυγά να έχουν ζητήσει ή να έχουν θελήσει να ζητήσουν από τον/τη σύντροφό τους να φύγει από το σπίτι. Φυσικά δεν μιλάμε για έντονους καυγάδες, δεν μιλάμε για χειριστικές, τοξικές σχέσεις, δεν μιλάμε για κακοποίηση. Μιλάμε για διαφωνίες που κινούνται στο πλαίσιο του ποιος βγάζει κάθε βράδυ τα σκουπίδια κι αν τα Χριστούγεννα θα περιλαμβάνουν διακοπές στους γονείς ή στο εξωτερικό.

Αφετηρία στάθηκε μία ανάρτηση στο Reddit, όπου ένας ‘happily married’ άνδρας, όπως παρουσιάζεται ο ίδιος, δίνει τη δική του εκδοχή για το πως διαχειρίζεται τις διαφωνίες στο σπίτι και βάζει τις βάσεις για μία τεράστια συζήτηση με πολύ διαφορετικές απόψεις, σχεδόν τόσες όσοι και οι σχολιαστές.

Η ανάρτηση γράφει:

“‘Αν τσακωθούμε, όχι, δεν κοιμάμαι στον καναπέ. Όχι, δεν φεύγω για να «μείνω λίγες μέρες με τους γονείς μου». Δεν κάνω τίποτα από αυτά. Μπορεί να είσαι έξαλλος, μπορεί να είμαι έξαλλος, και απλά μπορούμε  να κοιμηθούμε θυμωμένοι. Ή μπορούμε να το συζητήσουμε και να βρούμε λύση. Αλλά σε κάθε περίπτωση, κοιμάμαι στο κρεβάτι μου, στο σπίτι ΜΟΥ που πληρώνω. Τελειώνετε με την προσδοκία ότι ο τύπος είναι εκείνος που πρέπει να εγκαταλείψει το κρεβάτι ή να φύγει μέχρι τα πράγματα να «ηρεμήσουν». Η μέρα που με διώχνουν από το δικό μου υπνοδωμάτιο/σπίτι είναι η μέρα που ο Ben Shapiro παραδέχεται ότι το φύλο είναι μια κοινωνική κατασκευή.”

Κι επειδή αυτό το τελευταίο δεν πρόκειται ποτέ να συμβεί, το post γίνεται viral προκαλώντας χιλιάδες οργισμένες απαντήσεις χρηστών που τον αποκαλούν ανώριμο και εγωιστή. Ένας από τους χρήστες του Reddit σχολίασε: ‘Μάλλον αυτός ο τύπος δεν είχε ποτέ αληθινή σχέση.’

‘Διαφωνώ ολόψυχα’, δημοσιεύει κάποιος. ‘Μερικές φορές οι άνθρωποι απλά χρειάζονται χρόνο για να συμμαζέψουν τις σκέψεις τους. Πιστεύω ότι ένα άτομο πρέπει να φύγει, αν μπορεί, όταν του το ζητήσουν. Ειδικά αν είναι εκείνος που κάνει λάθος.’

Ωστόσο, ένα μικρό μέρος των σχολίων συμφωνεί με την αρχική θέση και μοιράζονται τις δικές τους ιστορίες όταν μετά από έναν καυγά τους ζητήθηκε να φύγουν από το κρεβάτι – ή το σπίτι τους – για ‘μικρές ή ασήμαντες διαφωνίες’ όπως γράφουν.

Υπάρχουν κι εκείνοι που πιστεύουν ότι θα πρέπει να φύγουν πριν τους το ζητήσει ο σύντροφός τους, όχι από εγωισμό αλλά επειδή εκείνοι είναι που πρέπει να πάρουν τον χρόνο τους. ‘Νιώθω ότι αν είμαι τόσο έξαλλος για να κοιμηθώ στο ίδιο κρεβάτι με τον σύντροφό μου, είμαι μάλλον αυτός που πρέπει να κοιμηθεί στον καναπέ’, γράφει ένας χρήστης του Reddit, ενώ ένας άλλος συμφωνεί και εξηγεί ‘Αν εγώ είμαι τόσο εκνευρισμένος, τότε θα πρέπει να πάω στον καναπέ – εκτός αν πρόκειται για καταχρηστική κατάσταση’.

Παραμένει μια ενδιαφέρουσα συζήτηση αν και οι σχέσεις στην πραγματική τους διάσταση μπορεί να απέχουν πολύ ​​από αυτό που μπορεί να συνοψίσει μια ανάρτηση στο reddit.

Για παράδειγμα, η ύπαρξη μικρών παιδιών στο σπίτι αλλάζει εντελώς τους «κανόνες». Σε μια ετεροφυλοφιλική σχέση, είναι αρκετά σαφές ότι η μητέρα είναι εκείνη που πρέπει να μένει σπίτι για να μην προκαλέσει ανησυχία στο μωρό με την αλλαγή της ρουτίνας. Αντίστοιχα, σε ένα άλλο σχόλιο μία γυναίκα αναφέρει ότι ποτέ δεν ζήτησε από τον φίλο της να φύγει από το διαμέρισμά τους όταν μάλωναν επειδή ανησυχούσε για το πού θα πήγαινε. Η οικογένειά του ήταν μακριά και ένιωθε ότι θα ήταν επικίνδυνο να τον διώξει χωρίς να έχει που να πάει. Αλλά όσο εκείνος καταλάβαινε την αδυναμία της αυτή, γνωρίζοντας ότι δεν θα τον έδιωχνε σε καμία περίπτωση, του έδινε την άνεση να συμπεριφέρεται άσχημα. Τώρα, όπως λέει η ίδια, μετανιώνει για κάθε φορά που δεν του είπε να φύγει.

«Κατά τη διάρκεια της τελευταίας διαμάχης που είχαμε, ήθελα να φύγει, αλλά του έδωσα μία διορία ώστε να μαζέψει τα πράγματα του και να κανονίσει ένα μέρος για να μείνει. Ήθελα τον χώρο και τον χρόνο μου να σκεφτώ, αλλά ήθελα να είναι κι αυτός κάπου άνετα. Καταλήξαμε να χωρίσουμε – νομίζω ότι αν δεν τον είχα διώξει, θα ήμασταν ακόμα μαζί, έχοντας καθημερινές διαφωνίες χωρίς λύση», σημειώνει την εμπειρία του ένας άλλος χρήστης.

Οπότε, αυτό το διάλειμμα έχει σαφώς τα πλεονεκτήματά του, και μερικές φορές αυτός ο χώρος και ο χρόνος είναι απαραίτητος για να σωθεί – ή να τελειώσει φιλικά – μια σχέση.

Πρέπει όμως να περιλαμβάνει απαραίτητα το να φύγει ο ένας από το σπίτι; ‘Σίγουρα δεν μπορείτε να λύσετε τα ζητήματα σας χωρίς να πρέπει να φύγει ο ένας από τους δύο; Ο καναπές είναι αρκετά άνετος και αρκετά μακριά, σωστά;’ ρωτάει κάποιος που θέλει να χειριστεί τις καταστάσεις κάπως πιο διπλωματικά.

Όσο τα σχόλια κάτω από την ανάρτηση συνεχίζονται κάποιοι άλλοι σκέφτονται ότι είναι κάπως σκληρό να απαιτείς από τον σύντροφό σου να περάσει τη νύχτα σε ένα ξενοδοχείο ή να εμφανιστεί απροειδοποίητα στους γονείς τους ή σε έναν φίλο.

Τεχνικά μιλώντας, δεν μπορείς να διώξεις τον συγκάτοικό σου από το σπίτι επειδή δεν κάνει τις δουλειές του σπιτιού ή για κάτι ενοχλητικό που είπε η μητέρα του. Εάν συζείτε και μένετε μαζί στο σπίτι – είτε με ενοικίαση είτε με αγορά – θα χρειαστεί δικαστική απόφαση για να φύγει από το σπίτι εφόσον δεν μπορείτε να συμφωνήσετε. Και φυσικά αναφέρομαι σε εκείνες διαφωνίες που μοιάζουν με το ποιος πλένει πιο συχνά τα πιάτα ή ποιος θα πληρώσει αυτό τον μήνα του σούπερ μάρκετ. Αν όμως έχεις ζητήσει ένα μικρό διάλλειμα και ο ή η σύντροφός σου δεν μπορεί να το αποδεχθεί τότε αυτό είναι μία εντελώς διαφορετική συζήτηση.

Η πιο αντικειμενική άποψη που αναρτήθηκε ως σχόλιο κάτω από το post είναι ότι δεν θα έπρεπε να υπάρχει μία διαφωνία τόσο βαθιά άλυτη που να μην μπορείτε να το συζητήσετε, μαζί, στο σπίτι σας. Αν έχεις νιώσει την ανάγκη να διώξεις την/τον σύντροφό σου από το σπίτι, για τις συνηθισμένες διαφωνίες σε μία σχέση, τότε ίσως η σχέση να μην είναι βιώσιμη. Κι αυτό δεν χωράει περαιτέρω ανάλυση αλλά μία ήρεμη κουβέντα. Και τελευταία.