Σύγχρονες έρευνες έχουν διαπιστώσει ότι αφιερώνουμε το 1/3 του διαθέσιμου χρόνου μας δουλεύοντας. Κι αυτό χωρίς να υπολογίσει κανείς τις υπερωρίες ή την επιπρόσθετη δουλειά που συχνά παίρνουμε για το σπίτι. Εύκολα, λοιπόν, μπορεί κανείς να καταλάβει πόσο σημαντικό είναι να είμαστε ικανοποιημένοι σε ένα περιβάλλον στο οποίο διαθέτουμε τόσο μεγάλο μέρος του πολύτιμου χρόνου και της ζωής μας.

Κι όμως, η σύγχρονη πραγματικότητα χαρακτηρίζεται συχνά από έλλειψη προοπτικών, εργασιακή αβεβαιότητα και πενιχρούς -πλην απολύτως απαραίτητους- μισθούς. Έτσι, παρά την αυξημένη δυσαρέσκεια που συχνά νιώθουν οι άνθρωποι για το εργασιακό τους περιβάλλον δεν παραιτούνται, αλλά αντίθετα υπομένουν τις συνθήκες.

Κι ύστερα έρχεται το ερώτημα: Τι θέλεις από τη ζωή σου;

Πιθανότατα όχι να εργάζεσαι ατελείωτες ώρες, να κουράζεσαι υπερβολικά και να μην έχεις καθόλου χρόνο για την οικογένεια και τους φίλους σου. Όταν συνειδητοποιήσεις πόσο μακριά βρίσκεται η πραγματικότητά σου από τη ζωή που ονειρεύεσαι, η απόφαση της παραίτησης δεν θα μοιάζει πια και τόσο απαγορευτική.

«Το να εργάζεσαι σκληρά είναι ο κανόνας. Όμως οι άνθρωποι ολοένα και περισσότερο συνειδητοποιούν πλέον ότι το να εξαντλούνται για χάρη μιας θέσης εργασίας ή μιας προοπτικής καριέρας απλά δεν είναι πλέον αρκετό», λέει η πιστοποιημένη κλινική ψυχολόγος Jessamy Hibberd, μιλώντας στοMarie Claire.

Η παραίτηση ως κίνηση αυτοφροντίδας

Στο βιβλίο της, με τίτλο «Drop The Ball: Achieving More By Doing Less», η Tiffany Dufu παρουσιάζει την παραίτηση όχι ως ένδειξη ήττας, αλλά ως ένα βήμα προς μεγαλύτερη ολοκλήρωση σε κάθε πτυχή της ζωής.

«Δε σημαίνει ότι τα παρατάς», εξηγεί η Phanella Mayall Fine, σύμβουλος ανάπτυξης και συνιδρύτρια του Step Up Club. «Αντιθέτως, πρόκειται για τον επαναπροσδιορισμό της προσέγγισής μας. Δίνουμε αξία στο επίτευγμα, το πάθος, το σεβασμό και τη διαφορά. Η εξάντληση, το άγχος και η έλλειψη προσωπικής ζωής ήταν, μέχρι πρότινος, αποδεκτές «θυσίες» για χάρη μιας επιτυχημένης καριέρας, αλλά αυτό αλλάζει. Είμαστε υπό μεγαλύτερη πίεση από ποτέ, και πολλοί από εμάς λέμε, ‘Δεν μπορώ να το κάνω άλλο αυτό’».

Ίσως να αντιδράσεις διαβάζοντας αυτές τις γραμμές. «Έχω να πληρώσω λογαριασμούς, αυτά είναι πολυτέλειες», θα σκεφτείς ενδεχομένως. Σύμφωνα με την δρ. Hibberd, όμως, η πολυτέλεια που στην πραγματικότητα δεν διαθέτεις είναι να αγνοείς την ανάγκη σου για μια ισορροπημένη ζωή. «Το να εργάζεσαι με τον λάθος τρόπο, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό, μπορεί να προκαλέσει χρόνιο στρες, άγχος, ακόμη και κατάθλιψη, εξαφανίζοντας την αυτοεκτίμησή σου».

Τα red flags

Νιώθεις φόβο κάθε φορά που πρέπει να αναλάβεις μια δουλειά; Νιώθεις να βρίσκεσαι διαρκώς σε εγρήγορση, χωρίς το περιθώριο να ηρεμήσεις; Έχεις παρατηρήσει ότι δεν συχνά έχεις κακή διάθεση; Έχεις αισθανθεί ότι δεν μπορείς να ανταπεξέλθεις στις υποχρεώσεις σου;

Όλα αυτά, σε συνδυασμό με μια έλλειψη ενέργειας και κινήτρου, αλλά και την απουσία διάθεσης να κάνεις άλλα πράγματα, όπως να περάσεις χρόνο με τα αγαπημένα σου πρόσωπα, αποτελούν προειδοποιητικά σημάδια ότι ίσως ήρθε η ώρα να σκεφτείς την παραίτηση.

Η δρ. Hibberd συμβουλεύει: «Κάνε ένα βήμα πίσω, για να αποκτήσεις προοπτική. Δώσε χρόνο στον εαυτό σου να σκεφτεί. Συζήτα τους προβληματισμούς σου με ένα πρόσωπο που εμπιστεύεσαι. Εξέτασε τι είναι σημαντικό για σένα. Κατά πόσο αυτό που ζεις ανταποκρίνεται σε αυτό που ονειρεύεσαι; Τέλος, θέσε στον εαυτό σου ένα χρονικό όριο: Αν τα πράγματα δεν έχουν αλλάξει μέχρι τότε, δεσμεύσου ότι θα κάνεις τις απαραίτητες αλλαγές.

«Η παραίτηση δεν σημαίνει εγκατάλειψη και σε καμία περίπτωση δεν είναι αδυναμία. Έχει να κάνει με το να δείξεις γενναιότητα, να αποδεχτείς πως κάτι στη ζωή σου δεν λειτουργεί και να πεις: “Εντάξει, ας δοκιμάσουμε κάτι άλλο”», καταλήγει η δρ. Hibberd.

Η Mayall Fine, από την πλευρά της, υποστηρίζει ότι μάλλον ήρθε η ώρα να παραιτηθείς εάν:

  • Αισθάνεσαι ότι δεν έχεις πλέον το κίνητρο ή την όρεξη να κάνεις τη δουλειά σου τόσο καλά όσο παλιότερα
  • Έχεις μια γενική αίσθηση εξάντλησης, σωματικής ή ψυχικής, τις περισσότερες μέρες
  • Παρατηρείς ότι δυσκολεύεσαι να συγκεντρωθείς ή να θυμηθείς πράγματα
  • Επικοινωνείς λιγότερο με τους γύρω σου, γιατί ακόμη κι αυτό σου φαίνεται κουραστικό
  • Δυσκολεύεσαι να κοιμηθείς τη νύχτα και νιώθεις ότι δεν μπορείς να αποβάλεις την υπερένταση
  • Στρέφεσαι σε ανθυγιεινές μεθόδους χαλάρωσης, όπως το αλκοόλ, σε τακτική βάση.

Τι να κάνεις

Όλα αυτά δείχνουν ότι ίσως έχεις χάσει τον έλεγχο της ζωής σου. Πρέπει, λοιπόν, να τον επανακτήσεις, επαναφέροντας την ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής. Προσπάθησε να τηρείς τα ωράρια εργασίας σου και μην παίρνεις δουλειά για το σπίτι.

Μερικά ακόμη πράγματα που θα σε βοηθήσουν είναι:

  • Βρες χρόνο για άσκηση. Βγες στον καθαρό αέρα, έστω και για μερικά λεπτά. Θα δεις τη διάθεσή σου να μεταμορφώνεται εκπληκτικά. Ιδανικά, περιηγήσου σε ένα πάρκο ή γενικότερα ένα πλαίσιο φυσικού περιβάλλοντος, που θα βοηθήσει σημαντικά στη μείωση του στρες. Συνάντησε τα αγαπημένα σου πρόσωπα και μιλήστε για οτιδήποτε άλλο εκτός από τη δουλειά.
  • Ασχολήσου με πράγματα που δεν σχετίζονται με τη δουλειά. Ίσως δεν ακούγεται ελκυστικό όταν νιώθεις εξάντληση ή αγανάκτηση με την καθημερινότητά σου, όμως αν βρεις μια δραστηριότητα που δε ενδιαφέρει, θα εκπλαγείς από το πόση ενέργεια και χαρά μπορεί ν σου προσφέρει. Έτσι, θα γεμίσεις το χρόνο σου δημιουργικά, θα απαλλάξεις για λίγο το μυαλό σου από τις έγνοιες και θα βελτιώσεις σημαντικά τη διάθεσή σου.