Η ρομαντική dramedy που κυκλοφόρησε το 2009, το 500 Days of Summer, βρίσκεται για άλλη μία φορά μετά από 13 ολόκληρα χρόνια στο επίκεντρο των συζητήσεων για όλους τους σωστούς λόγους. Σε πρόσφατη συνέντευξη της, η ηθοποιός και πρωταγωνίστρια της ταινίας Zooey Deschanel, αναφέρθηκε σε όλα εκείνα τη δημοσιεύματα και τις θεωρίες που καθιστούν την Summer την “κακιά” της υπόθεσης.

Ίσως η Summer να μην ήταν τελικά η villain που όλοι πιστεύουν

Από την πρώτη κιόλας μέρα της κυκλοφορίας της ταινίας, οι θεατές ήταν απογοητευμένοι με το τέλος της. Φυσικά, όλοι ήθελαν να δουν την Summer και τον Tom να καταλήγουν μαζί, όπως συνηθίζεται στις ταινίες αυτού του είδους. Εκείνη τη χρονιά, όμως, το 500 Days of Summer μάς προσέφερε μία εναλλακτική κατακλείδα στις ρομαντικές κομεντί που είχαμε συνηθίσει.

Ο Tom θεωρήθηκε έκτοτε ο “αδικημένος” της υπόθεσης, το “καλό παιδί”, ενώ η Summer η “αναποφάσιστη”, η “κακή”, η “απρόσιτη”. Ωστόσο, για την Zooey Deschanel τα πράγματα είναι πολύ ξεκάθαρα σε αυτή την περίπτωση:

“Ήταν ξεκάθαρη μαζί του εξ αρχής, καθώς δεν ήθελε κάποια σχέση, αλλά εκείνος την αγνόησε. Η πιο χαρακτηριστική σκηνή είναι όταν του λέει: Δεν το έχω πει ποτέ σε κανέναν αυτό, αλλά εκείνος το γυρίζει και πάλι στον εαυτό του. Είναι κολλημένος στις εξωτερικές λεπτομέρειες -π.χ το ότι της αρέσουν οι Smiths – που τελικά δεν έχουν κάτι να πουν για το ποια είναι εκείνη στην πραγματικότητα ως άτομο. Σε όσους πιστεύουν ότι η Summer είναι η villain της υπόθεσης, τους λέω: σκεφτείτε το λίγο βαθύτερα”.

Ο χαρακτηρισμός ως Manic Pixie Dream Girl

Για χρόνια, μετά το 500 Days of Summer και τον ρόλο της στο New Girl, η Zooey Deschanel ήταν για την ποπ κουλτούρα η επιτομή του Manic Pixie Dream Girl. Από τότε μέχρι και σήμερα, η ηθοποιός δεν συμφώνησε ποτέ με αυτόν τον χαρακτηρισμό:

“Δεν αισθάνομαι ότι είναι ακριβής. Δεν είμαι ένα κορίτσι. Είμαι γυναίκα. Δεν είναι ότι με πληγώνει ιδιαίτερα, αλλά σίγουρα κάνει μία γυναίκα να φαίνεται μονοδιάστατη κι εγώ δεν είμαι μονοδιάστατη”.

Η υποστήριξη του Joseph Gordon-Levitt

Ο συμπρωταγωνιστής της στην ταινία επίσης δεν πιστεύει ότι ο χαρακτήρας του αξίζει να είναι κάποιο πρότυπο για τους άντρες των ρομαντικών κομεντί. Το ότι ήθελε πολύ την Summer ρομαντικοποιήθηκε στο μυαλό των θεατών και τον έκανε τον “καλό” και τον “αδικημένο”. Ωστόσο, αυτή ακριβώς η εμμονή του με τη Summer ήταν που τον έκανε να μη βλέπει πέρα από τα δικά του θέλω.

Ο ίδιος είχε μπροστά του μία γυναίκα που ήταν ξεκάθαρη μαζί του εξ αρχής. Ο ίδιος όμως νοιαζόταν μόνο για τον εαυτό του αψηφώντας τις επιθυμίες της και προβάλοντας πάνω της τις δικές του φαντασιώσεις. Όπως φρόντισε να τονίσει και ο ίδιος σε συνέντευξή του:

“Αυτό δεν είναι υγιές. Αυτό σημαίνει ότι ερωτεύεσαι με την ιδέα ενός ανθρώπου και όχι με τον ίδιο τον άνθρωπο”.