Ξέρεις αυτό το συναίσθημα που νιώθεις ότι τίποτα δεν προχωράει σύμφωνα με το πλάνο;

Ή το άλλο, που όταν λίγο κάτι πάει καλά και εσύ κανονικά έπρεπε να κάνεις high five στο εαυτό σου -ναι, το ένα χέρι στο άλλο- νιώθεις ότι δεν είναι αρκετό; Μετά υποθέτεις ότι μάλλον πρέπει να θέσεις τον επόμενο στόχο σου.

Όταν και αυτός εκπληρωθεί, πάλι σκιπάρεις το high five και πας στον επόμενο και τον επόμενο και τον επόμενο. Θες να ηρεμήσουμε λίγο; Δεν είναι όλα τα πράγματα θέμα στόχων, πλάνου, οργάνωσης και προσήλωσης.

Το soulmate σου

Αν υποθέσουμε ότι πιστεύεις στην ύπαρξη του soulmate, τότε μάλλον ανυπομονείς να το βρεις. Αν δεν ανυπομονείς, σε αγαπάμε λίγο παραπάνω. Βέβαια η αλήθεια είναι ότι αν δεν μάθεις να αγαπάς τον εαυτό σου, αν δεν σε προσέχεις. Αν δεν σε γουστάρεις περισσότερο από τον οποιοδήποτε η φάση με το “άλλο μισό” θα αργήσει. Και αν δεν αργήσει, τότε σίγουρα δεν θα το εκτιμήσεις, αφού θα είσαι busy με τα δικά σου θέματα.

Την αληθινή φιλία

Ακριβώς όπως στον έρωτα, έτσι και στην πραγματική φιλία, χρειάζεται να γίνει το κλικ. Και δυστυχώς αυτό είναι κάτι που δεν παραγγέλνεις. Βγαίνεις εκεί έξω, εκτίθεσαι σε νέους ανθρώπους. Κάποιοι από αυτούς δεν είναι για σένα. Κάποιοι άλλοι δεν έχουν αυτό το “κάτι”. Η δεύτερη οικογένειά σου θα διαμορφωθεί με τα χρόνια και σε μέρη και καταστάσεις που δεν περιμένεις.

Την ηρεμία σου

Όλοι την αξίζουμε την ηρεμία. Το θέμα είναι με ποιον τρόπο τη διεκδικούμε. Αν στους τρόπους σου είναι το να φέρεις εις πέρας ψυχαναγκαστικά όσα γράφεις στη to-do λίστα σου, δεν είναι ΟΚ. Αν μαζί με εκείνη την τοξική φίλη, απομάκρυνες και ανθρώπους που σου έκαναν καλό, μάντεψε. Δεν είναι ΟΚ. Αν αποφεύγεις ή δυσκολεύεσαι να δεις την ομορφιά στα μικρά πράγματα, όπως εκείνη την ενδιαφέρουσα ταινία που σε κράτησε ξύπνια μέχρι τις τρεις δεν είσαι ήρεμη. Είσαι καταπιεσμένη. Μην προκαλείς περισσότερο θόρυβο στο μυαλό σου στην προσπάθεια να απομακρύνεις αυτόν που ήδη υπάρχει.

Την εσωτερική σου πυξίδα

Ξέρεις τι; Αν κάτι θα κληθούμε να κάνουμε σε αυτή τη ζωή ξανά και ξανά, αυτό είναι να παίρνουμε αποφάσεις. Άλλες σοβαρές, άλλες διεκπεραιωτικές. Ωστόσο, το να αναγκάζεις τον εαυτό σου να ξεμπερδεύει με αυτές δεν βοηθάει και πουθενά. Βγες έξω, πάρε καθαρό αέρα και αποσυνδέσου από την κατάσταση. Τις περισσότερες φορές το ένστικτό σου σού φέρνει τη λύση μπροστά σου. Ακόμα και αν είναι την τελευταία στιγμή. Τουλάχιστον είναι από τον πυρήνα σου.

Το μέλλον

Δεν χρειάζεται να ξέρεις τα πάντα για το μέλλον. Δεν είναι απαραίτητο να έχεις έτοιμες απαντήσεις στο “Πού θα είμαι σε πέντε χρόνια από τώρα;” ή “Ποιος είναι τελικά ο μεγάλος μου στόχος;”. Αν με ρωτάς, είναι και λίγο βαρετό. Αν είσαι ανοιχτή, συνεχώς θα εμφανίζονται νέες επιλογές. Εναλλακτικές στην καριέρα, τον έρωτα, τη φιλία, τα ενδιαφέροντα. Και αυτό είναι κάτι παραπάνω από ευπρόσδεκτο. Η νόρμα του σε τι πρέπει να έχει μπει τσεκ ανά δεκαετία είναι πασέ. Στο μεταξύ, σίγουρα πολλοί άνθρωποι θα προσπαθήσουν να σε κάνουν να αμφισβητήσεις αυτή τη στάση. Ακριβώς εκείνη τη στιγμή καλό θα είναι να αναρωτηθείς: “Ποιος μου το λέει αυτό; Θα έκανα τη ζωή του ή τις επιλογές του;”. Εμπιστεύσου με, αυτό το φίλτρο θα σε γλιτώσει από πολύ περιττό θόρυβο.