Ο σκούφος του Άγιου Βασίλη συνεχίζει να είναι κόκκινος με λευκή γούνινη φουντίτσα στην άκρη και τα έλατα καταπράσινα. Η μύτη του Rudolph είναι και πάλι κόκκινη από το κρύο και τα λαμπιόνια στους δρόμους φωτίστηκαν. Τα σούπερ μάρκετ γέμισαν τα ράφια τους με άχνες και καρύδια και από τους φωταγωγούς μας έρχονται μυρωδιές από τα γλυκά που ήδη ξεκίνησαν να ψήνονται.

Είναι επίσημο λοιπόν, ήρθαν τα Χριστούγεννα. Και ναι, το διαβάσαμε-το ακούσαμε-το είπαμε κι εμείς οι ίδιοι, τα φετινά Χριστούγεννα θα είναι διαφορετικά. Θα είναι διαφορετικά όμως είπαμε, όχι πως ακυρώθηκαν.

Πάντα είχαμε προσμονή για τη μαγεία των Χριστουγέννων. Ρίχνοντας λίγη χρυσόσκονη, να ελαφρύνει τον απολογισμό της χρονιάς και να εμπνεύσει τη λίστα με τους νέους στόχους. Φέτος περισσότερο από ποτέ, η προσμονή μετενσαρκώθηκε σε ανάγκη.

Για όλα όσα δεν μπορούμε να κάνουμε, μας δίνεται η ευκαιρία να κάνουμε κάτι άλλο. Όχι λιγότερο καλό, ούτε λιγότερο γιορτινό. Μονάχα διαφορετικό.

Combo πρώτο: σοκολάτες, ταξίδια και πιπερόριζες

Άλλες χρονιές, τη μια Κυριακή φτιάχναμε τους κουραμπιέδες μας, να έχουν χρόνο να γίνουν ένα με την άχνη ως τα Χριστούγεννα. Και την επόμενη φτιάχναμε τα μελομακάρονα, που θέλουν λιγότερο χρόνο να μελώσουν. Και τις δύο Κυριακές, οι δόσεις γλυκών ήταν οι κανονικές. Αυτές που διαβάζουμε στις συνταγές. Γιατί θα συναντιόμασταν και με συγγενείς και φίλους, να μοιράσουμε γλυκά και αγάπη. Και περιμέναμε και κόσμο στο σπίτι, οπότε τα γλυκά έπρεπε να είναι σε πληθώρα.

Φέτος, τεράστιες ποσότητες στο σπίτι δε θα χρειαστούμε. Ούτε θα συναντήσουμε φίλους και γνωστούς να μοιραστούμε τα γευστικά μας επιτεύγματα. Οπότε για ό,τι φτιάξουμε, μπορούμε να ακολουθήσουμε τις συνταγές στο ένα τρίτο της ποσότητας. Και όντας περισσότερες ώρες στο σπίτι, σίγουρα μπορούμε να ξεκλέψουμε λίγο παραπάνω χρόνο ανάμεσα στα διάφορα, όχι μόνο τις Κυριακές.

Έφτασε λοιπόν η στιγμή για εκείνες τις δοκιμές που πάντα θέλαμε να κάνουμε αλλά δεν προλαβαίναμε, ή φοβόμασταν την πιθανή αποτυχία. Μπορούμε να φτιάξουμε λίγους κουραμπιέδες με τον παραδοσιακό τρόπο, αφού σίγουρα τους περιμένουμε πώς και πώς. Αλλά μπορούμε να δοκιμάσουμε και συνταγές με κακάο, για την αλλαγή. Προφανώς και το σκεπασμένο με καρύδια μελομακάρονο κάνει τα μάτια μας να γουρλώνουν, αλλά μπορούμε να δοκιμάσουμε να κάνουμε τα μισά όπως πάντα και τα άλλα μισά με επικάλυψη σοκολάτας. Και είναι πάντα νόστιμα τα μπισκότα βανίλιας ή κανέλας, αλλά τώρα μοιάζει η κατάλληλη ώρα για εκείνα τα gingerbread cookies που φοβόμασταν μήπως φανούν πικάντικα στους γύρω.

Έλα όμως που τα φτιάχνουμε όρθιοι και μετά πάντα μας τσιγκλάει η μέση. Εκείνη την ώρα ο καναπές μοιάζει παράδεισος. Τον παράδεισο αυτό, φέτος μπορούμε να τον επισφραγίσουμε με τα ταξίδια, που τόσο πολύ μας έλειψαν.

Πολλές πλατφόρμες στο διαδίκτυο προσφέρουν δωρεάν εικονικές ξεναγήσεις στις πόλεις που θέλαμε να επισκεφτούμε και δεν μπορέσαμε. Οπότε καθόμαστε στον καναπέ μας με τα φρεσκοψημένα μελομακάρονα αγκαλιά και πάμε μια βόλτα στις μαγικές βιτρίνες του Λονδίνου. Με τους κουραμπιέδες στο πλάι, κάνουμε μια virtual ποδηλατάδα στο Άμστερνταμ. Κριτσανίζοντας τα gingerbread cookies μας, ταξιδεύουμε στην ονειρική αγορά της Νυρεμβέργης.

Combo δεύτερο: μαραθώνιος, κανελογαρύφαλλο και η κουβέρτα της γιαγιάς

Ποιος δεν τρελαινόταν στο δημοτικό όταν με φίλους και ξαδέρφια θα μέναμε ο ένας στο σπίτι του άλλου για διανυκτέρευση; Μη χωρώντας στα διαθέσιμα κρεβάτια, κοιμόμασταν όλοι μαζί στρωματσάδα. Δεν ήταν η συγχορδία ροχαλητών που μας ενθουσίαζε τόσο, ήταν όμως η παρέα και η θαλπωρή ανάμεσα στα τόσα σκεπάσματα και μαξιλάρια στο πάτωμα.

Και ποιος δεν έχει αποκοιμηθεί στον καναπέ μέρες χριστουγεννιάτικες και δεν το έχει μετανιώσει ξυπνώντας τα ξημερώματα τέρμα πιασμένος; Λίγο η τηλεόραση που τέτοιες μέρες δείχνει συνήθως ταινίες που μας χαλαρώνουν, λίγο τα φωτάκια του χριστουγεννιάτικου δέντρου που μας κάνουν δύσκολο τον αποχωρισμό του σαλονιού, δε θέλει πολύ το «κακό» να γίνει.

Γιατί να το κουράζουμε; Ας διαλέξουμε μια μέρα και ας αφεθούμε να ξορκίσουμε το «κακό» με καλό, ας το κάνουμε επίσημα. Κάνουμε στην άκρη το τραπεζάκι του σαλονιού, δημιουργώντας χώρο στο πάτωμα ανάμεσα στον καναπέ και την τηλεόραση. Κατεβάζουμε από την ντουλάπα ό,τι πάπλωμα και κουβέρτα και ριχτάρι κυκλοφορεί. Τώρα είναι η στιγμή της μάλλινης θεόχοντρης βαριάς κουβέρτας που μας είχε υφάνει η γιαγιά μας, να δείξει ότι δεν πιάνει μόνο συναισθηματικό χώρο στα ράφια μας. Τα στρώνουμε όλα το ένα πάνω στο άλλο, σεντονάκι και φλις κουβερτάκι στο τελείωμα και μαξιλάρες ολούθε.

Με το διαφορετικό μας κρεβάτι να μας περιμένει, οδεύουμε προς την κουζίνα. Βάζουμε στο μπρίκι μισό φλυτζάνι κόκκινο κρασί, μισό φλυτζάνι νερό, πασπαλίζουμε με σκόνη κανέλας, γαρύφαλλου και μοσχοκάρυδου, προσθέτουμε ένα κουταλάκι του γλυκού μέλι και αφήνουμε να ζεσταθεί. Λίγο πριν πάρει βράση, το κατεβάζουμε και γεμίζουμε το φλυτζάνι μας. Αν είμαστε δύο, βάζουμε τα διπλά.

Επιστροφή στο σαλόνι, χαλαρωμένοι με τις μυρωδιές των μπαχαρικών και με την καυτή κούπα στο χέρι. Από εδώ και πέρα δε θα χρειαστεί τίποτε άλλο, παρά να διαλέξουμε τι θα μας κάνει παρέα στη στρωματσάδα, όσο πίνουμε το κρασί μας. Θα είναι μαραθώνιος «Μόνος στο σπίτι» ή φτάνει; Αν θέλουμε κάτι πιο καινούργιο, ευκαιρία για binge-watching στις χριστουγεννιάτικες σειρές του Netflix. «Πίσω για τα Χριστούγεννα» με μόλις 3 επεισόδια αν μας φαίνεται πως κλείνει το μάτι. Ή «Σπίτι για τα Χριστούγεννα» με 6 επεισόδια και μία επερχόμενη δεύτερη σεζόν, αν θέλουμε να του δώσουμε να καταλάβει.

Combo τρίτο: αυγά, Βιέννη και σαμπάνια

Πρωτοχρονιά και ίσως είναι η πρώτη φορά που θα ξυπνήσουμε πριν τις 12 το πρωί. Με απαγόρευση κυκλοφορίας μετά τις 10, το δείπνο του ρεβεγιόν μεταφέρεται προς μεσημέρι και οι τσόχες με τα φιστίκια και την 21 για σούρουπο.

Στο μεταξύ, διαπιστώνουμε τελικά πόσο πολύ μας έλειψαν οι μελωδίες από τα κάλαντα. Κι ας ξυπνούσαμε πολλές φορές τρομαγμένοι από όσους μικρούς ανυπομονούσαν να χτυπήσουν το πρώτο κουδούνι της ημέρας. Και φάγαμε και νωρίς χθες και για πρώτη φορά πεινάμε τέτοια μέρα πριν το μεσημέρι.

Στις 12:15 το πρωί, κάθε χρονιά, γίνεται η Πρωτοχρονιάτικη Συναυλία της Φιλαρμονικής Ορχήστρας της Βιέννης. Ανοίγουμε την τηλεόραση και μέχρι να ξεκινήσει, ετοιμάζουμε το πρωινό που θα τρώγαμε αν ήμασταν σε ένα ξενοδοχείο τέτοια μέρα. Scrambed eggs, eggnog, pancakes, ή σαμπάνια; Υπάρχει πιο γιορτινός τρόπος να ξεκινήσει η χρονιά τρώγοντας ό, τι μας κάνει να χαμογελάμε, με φόντο τη Χρυσοποίκιλτη Αίθουσα, στολισμένη και γεμάτη μελωδίες;

featured image: Pexels.com/ Jill Wellington