Σπούδασες αυτό που ήθελες από παιδί; Δουλεύεις πάνω σ αυτό; Είσαι ερωτευμένος; Έχεις καλούς φίλους; Οι γονείς σου εγκρίνουν την ζωή σου; Γνωρίζεις τι έχουν απογίνει τα αγαπημένα σου ξαδέρφια που σου έμαθαν ποδήλατο ένα καλοκαίρι; Έχεις άγχος; Ανησυχίες; Όνειρα; Αναρωτιέσαι αν ο άνθρωπος φτιάχτηκε για να ψάχνει πάντα την ευτυχία; Αναρωτιέσαι αν εδώ είναι η κόλαση και ο παράδεισος μαζί και πως η ευτυχία βρίσκεται να το αποδεχτείς; Αν τα έχεις καταφέρει καλά; Αγχώνεσαι ότι μπορεί να μη προλαβαίνεις να κάνεις όσα θέλεις;

Ξαπλώνεις το βράδυ και εσύ και αναρωτιέσαι τι έγινες και τι θα γίνεις; Φοβάσαι και εσύ ότι δεν θα γίνεις ποτέ ευτυχισμένος; Ότι δεν έχεις καταφέρει ούτε τα μισά από όσα ήθελες όταν ήσουν παιδί; 

Ξαπλώνεις το βράδυ και σκέφτεσαι πως μπορεί τελικά να γινόσουν πετυχημένος συγγραφέας ή και ηθοποιός. Ή και τα δύο μαζί. Μερικές φορές σου αρέσει η δουλειά σου, μερικές όχι. Θα ήθελες να ήξερες τα πάντα ή κάποιος να σου λέει με απλά λόγια τι είναι καλό για σένα και εσύ σα στρατιωτάκι να ακολουθείς. Θα ήθελες να μάθεις τι θα είχε γίνει αν ήσουν με τον Γιάννη και όχι με τον Πέτρο; Και πόσο τέλειο σκέφτεσαι θα ήταν να είχαν οι γονείς μου αρκετά λεφτά για να είχα άλλες ευκαιρίες στη ζωή μου; Το κυνήγι της ευτυχίας. Και σε παίρνει ο ύπνος.

Έχουμε την ερώτηση αλλά δεν έχουμε την απάντηση. Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν είσαι μόνος σου ή μόνη σου. Είμαστε και εμείς εδώ που έχουμε ακριβώς την ίδια πετριά και ανησυχία: Μήπως μας ακολουθεί κάποια κατάρα για να μη γίνουμε ποτέ πραγματικά ευτυχισμένοι; Και μετά μας παίρνει ο ύπνος. Συμβαίνει για να ξεχάσεις και το πρωί να ξυπνήσεις νομίζοντας πως έχεις άλλη μια ευκαιρία να αρπάξεις λίγη ευτυχία. Και μερικές φορές πράγματι συμβαίνει.