Τα αγαπημένα μας σε όλους ταξίδια, ειδικά στο εξωτερικό είναι ο πιο απολαυστικός τρόπος να γνωρίσει κανείς νέα μέρη, να μάθει ενδιαφέρουσες ιστορίες για ανθρώπους και πολιτισμούς και να γευτεί όλα εκείνα τα διαφορετικά και τα περίεργα που βρίσκονται μακριά από τον τόπο του. Σε αυτά μπορείς να σκεφτείς και όλα τα ποτά και τα ροφήματα που με λίγες γουλιές δροσίζουν ή καίνε γλυκά το μέσα σου. Ποια είναι λοιπόν τα παραδοσιακά drinks στις διάφορες χώρες του κόσμου; Κάποια θα τα έχεις γνωρίσει ήδη απ’ την καλή κι απ’ την ανάποδη, γιατί πίνοντας ένα, και δεύτερο, και τρίτο από αυτά, θα έχεις διασκεδάσει ή θα έχεις μεθύσει χορεύοντας ξυπόλυτη ή με δεμένη τη γραβάτα σου στο κεφάλι. Μια και είναι καλοκαιράκι θα σε πάω πρώτα προς Λατινική Αμερική: Στη χώρα του τάνγκο και του πάθους, την Αργεντινή ίσως να εκπλαγείς μαθαίνοντας πως το παραδοσιακό ποτό τους δεν περιέχει καθόλου αλκοόλ και αυτό δεν είναι άλλο από το Ματέ. Η διεγερτική του ωστόσο ιδιότητα οφείλεται στο βότανο Yerba Mate, από το οποίο παρασκευάζεται. Εκεί που οι άνθρωποι ξέρουν τι θα πει ασταμάτητος χορός πίνουν Καϊρπιρίνια. Το κοκτέιλ των Βραζιλιάνων με βασικό του συστατικό το ρούμι έχει γίνει από τα πιο δημοφιλή στην Ευρώπη και ένα από τις πρώτες προτιμήσεις του καλοκαιριού. Και αφού η κουβέντα λοιπόν πήγε στο ρούμι, γνωρίζετε πως η καταγωγή του είναι από την Ινδία ή την Κίνα; Από τότε βέβαια που οι Ευρωπαίοι πάτησαν το πόδι τους στη Λατινική Αμερική έφεραν μαζί τους και το ζαχαροκάλαμο, από το οποίο παράγεται το ρούμι. Έτσι, σήμερα, τα ρούμια που παράγονται στην Κούβα, το Πουέρτο Ρίκο, στην Αϊτή και τον Άγιο Δομήνικο ανήκουν στα ελαφριά’, ενώ όσα παράγονται στη Τζαμάικα, τη Μαρτινίκα και τις Παρθένες Νήσους θεωρούνται πιο βαριά. ‘Γιατί αν η ζωή σου δίνει λεμόνια, εσύ ζητάς τεκίλα κι αλάτι’. Το Μεξικάνικο ποτό – βάση της αγαπημένης μαργαρίτας γεμίζει τα σφηνακοπότηρα στα πάρτυ και τα κλαμπς. Παράγεται από τον κάκτο αγκάβε και σε αντίθεση με τους Ευρωπαίους, οι Μεξικάνοι το συνδυάζουν με σαγκριά! Στην ανατολική μεριά της υδρογείου, στην Ιαπωνία, το Σάκε που στα ιαπωνικά ως λέξη αναφέρεται σε κάθε είδους αλκοολούχο ποτό, λέγεται πως ήταν το ποτό των αυτοκρατόρων και των σαμουράι. Φτιάχνεται από ζυμωμένο ρύζι και περιέχει 18%-20% αλκοόλ, ενώ η γλυκιά του γεύση θυμίζει κεράσι! Λίγο νοτιοδυτικά της Ιαπωνίας, στην Ινδία, το παραδοσιακό ποτό της χώρας του διαλογισμού είναι ένας τύπος μπύρας που παρασκευάζεται από συνδυασμό 20-25 βοτάνων και περιέχει λιγότερη περιεκτικότητα σε αλκοόλ. Στα πιο γνώριμα μέρη τώρα της Ευρώπης… Ας ξεκινήσουμε με έναν μύθο που καταρρίπτεται. Παρ’ όλο που οι Γερμανοί φημίζονται για την υπερβολική αγάπη τους για την μπύρα, έχουν ιδιαίτερη αδυναμία στο ‘Obstler’. Στη ψυχρή Ρωσία πίνουν βότκα on the rocks, ενώ στη Μ. Βρετανία έχουν δύο εθνικά ποτά: ουίσκι στη Σκωτία και την Ιρλανδία, το παραδοσιακό της κάθε περιοχής, ενώ στο νότο προτιμούν τζιν. Κοντά στη Μεσόγειο, στη Γαλλία πίνουν σταθερά κονιάκ, στην Πορτογαλία κρασί και στην Ιταλία γκράπα. Εμείς εδώ στην Ελλάδα δεν κάνουμε διακρίσεις και πίνουμε ό,τι πίνεται. Εντάξει μην είμαι και υπερβολική, σχεδόν ό,τι πίνεται. Παραδοσιακά όμως γλεντάμε με ούζο και κρασί, και δροσιζόμαστε με μπύρες. Καλή σας απόλαυση <3
