Την αγαπώ αυτή την πόλη, σε σημείο που καταντάω γραφική. Ποτέ μου όμως δεν κατάλαβα ή δεν τόλμησα να προσδιορίσω απόλυτα το γιατί. Νόμιζα πως είναι ένα σύνολο πραγμάτων: ο κόσμος, οι πιο αργοί ρυθμοί, η διασκέδαση! Mέσα σε λίγα μόλις λεπτά συνδυάζει δύο διαφορετικά  πράγματα. Καθώς λοιπόν θα περπατάς τη Νίκης, θα κοιτάξεις προς ανηφορικά, θα δεις τα καφέ και θα νιώσεις όπως και σε κάθε άλλη μεγάλη πόλη. Μετά θα γυρίσεις το κεφάλι σου απ΄ την άλλη και θα δεις τον Θερμαϊκό. Τότε θα χαθείς σε κάτι τόσο απλό και φυσικό που καμία αστική συνήθεια δεν μπορεί να το ξεπεράσει.

Οι κάτοικοι της Θεσσαλονίκης μοιάζει σα να ΄ναι σχεδόν συνυφασμένοι με την θάλασσα. Θα κάτσουν πλάι της, θα ακούσουν μουσική, θα μιλήσουν, θα παίξουν χαρτιά.  Θα γελάσουν, θα ερωτευθούν. Γι΄αυτούς άλλωστε τους λόγους και το να βρεις μία θέση στο λιμάνι ή στον Λευκό πύργο αυτό τον καιρό αποτελεί θέμα τύχης! Στον Λευκό Πύργο θα συναντήσεις περισσότερο κόσμο. Πλανόδιους, μουσικούς, φοιτητές, τουρίστες. Θα μπορέσεις να αγοράσεις απο μαλλί της γριάς μέχρι ποπ κορν και ξηρούς καρπούς και θα νομίζεις ορισμένες μέρες πως βρίσκεσαι σε λούνα παρκ! Πόσα απογεύματα και βραδάκια περάσαμε καθισμένες στα πεζούλια γύρω απο τον Λευκό όσο ήμασταν ακόμη φοιτήτριες;

Στην άλλη άκρη της λεωφόρου, βρίσκεται το λιμάνι. Κεντρικά ναι μεν, αλλά πιο ήσυχα. Με μεγάλα και περίτεχνα παγκάκια. Με σημεία όπου κάθεται ο περισσότερος κόσμος και με άλλα πιο απομωνομένα και απόμερα, λες και είναι ειδικά σχεδιασμένα για τα ζευγαράκια! Και ύστερα, η Νέα παραλία. Έργο που ολοκληρώθηκε και παραδόθηκε μόλις το 2013 και έκτοτε οι Θεσσαλονικείς έριξαν ψήφο εμπιστοσύνης σ’ αυτό το κομμάτι της ανατολικής Θεσσαλονίκης τιμώντας το με πολλούς περιπάτους και αρκετές ποδηλατάδες.

Κι αν αυτά δεν αρκούν για να σας αποδείξω πόσο πολύ αγαπάμε την παραλία στη Θεσσαλονίκη, τότε απλά θα σας προ(σ)καλέσω σε μία απο εκείνες τις Κυριακές, την πρώτη Κυριακή κάθε μήνα, που η Λεωφόρος Νίκης απο το ύψος της οδού Βενιζέλου μέχρι και τον Λευκό Πύργο και απο τις 11 το πρωί έως τις 5 το απόγευμα, πεζοδρομείται.  Αυτές τις Κυριακές χάνεσαι μέσα στον κόσμο και απορείς για το που βρίσκεται κρυμμένοι τόσοι πολλοί άνθρωποι τις υπόλοιπες Κυριακές του μήνα!

Είμαι πλέον σίγουρη και απόλυτα πεπεισμένη… Η θάλασσα, αυτή τα φταίει όλα! Αυτή η πλανεύτρα, που έκανε την όμορφη Θεσσαλονίκη ακόμη πιο ιδιαίτερη! Την έντυσε με μπλε χρώμα και της έδωσε αέρα θαλασσινό! Πως λοιπόν να μείνεις σπίτι όταν ξέρεις πως αρκεί να  πάρεις κάτι στο χέρι να πιεις και να αράξεις κάπου έτσι απλά για λίγο, ίσα ίσα για να σκεφτείς, να ηρεμήσεις και να θαυμάσεις! Όχι, όχι τόσο την πόλη, όσο τη φύση που προίκισε τις στιγμές μας με ταξιδιάρικα αρώματα και απέραντες, σαν τη θάλασσα, εικόνες!