Αστυπάλαια. Αστυπαλιά. Αστροπαλιά. Το νησί των Δωδεκανήσων με την κυκλαδίτικη και κρητική επιρροή και το σχήμα πεταλούδας.
Το πλοίο ρίχνει τις άγκυρες στο λιμάνι του Αγ. Αντρέα. Το τοπίο μοιάζει άγριο, άγονο, αλλά το νησί επιφυλάσσεται να αποζημιώσει τον ταξιδιώτη. Δεξιότερα του λιμανιού, 1-2 χλμ πιο μακριά, βρίσκεται το πιο στενό κομμάτι του νησιού, ένας δρόμος περιτριγυρισμένος από βραχώδη στεριά και αφρισμένα νερά, που ενώνει το ένα φτερό της πεταλούδας με το άλλο. Στο ένα λοιπόν, το πιο μοναχικό, μπορεί κανείς να επισκεφθεί την Ανάληψη, για τους ντόπιους Μαλτεζάνα, με τις ψαροταβέρνες και τα πολλά καΐκια. Στο άλλο, το ‘μαγικό’, όπως το ένιωσα εγώ, φτερό, βρίσκεται η Χώρα του νησιού. Στην κορυφή της υψώνεται το κάστρο. Χτισμένο το 1413 μ.Χ., θυμίζει τα χρόνια των Ενετών, και το βράδυ, φωτισμένο, εκπέμπει το μυστήριο μιας αλλοτινής εποχής. Τα λευκά παραδοσιακά σπιτάκια στην περιοχή κάτω από το κάστρο μαζί με τα υπόλοιπα της σύγχρονα κατοικημένης Χώρας και του Γιαλού, μοιάζουν να συνθέτουν ένα πέπλο που απλώνεται και στολίζει την αστυπαλίτικη γη.
Κατά μήκος της πλατείας της Χώρας δεσπόζουν αρχοντικά οι μύλοι που σήμερα αξιοποιούνται και στεγάζουν ξενόγλωσση βιβλιοθήκη, δημοτική υπηρεσία για τουριστικές πληροφορίες, ενώ διατίθενται για χώρους εκθέσεων, bazaar κλπ.
Καθαρός, αιγαιοπελαγίτικος, θυμαρίσιος αέρας διαχέεται στα σοκάκια και σε οδηγεί να δοκιμάσεις τις τοπικές, και όχι μόνο, γεύσεις σε λογής λογής χώρους εστίασης τόσο στη Χώρα, όσο και στο Παλιό λιμάνι και τον πεζοδρομημένο Γιαλό: από ψαροταβέρνες μέχρι σουβλατζίδικα, κρεπερί, patisserie και παραδοσιακούς φούρνους, ενώ μπορείς να απολαύσεις το ποτό, το κοκτέιλ ή τις ρακές σου σε δροσερά Bar ή καφενεία.
Βγαίνοντας από τη Χώρα, εκτείνεται η περιοχή με την περισσότερη βλάστηση του νησιού, το Λιβάδι. Εκεί πολλοί από τους κατοίκους καλλιεργούν κτήματα με δέντρα και οπωροκηπευτικά – φημισμένη είναι η ντόπια γλυκοπατάτα. Στην ακρογιαλιά του Λιβαδιού θα συναντήσεις την πιο δημοφιλή και πολύβουη παραλία του νησιού με πολλές ταβέρνες, beach bar και καφετέριες.
Ωστόσο, πίσω από τις κατοικημένες περιοχές της Χώρας και του Λιβαδιού, αλλά και στην ευρύτερη περιοχή της Μαλτεζάνας, μετά από στροφές και υψώματα, απλώνονται οι ομορφότερες, δαντελωτές παραλίες της Αστυπάλαιας. Καταγάλανες, με κυρίαρχο το στοιχείο του ανεξερεύνητου. Πεντακάθαρες, τόσο, που μπορείς κοιτάζοντας τον βυθό να διαλέξεις εσύ το κοχύλι που θες για αναμνηστικό. Άλλες με άμμο κι άλλες με χρωματιστό βότσαλο, σε ‘φωνάζουν’ να κολυμπήσεις στα δροσερά νερά τους που ενώνονται με εκείνα τα βαθιά του Αιγαίου.
Must του ταξιδιού στην Αστυπάλαια είναι η επίσκεψη στα ‘Νησάκια’. Πρόκειται για ακατοίκητα, βραχώδη, αλλά προσβάσιμα μικρά νησιά, πολλά από εκείνα που στέκονται στον κοντινό ορίζοντα της Αστυπάλαιας, τα οποία ενδείκνυνται για εξόρμηση με σκάφος. Ανάμεσα λοιπόν στην ακρογιαλιά του ‘Κουτσομύτη’ και του νησιού ‘Τηγάνι’, τα νερά είναι τόσο γαλανά, που τοποθετώντας νοερά 2-3 φοίνικες για σκιά, μπορεί να μπερδευτείς ότι είσαι στη Χαβάη. Παραπέρα η ‘Κουνούπα’, διαθέτει ακρογιαλιά περιτριγυρισμένη κυκλικά από στεριά με ψηλά βράχια και με έντονη σχετικά βλάστηση που σε κάνει να νιώθεις πως ίσως έτσι να είναι ο παράδεισος.
TIPS
- Παραλίες: Βάτσες, Πλάκες, Καμινάκια
- Φαγητό: Κάραβος, Γεράνι, Ακτή
- Γλυκό-ποτό: Αρχιπέλαγος, το αγαπημένο μου! Συνδυάζει τη θέα του κάστρου με την εναλλακτική αισθητική σε διακόσμηση και μουσική, περίεργες γεύσεις σε γλυκά, όπως σοκολατίνα με κόκκινο πιπέρι και μιλφέιγ καραμέλα, καθώς και προσεγμένα κοκτέιλ
- Bar: Κάστρο Bar
- Nightlife: Πανόραμα, Μύλος
Μην ξεχάσεις να επισκεφθείς το Μικρό Αρχαιολογικό Μουσείο του Νησιού που στεγάζεται στον Γιαλό, ενώ απαραιτήτως να δοκιμάσεις για πρωινό πουγκιά, γλυκά και αλμυρά, γεμισμένα με το παραδοσιακό τυρί χλωρή, κιτρινοκούλουρα με βάση το σαφράν (ζαφοράς), καθώς και παραδοσιακό κατσικάκι κοκκινιστό.
Και αν τύχει να ξενυχτήσεις, έχε στο νου σου να δεις την ανατολή με θέα το κάστρο!
