Το παρακάτω άρθρο το έγραψε η Meghan Markle για το τεύχος 12 του περιοδικό Darling. Eνάμιση χρόνο μετά και ενώ η Meghan είναι στο επίκεντρο περισσότερο από ποτέ, το Darling στο πλαίσιο συνεργασίας που έχει με το Savoirville μας το δανείζει για μετάφραση.

”Δεν έχει πολλά χρόνια απο όταν επέστρεψα στο αμάξι μου μετά απο μια οντισιόν για το “Girl #2”. Είχα ένα σαράβαλο Ford Explorer Sport που η μηχανή του έκανε σαν ατμόπλοιο κάθε πρωί και οι μπροστινές πόρτες δεν άνοιγαν πια. Είχε παλιώσει. Είχε αρχίσει να παραιτείται. Είχε κουραστεί και λειτουργούσε με δυσκολία, όπως και εγώ – πηγαίνοντας απο τη μια οντισιόν στην άλλη.

Αλλά, εν αντιθέσει με το αυτοκίνητο μου, εγώ δεν είχα την πολυτέλεια να σταματήσω. Είχα επενδύσει τόσα πολλά στο όνειρο μου να γίνω ηθοποιός και είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου να μην τα παρατήσω. Έτσι, πήγαινα στις οντισιόν και πάρκαρα στο πίσω μέρος του πάρκινγκ, μακριά απο οποιοδήποτε μπορούσε να με δει να μπαίνω στο αμάξι απο τις πίσω πόρτες – το μοναδικό τρόπο να μπω μέσα. Φυσικά, συχνά προσποιούμουν οτι έψαχνα κάτι και χωνόμουν τόσο βαθιά που σχεδόν με ρουφούσε μέσα – ακριβώς όπως η εμπειρία μου με το  Hollywood, για να είμαι ειλικρινής. Αγωνιζόμουν, σκαρφάλωνα τα εμπόδια, έψαχνα για κάτι που δεν μπορούσα καν να δω – και συνέχιζα να το ψάχνω.

Κάθε μέρα.

Δεν είχα συνειδητοποιήσει την αναλογία τότε – ειλικρινά, απλά ένιωθα την όλη κατάσταση να ρουφάει τη ψυχή μου σε εκείνη τη φάση της ζωής μου – αλλά τώρα, βγάζει νόημα σε πολλά διαφορετικά επίπεδα. Ήμουν στις αρχές των 20s μου, προσπαθώντας να καταλάβω πράγματα για τον εαυτό μου αλλά και τη θέση και την αξία μου σε μια βιομηχανία που σε κρίνει για οτιδήποτε δεν είσαι. Δεν είσαι αρκετά αδύνατη, αρκετά όμορφη, αρκετά ethnic ενώ την επόμενη ημέρα είσαι πολύ αδύνατη, πολύ ethnic, πολύ όμορφη.

Όλο αυτό έμοιαζε παράλογο και περνούσα τα βράδια μου ‘τρώγοντας’ τα συναισθήματα μου και πίνοντας φτηνό κρασί. Υπήρχε τότε μια υπεύθυνη casting, η April Webster, η οποία ήταν υπεύθυνη για οτιδήποτε αξιόλογο – τόσο σε ταινίες όσο και σειρές  – σχεδόν για δυο δεκαετίες (σκέψου το ‘Lost’ και το ‘Mission Impossible’). Δεν την είχα γνωρίσει ποτέ πριν και στην πρώτη μου οντισιόν μαζί της, με σταμάτησε στη μέση της σκηνής και μου είπε τόσο απλά, ‘Πρέπει να ξέρεις οτι είσαι αρκετή.’

Κόπηκε η ανάσα μου. Κανείς δεν το είχε δει αλλά σε εκείνο το μικρό δωμάτιο στο Burbank, αυτή η γυναίκα που δεν με γνώριζε με είδε. Το προαίσθημα μου μου έλεγε να χαμογελάσω. Να χαμογελάσω πλατιά. Ίσως έτσι να μπορούσα να συγκρατήσω τα δάκρυα που ήταν έτοιμα να πέσουν απο τα βουρκωμένα μάτια μου.

Δεν είχε σημασία αν έκλαιγα, επειδή με είχε δει. Είχε δει όλες τις αμφιβολίες μου, πέρα απο το μακιγιάζ και το υπερβολικό ρουζ. ‘Πρέπει να ξέρεις οτι είσαι αρκετή’, είπε. ‘Λιγότερο μακιγιάζ, περισσότερη Μeghan.’ Συνέχισε λέγοντας πως είμαι σαν μια μαραζωμένη βιολέτα – γεμάτη ζωντάνια και ενέργεια πίσω απο το σύννεφο της ανασφάλειας. Δε θα μπορούσα να πληρώσω για μια τόσο καλή συνεδρία με ψυχολόγο. Εκείνη τη στιγμή, τα λόγια της με ΄ξύπνησαν’.

Έγραψα για αυτή την εμπειρία μου στη ιστοσελίδα μου The Tig, το lifestyle site που ξεκίνησα περίπου πριν ένα χρόνο και εξερευνεί ταξίδια, φαγητό και μόδα (ο παραλογισμός των lifestyle sites των ημερών μας), ενώ ταυτόχρονα στοχεύει να επαναπροσδιορίσει τί σημαίνει ομορφιά. Αυτή είναι η ψυχή του site για εμένα – όσα μπορώ να γράψω στο κορίτσι που ήμουν πριν δέκα χρόνια και στη γυναίκα που θέλω να γίνω στα επόμενα δέκα. Θέλω να την κάνω υπερήφανη. Θέλω να της υπενθυμίσω την αξία της, όπως έκανε εκείνη η υπεύθυνη casting για εμένα, πολλά χρόνια πριν.

Ως ηθοποιός, περνάς τις μέρες σου λέγοντας πειστικά τα λόγια ενός άλλου, για να κερδίσεις τα προς το ζην. Δίνεις ζωή στις σκέψεις κάποιου άλλου. Το Τig μου έδωσε το χώρο να μοιραστώ τα δικά μου λόγια, να έχω τη δική μου φωνή.

Πριν έξι χρόνια απέκτησα το ρόλο της Rachel στο ‘Suits’. Ονομαζόταν ‘A Legal Mind’ τότε. Ήταν ο πέμπτος πιλότος που είχα γυρίσει. Θυμάμαι τον εαυτό μου να ελπίζει πως θα προβληθεί κάποια στιγμή. Δεν μπορούσα ποτέ να φανταστώ πως αυτή η σειρά θα άλλαζε όχι μόνο την καριέρα αλλά και τη ζωή μου – οτι στο ταξίδι μου για να αποκτήσω αυτό που ήθελα, προσπαθώντας να δω το όνειρο μου να γίνεται πραγματικότητα, θα γνώριζα τον εαυτό μου.

Ότι θα ανακάλυπτα πως είμαι αρκετή.”

Μετάφραση: Δήμητρα Καρατζά

Images via Sarah Kehoe for Darling Issue 12