Δεν ξέρω ποια εποχή μου αρέσει περισσότερο. Αλήθεια. Κάθε φορά υποδέχομαι την καινούρια με ενθουσιασμό και ελπίδα. Αυτή η αλλαγή από μόνη της σα να με γεμίζει αισιοδοξία και ας αφήνω πίσω την άμμο, την ξεγνοιασιά, τις παραλίες, και τα πόδια τα σταυρωτά πάνω στις καρέκλες, στα μπαλκόνια, στις ξαπλώστρες.

Κάπου γύρω στα τέλη του Δεκέμβρη – αρχές Γενάρη με πιάνει και κάνω λίστες με τα do και don’ts της νέας χρονιάς, κάτι σαν υποσχέσεις στον εαυτό μου. Τώρα όμως, τον Σεπτέμβρη είναι κάτι άλλο. Είναι όνειρα και στόχοι. Είναι σαν να είναι όλα εφικτά. Σα να έχεις πάρει δύναμη και ώθηση τρελή από τον ήλιο και την θάλασσα και να μη σε σταματάει τίποτα.

Την έκανα εγώ την λίστα μου. Λέω να την κρεμάσω στο ψυγείο (ή μήπως στον πίνακα φελλού;) και να της ρίχνω καμιά μια ματιά που και που. Να την ξαναδιαβάσω και εκεί γύρω στον επόμενο Μάιο, λίγο πριν το επόμενο καλοκαίρι – ωραία στιγμή.

Για την χρονιά λοιπόν που έρχεται , την χρονιά που δεν μετράει από τον Γενάρη αλλά έχει σαν αρχή και τέλος της τα καλοκαίρια θέλω πολλά. Θέλω… •    Να τελειώσω 2 βιβλία που τα άφησα στην μέση επειδή το αεράκι στην παραλία μου έκλεισε απαλά τα μάτια.

•    Να κρατήσω, όσο μπορώ, λίγη από την αίσθηση της ελευθερίας και της παιδικής ανεμελιάς του καλοκαιριού.

•    Να ξεκινήσω μαθήματα μπαλέτου μετά από 15 χρόνια.

•    Να βάψω τον έναν τοίχο του σαλονιού, να κρεμάσω εκείνα τα πόστερ και το φωτιστικό που περιμένει εδώ και κάτι μήνες.

•    Να πάω σε ωραία live με τον Μιχάλη.

•    Να περπατήσω στο κέντρο της Αθήνας και να ανακαλύψω μυστικά της μέρη και μαγαζιά.

•    Να πάω σε μουσεία, πολλά μουσεία.

•    Να μαγειρέψω τις συνταγές που εκτύπωσα και να φτιάξω και την πορτοκαλόπιτα που την έχω άχτι.

•    Να μην πάρω πίσω τα κιλά που έχασα.

•    Να φτιάξω τις ντουλάπες μου.

•    Να πάω στο ΙΚΕΑ και να πάρω επιτέλους εκείνο τον πάγκο για την κουζίνα.

•    Να οργανώσω ένα ταξίδι για το Νοέμβρη και μετά ένα για τον Φλεβάρη.

•    Να γνωρίσω στον σκύλο μου, τον Ρας, ένα καλό κορίτσι.

•    Να προσπαθήσω να μάθω σκι.

•    Να είμαι περισσότερο συνεπής στα ραντεβού μου. (Άντε να δούμε)

•    Να σταματήσω να έχω ενοχές για ό, τι δεν καταφέρω να φέρω εις πέρας.

•    Να καταφέρω να κάνω τα μισά από τα παραπάνω. Να κάνω και 2-3 μπανάκια ακόμα…