Η μαμά σου είναι η ιδανική γυναίκα για σένα. Είναι η μάνα, η μανούλα και η μαμά όποτε εσύ αποφασίσεις, ενώ τα πλυμμένα ρούχα, το ζεστό φαγητό και οι 15362821 ζακέτες που έχει ένα σπίτι είναι μόνο μερικά από αυτά που μπορεί να σου προσφέρει σε αφθονία. Γιατί τη μαμά σου την αγαπάς, αλλά μέχρι ένα σημείο. Μέχρι το σημείο που θα σε περιμένει με ανοιχτό το φως του σαλονιού στις 4 το πρωί, μέχρι το σημείο που θα δει το κορίτσι σου να βγαίνει από το δωμάτιό σου μια Κυριακή, ή κάποιο που δεν είναι το κορίτσι σου. Μέχρι τα εκατομμύρια τηλέφωνα για να μάθει αν έφαγες, αν κοιμήθηκες καλά, αν έχεις να περάσεις τον μήνα. Δηλαδή, μέχρι να βρεις το κορίτσι που θα σε χωρίσει γιατί είσαι 30 και μένεις ακόμη με την μαμά σου. Το βρίσκεις παράλογο; Κακώς.

Αγαπάμε τα αγόρια που έχουν φύγει από το πατρικό τους για πολύ βασικούς (και πολύ ειδικούς, σε συνέχεια) λόγους. 

Γιατί ξέρουν τι θα πει να γυρίζεις στο σπίτι σου και να είσαι μόνος σου. Μόνος σου και με αυτή που θέλεις. Να κυκλοφορείτε με τα εσώρουχα ή γενικά να κυκλοφορείτε, από το υπνοδωμάτιο στην κουζίνα και από την κουζίνα στο σαλόνι. Να τρώτε αγκαλιά πάνω στον καναπέ, και να μην σας νοιάζει αν ξαφνικά θέλετε να κάνετε σεξ, το που βρίσκεστε. Και γιατί κάνετε σεξ παντού, λοιπόν.

Γιατί ξέρουν να μαγειρεύουν. Μακαρόνια με κόκκινη σάλτσα; Αυγά; Τονοσαλάτα; Ακόμη και να σηκώνουν το τηλέφωνο να παραγγέλνουν. Να μην φωνάζουν “Μάνααααααααααα, δυο πίτα γύρο απ’ όλα”. Να βράζουν νερό, να σου κάνουν πρωινό. Ή να μην σου κάνουν πρωινό και να στο φέρνουν από τον φούρνο. Ή βασικά, ας ξυπνήσετε μαζί και άσε το πρωινό. Ίσως κάποια άλλη φορά.

Γιατί τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα θα έχει ένα ψυγείο γεμάτο τάπερ. Τάπερ που εσύ ίσως να μην έχεις, και που ίσως είναι καλύτερα και απ’ τα δικά σου φαγητά. Αλλά αυτό μη ο πεις ποτέ αφού κανείς δε θέλει να αρχίσει να λέει σε έναν μήνα για τα κανελόνια της μαμάς του. ΔΕΝ ΜΑΣ ΝΟΙΑΖΟΥΝ ΤΑ ΚΑΝΕΛΟΝΙΑ ΤΗΣ ΜΑΜΑΣ ΣΟΥ, ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΜΑΣ ΝΟΙΑΖΟΥΝ.

Γιατί ξέρει πως είναι να χρειάζεσαι μια ολόκληρη μέρα για να καθαρίσεις το σπίτι. Να χρειάζεται να βάλεις πλυντήριο, ακόμα κι αν δεν σιδερώνεις, να πλένεις πιάτα. Ξέρει πως είναι να πρέπει κάποιος να κατεβάζει τα σκουπίδια και να ανοίγει το σπίτι για να αεριστεί. Κι αν δεν ξέρει, ίσως καλύτερα να μην μένει μόνος του. Ίσως να θέλει χρόνο. Ή να θέλει να ζει σε στάβλο. Όπως και να χει σεβαστό. Μαζί ή χώρια.

Γιατί το να αφήσει τη μαμά του ήταν ίσως το πιο σημαντικό πράγμα που έκανε ποτέ και αυτό δείχνει πόσο δυνατό χαρακτήρα έχει και πόσο την αγαπά μα ξέρει πως μακριά της θα είναι πιο χαρούμενος. Γιατί θα είναι μόνος. Γιατί θα είναι υπεύθυνος για τον εαυτό του και εν μέρει για σένα, για το σπίτι και ίσως το σκυλί του. Κυρίως για το σκυλί του, βασικά.

Γιατί αν θέλουμε να πάμε σπίτι του στις 2 τα ξημερώματα, δεν μας εμποδίζει τίποτα. Μόνο η Κηφισίας. Ή η Βασ. Σοφίας. Ή η Βουλιαγμένης. Κατάλαβες. Γιατί μπορούμε να πάμε, να χτυπήσουμε πόρτες, τραπέζια, παράθυρα. Να ζήσουμε τον έρωτα σα να παίζουμε σε ταινία και να χωρίσουμε αναλόγως. Να πάμε μεθυσμένες από κάτω και να κάνουμε τον δικό μας χαμό για το καινούργιο του κορίτσι. Ή για αυτή που “δε σημαίνει τίποτα” ή και γι αυτή που “απλώς μου έστειλε για κάτι που έγραψα” ή και γι αυτή που του είπε γεια και τελικά αποδείχθηκε ξαδέρφη του. Ή τη μαμά του που τηλεφωνεί ΣΥΝΕΧΕΙΑ. Να φωνάξουμε, να κλάψουμε, να γελάσουμε και να πούμε τα δικά μας. Να ζήσουμε στιγμές μόνοι μας.

Γιατί θα έρθει η μέρα που θα τη γνωρίσεις και δεν θα είναι άβολη. Θα είναι σε ένα Κυριακάτικο τραπέζι σπίτι του, θα σε αγκαλιάσει, θα σου πει πόσο όμορφη είσαι, θα της πεις πόσο νεότερη φαίνεται, θα ζητήσεις την συνταγή για τη γεμιστή γαλοπούλα της και για το γαλακτομπούρεκό της. Ενώ φεύγοντας, θα της αφήσεις το τηλέφωνο σου σε περίπτωση που θέλει να σε πάρει. Γιατί είσαι καλή και γλυκούλα. Μέχρι να σε πάρει. Μέχρι να σε παίρνει κάθε μέρα ψάχνοντας τον γιόκα της ή θέλοντας απλά να δεις πως είσαι. Μέχρι να χωρίσετε και να πάρει την επόμενη.

Γιατί μπορεί να μην έχει μηχανή αλλά έχει σπίτι.