Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε δει έστω και μια φορά (ή και 10) το Notebook και ευχηθήκαμε –είτε single είτε σε σχέση- να είχαμε μια δόση από αυτό το ρομάντζο και στη δική μας ζωή. Σας έχω νέα όμως: 9 στους 10 ειδικούς σχέσεων δεν συνιστούν τη συγκεκριμένη ταινία.
Η ιστορία μιλάει για ένα ζευγάρι που αναγκάζεται να χωρίσει εξαιτίας των γονιών τους, ύστερα από ένα καλοκαίρι που πέρασαν μαζί. Ο Νόα και η Άλη ξαναβρίσκονται λίγα χρόνια αργότερα για να μείνουν τελικά μαζί. Οκ μέχρι εδώ. Υπάρχουν όμως μερικές ουτοπικές πινελιές μέσα στην ιστορία. Για παράδειγμα, παρά τα εμπόδια που αντιμετωπίζει το ζευγάρι και την απόσταση που τους χωρίζει, βλέπουμε το Νόα να χτίζει ένα σπίτι όπως το φανταζόταν η αγαπημένη του, να γράφει γράμματα τα οποία εκείνη δεν διάβασε ποτέ και όταν αυτή τελικά, αποφασίζει να επιστρέψει σε αυτόν μετά από χρονιά, τη δέχεται σαν να μην πέρασε μια μέρα. Υπερβολικό, δεν νομίζεις;
Λαμβάνοντας όλα αυτά υπόψη, οι ειδικοί σχέσεων κατέληξαν σε κάτι που ξέραμε κι εμείς οι ίδιοι, απλώς δεν θέλαμε να παραδεχτούμε: το Notebook αποτελεί έναν μη-ρεαλιστικό, ανθυγιεινό αντικατοπτρισμό του έρωτα. Και εννοώ με απλά λόγια, πώς σχεδόν κανείς δεν θα έκανε όλα αυτά που έκανε ο Νόα για την Άλη.
Συγκεκριμένα, σύμβουλοι και ψυχοθεραπευτές θεωρούν πως το να έχεις ως πρότυπο τη συγκεκριμένη ιδεαλιστική σχέση, επιδρά αρνητικά στη γενικότερη άποψη σου για τις σχέσεις. Ξεκινάς να σκέφτεσαι ότι δε θα έπρεπε να συμβιβάζεσαι με λιγότερα από αυτά που ψάχνεις σε μια σχέση, ενώ στον πραγματικό κόσμο εκεί έξω, η πλειοψηφία των ζευγαριών δεν έχει καμία σχέση με το Νόα και την Άλη. Και αυτό γιατί, είμαστε άνθρωποι και κάνουμε λάθη -χωρίς φυσικά, να θέλουμε να αποθαρρύνουμε ή να αποτρέψουμε οποιαδήποτε ρομαντική ιδέα είχες στο μυαλό σου.
Μια «υγιής» σχέση δεν είναι εκείνη που περιλαμβάνει βόλτες στη βροχή ή γράμματα στην Ιουλιέτα, αλλά εκείνη που βασίζεται στην επικοινωνία, την ειλικρίνεια και το σεβασμό. Δεν μπορούμε να χτίσουμε κάτι τέλειο, όσο και αν το επιδιώκουμε. Κάνουμε λάθη, περνάμε από χίλια κύματα μέχρι να βρούμε αυτό που είναι εκεί για εμάς και τελικά όταν έρθει αυτή η στιγμή, μπορεί και να του γυρίσουμε την πλάτη. Όχι από εγωισμό, αλλά από την εξάντληση της υπομονής μετά από τόσο κολύμπι σε εκείνα τα κύματα. Και θέλετε να μου πείτε ότι ο Νόα γύρισε έτσι απλά και τη δέχτηκε. Ε όχι. Είναι πολύ ωραίο, αλλά πολύ κινηματογραφικό.
Ο έρωτας είναι ατελής στην πραγματική ζωή, γιατί έτσι ακριβώς είμαστε κι εμείς. Όσο πιο γρήγορα το συνειδητοποιήσουμε , τόσο πιο ευτυχισμένοι θα γίνουμε. Διαφορετικά, παρατείνουμε την προσμονή μας για κάτι «τέλειο», ουτοπικό και μη-ρεαλιστικό.
