Όταν το Hollywood τρελαίνεται, αρχίζουν οι ευφάνταστες αλλά τραγικές δίαιτες, όπως η breatharian diet. Όπως φαίνεται και από τον τίτλο, τα άτομα που την ακολουθούν τρώνε αέρα κοπανιστό. Ναι, αλήθεια, δεν τρώνε τίποτα, ούτε καταναλώνουν υγρά γιατί υποτίθεται ότι δεν έχουν ανάγκη την τροφή, καθώς συντηρούνται από τον αέρα. Α, ναι, ίσως και από το φως… Η δύναμη που τους συντηρεί είναι η prana (δανείζονται στοιχεία και από τον ινδουισμό).

'Malavita - The Family' Germany Premiere

Το κύριο ζήτημα προέκυψε όταν η Michelle Pfeiffer, δήλωσε πως ακολουθεί αυτή τη διατροφή, με αποτέλεσμα μέχρι και ο βρετανικός σύλλογος διαιτολόγων να κάνει δήλωση για την επικινδυνότητα αυτής της «δίαιτας». Δε χρειάζεται να αναφερθεί ότι η απόλυτη αποφυγή τροφής και νερού μπορεί να οδηγήσει σε θάνατο. Μάλιστα έχουν καταγραφεί θύματα αυτής της ιδέας. Από την άλλη πλευρά, πράγματι, μπορεί κάποιος να αδυνατίσει με αυτή τη δίαιτα, πριν αφυδατωθεί, αποκτήσει προβλήματα υγείας και τελικά πεθάνει. Ακόμα και να το επιχειρήσει κάποιος για μερικές μέρες, θα βάλει τον οργανισμό του σε άμυνα, με επακόλουθη μείωση των καύσεων και σίγουρη επανάκτηση του βάρους που λογικά θα χάσει. Η νηστεία θα οδηγήσει σε «καύση» όχι μόνο του σωματικού λίπους αλλά και των μυών, οι οποίοι αυξάνουν το μεταβολισμό μας.

Το λυπηρό είναι ότι τέτοιες υστερίες έχουν επαναληφθεί και στο παρελθόν με τη Madonna να ακολουθεί την air diet, στην οποία υπάρχει το πιάτο με το φαγητό, αλλά το άτομο που ακολουθεί τη δίαιτα αυτή προσποιείται ότι το τρώει, ενώ απλά καταπίνει αέρα. Κάτι αντίστοιχο είχε δηλώσει και κάποια ελληνίδα τραγουδίστρια, η οποία σε συνέντευξή της έλεγε ότι μυρίζει τα φαγητά, που θεωρεί απαγορευμένα, και της φεύγει η ανάγκη να τα καταναλώσει…

Όλα αυτά μπορεί να ακούγονται παρανοϊκά. αλλά όταν προτείνονται από άτομα διάσημα και δημοφιλή, πάντα υπάρχει ο κίνδυνος κάποιος να τα δοκιμάσει. Κατά τη γνώμη μου, είναι πάρα πολύ δύσκολο κάτι τέτοιο να εφαρμοστεί, αλλά είναι το σκαλοπάτι για τη νευρική ανορεξία ή για άλλες διατροφικές διαταραχές. Ακόμη όμως και να μη φτάσουμε εκεί, τίθεται υπό αμφισβήτηση η φυσιολογική σχέση μας με το φαγητό. Δεν είπαμε να ζούμε για να τρώμε, αλλά σε πρώτη φάση πρέπει να φάμε για να ζήσουμε. Και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το φαγητό, όπως και να το κάνουμε, είναι απόλαυση. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να θέτουμε τον εαυτό μας σε μια διαδικασία τόσο επίπονη και εξαντλητική για να αδυνατίσουμε. Υπάρχουν και άλλοι φυσιολογικοί τρόπο, αλήθεια!